رسام :

درسال 1345 قمری با ولادت طفلی مبارک از این نسل مطهر، خاندان شیرازی باردیگر به خود بالید وسادات به برکت این مولود پاک خدا را شکر کردند. و نام او را چون جدّ مظلومش حسن نامیدند.
پس از گذراندن دوران کودکی در جوار بارگاه امیرالمؤمنین علیه السلام عشق به مکتب اهلبیت علیهم السلام سید حسن را به تحصیل در علوم حوزوی کشانید تا با اقتدا به اجداد پاک و مطهرش رهروی صادق برای اهل بیت عليهم السلام باشد. سالها گذشت و او روح و جانش را با اشتیاق در زیر آّبشار علوم آل الله شستشو داد تا مفتخر به اجتهاد گردید. آن شهید والا مقام در حیات پر افتخارش در ممالک متعددی از جمله سوریه و لبنان و عراق و مصر سعی وافری در خدمتی خالصانه به اسلام داشت و سالیانی دراز دلیرانه به مبارزه با ظلم وستم پرداخت و بارها تا مرز شهادت پیش رفت.
او در عراق با انتشار مجلات و تالیف کتب مختلف به زبان عربی ضمن ایجاد تحوّل در نحوه فراگیری ادبیات عرب نقشی بسزا در اعتلای سطح فرهنگی مردم شیعه عراق ایفا نمود. در همین سالها به مخالفت با جریانهای ضد دینی که در عراق شکل می گرفت می پرداخت و مقالالت کوبنده ای را منتشر می ساخت.
در سوریه با تاسیس حوزه علمیه "زینبیه" خدمت بزرگی به مسلمانان این کشور نمود و در همین راستا توانست با فعالیتهای گسترده و نگرشی عالمانه در راستای اصلاح فرقه های علی اللهی و اهل حق که از عقاید منحرفی برخوردار بودند خدمت شایانی از خود به یادگار گذارد.
ایشان در لبنان با تاسیس پایگاه علمی و فرهنگی و سازمانی به نام "جماعة العلماء" برگ زرین دیگری بر افتخارات خود افزود. وهمچنین تاسیس مدرسه "الامام المهدی" از دیگر اقدامات ایشان در لبنان بود.
ایشان به دعوت بازرگانان مهاجر لبنان به کشور ساحل عاج رفته و در اندک زمان توقف خود در انجا اقدام به ساخت بنای مرکز اسلامی نمود.
درود خدا و ملائک بر روح پاک شهید مظلوم آیت الله سید حسن شیرازی قدس سره. او که در طول عمر کوتاه اما پربرکت خود همواره در حال جهاد و مبارزه با ظلم، بی عدالتی و بی دینی بود و در این راه متحمل ناملایمات و شکنجه های طاقت فرسائی شد. سالهاست که مسلمانان عراق، لبنان و سوریه و دیگر کشورهای اسلامی از برکات وجودی این عزیز بی نصیب مانده اند.
چه ولادتی زیبا و چه رجعتی خونین داشت!
در جوار بارگاه ملکوتی امیرالمومنین علیه افضل الصلوة و السلام در نجف اشرف چشم به جهان گشود و در آستانه نورانیت سید الشهداء ابا عبدالله الحسین علیه السلام در کربلای معلّی رشد کرده و درس جهاد و مقاومت آموخت. او به سالار شهیدان اقتدا کرد و خونین بال بسوی مولایش شتافت.
این شهیدعزیز دارای ویژگیهای خاصی بود که در کمتر کسی یافت میشود. دانشی سرشار، اخلاقی پیامبرگونه، فکری اصیل و منطقی داشت. سینه او سرشار از احساسات الهی و سوز اهلبیت عليهم السلام بود. سخنی شیرین و اخلاقی خوش، شخصیتی استوار، با وقار و هیبت الهی داشت.
او روز وشب بدون خستگی برای نشر معارف اسلامی و انجام تکلیف الهی می کوشید و تنها هدفش الله بود و در برابر هیچ نوع فشاری تسلیم نمی شد.
زهد و تقوی در زندگی بی پیرایه او هویدا بود و با آنکه دهها موسسه دینی، فرهنگی و اجتماعی با دست مبارکش تاسیس نمود و مدیر حوزه علمیه زینبیه بود. با این حال حتی یک ملک مسکونی در این دنیای فانی برای خود خریداری ننمود.
شهید سید حسن شیرازی در خاندانی اصیل و ریشه دار، رشد و تربیت یافت. تاریخ تشیع کمتر خاندانی، مانند خاندان شیرازی که در علم، تقوا و جهاد معروف بوده، به خود دیده است. این خاندان در طول یکصد و پنجاه سال اخیر تعداد بسیاری از مراجع بزرگ، فقهاء، نویسندگان، ادبا و شعراى اهلبیت عليهم السلام و متدینیّن نمونه و بی نظیر در خود پرورش داده است.
شهید سید حسن نیز از جمله آنان است که از خردسالی تحصیل علوم دینی را آغاز نمود و پس از اتمام دوره سطح و درس خارج به درجه اجتهاد نائل گردید. او از اساتیدی همچون آیت الله سید هادی میلانی، آیت الله میرزا مهدی شیرازی، آیت الله شیخ محمد رضا اصفهانی و برادر بزرگوارش آیت الله العظمى سید محمد شیرازی تلمّذ نمود. در سال 1393 هجری قمری مدرسه علمیه زینبیه را تاسیس نمود، و مدتی مشغول تدریس درس خارج در آنجا گردید.
بیش از یک قرن و نیم است که در این خاندان، رشته مرجعیت قطع نشده است. از سال 1282 قمری که مرحوم شیخ الفقهاء شیخ مرتضی انصاری دیده از جهان فرو بست، مجاهد بزرگ سید میرزا محمد حسن شیرازی، معروف به مجدد شیرازی (صاحب نهضت مشهور تنباکو در ایران) رضوان الله تعالی علیه به مرجعیّت و رهبری جهان تشیع برگزیده شد. پس از شهادت این مرجع بزرگ در سال 1312 قمری، شاگرد او شهید بزرگ و امام مجاهد آیت الله محمد تقی شیرازی رحمة الله علیه (رهبر انقلاب 1920 عراق) به عنوان مرجع تقلید اعلم و زعيم جهان تشیع شناخته شد. پس از مسمومیت و شهادت ایشان در سال 1338 هجری قمری، مرحوم آیت الله میرزا علی آقا شیرازی قدّس سره مرجع تقلید شیعیان جهان گردید.
آيت الله سید میرزا عبدالهادی شیرازی قدس سره، آيت الله سیدمیرزا مهدی شیرازی قدس سره که پدر بزرگوار شهید سید حسن بودند. پس از رحلت پدر، آیت الله العظمى سید محمد شیرازی ( برادر بزرگ او ) بعنوان مرجع اعلم به مرجعيت رسيد. او بیش از هزار و دویست کتاب نوشته که دوره فقه صد وپنجاه جلدی یکی از آنها است و ایشان لقب سلطان المؤلفین را از اتحادیه بین المللی نویسندگان کشورهای عربی دریافت نموده است.
مقلدین آن بزرگوار وشیعیان و دوستداران اهلبیت در تقلید و فتوی به برادر بزرگوارش مرجع عالى قدر جهان تشيع حضرت آيت الله العظمى حاج سید صادق حسينى شیرازی مدظله العالى رجوع نمودند و ايشان را مجتهد اعلم زمان می دانند. بدین ترتیب خط مرجعیت و رهبریت شیعه در این خاندان زهد و تقوی تا کنون استمرار داشته و خواهد داشت انشاءالله. امید واریم خدای تعالی آنان رااز شرّ ظالمان زمان حفظ نماید.
پس از سى و يك سال هنوز در آسمان شهادت نام شهید آیت الله سید حسن شیرازی می درخشد و یاد او راه جهاد ومقاومت را به رادمردان و آزادگان جهان می آموزد. او جان خود را در راه اطاعت و رضایت حق تعالی بر طبق اخلاص نهاده، برای دفاع از دین، قرآن و اهلبیت از دنیا و آنچه در آن است چشم پوشی نموده و زندگی سخت و پر رنج و مشقت را در این راه با رضایت تمام پذیرفت. او که این درس را از اجداد معصومش علیهم السلام گرفته بود همچون شیعه ای مخلص و یاوری برای امام زمانش قدم در راه اطاعت و رضایت آنان گذاشت.
خاندان شیرازی همچنانکه در علم و اجتهاد، زهد و تقوی نمونه و سرآمد روزگار هستند. در سیاست، جهاد و شهادت نیز کم نظیر می باشند. جدّ بزرگوار این خاندان سید میرزا محمد حسن شیرازی قدس سره یک قرن و نیم پیش با استعمار انگلستان در جریان نهضت تنباکو مبارزه کرد و در رهبری و جهاد خود سخت کوشید و استقامت کرد تا آنکه استعمار انگلستان را از کشور مسلمان ایران بیرون راند. و در همین راه بوسیله سم مسموم شده و به فیض شهادت نائل آمد.
بعد از ایشان ميرزا محمد تقی شیرازی قدس سره فتوی به جهاد با استعمارانگلیس را در عراق داد و نهضت ثورة العشرین را رهبری نمود، که سرانجام انگلیسی ها از سرزمین اسلامی عراق بیرون رانده شدند و ایشان هم به دست عوامل مزدور انگلیسی مسموم شده و به درجه شهادت نائل گردید. این مبارزه و جهاد همچنان توسط آیت الله سید میرزا عبدالهادی شیرازی وآيت الله سید میرزا مهدی شیرازی قدس سرهما ادامه پیدا کرد. و انقلابی را بر علیه کمونیستها در اوائل حکومت عبدالکریم قاسم رهبری نمودند و در اثر فتوای این دو مرجع بزرگ و فتوای دیگر مراجع تقلید مانند آیت الله سید محسن حکیم پیروزی بزرگی نصیب مسلمانان عراق شد و کمونیستها شکست سختی خوردند.
همین مسیر مبارزاتی را آيت الله شهید سید حسن و برادر بزرگوارشان آيت الله العظمی سید محمد شیرازی ادامه دادند و نهضتی را بر ضدّ حکومت بعث ستمگر عراق رهبری کردند. که در نیمه راه آيت الله سید حسن به دست مزدوران بعثی و آمریکایی به شهادت رسید و برادر بزرگوارشان همچنان با عزمی راسخ به مبارزه ادامه داد. ایشان در مجلس یاد بود برادر شهیدشان فرمودند:
"این اولین قربانی از خاندان ما نیست که در راه خدا دادیم، و همانگونه که آخرین قربانی هم نخواهد بود، و ما خاندان شهادت هستیم و همچنان در این راه ایستادگی خواهیم کرد تا به یاری خدا بينى ستمگران و مستکبران را به خاک بمالیم، خدا با ما است و ما را یاری خواهد فرمود همانگونه که خود فرموده است ما فرستادگان خود و ایمان آورندگان را یاری خواهیم نمود. "
آيت الله العظمی سید محمد شیرازی که در سال 1349 ش بالاجبار و پس از صدور حکم اعدامش از طرف حزب بعث عراق، ابتدا به کویت مهاجرت کرد و در سال 57 به ایران آمد و در شهر قم سکنی گزید. او کسی بود که اردشیر زاهدی داماد شاه و وزیر خارجه وقت پس از واقعه 15 خرداد 42 درباره وی گفت: صدای انقلاب از کربلا به گوش می رسد.
ایشان با نظریات خویش از جمله شورای مراجع، نفی حکومتهای فردی و دیکتاتوری، امت واحده اسلامی، لغو مرزهای مصنوعی بین کشورهای اسلامی، سیاست عدم خشونت، تعدد احزاب سیاسی و ... روح تازه ای در اسلام دمید. این بزرگ مرجع جهان تشیع، با داشتن دهها میلیون مقلد در سرتاسر جهان، تربیت هزاران مبلّغ، روشنفکر و واعظ، تألیف بیش از 1200 کتاب در موضوعات گوناگون، تاسیس صدها موسسه، حسینیه، کتابخانه، قرض الحسنه، بیمارستان و ... در بیش از 100 کشور جهان وزنه بزرگی در میان مراجع حاضر به شمار می رفت.
فعالیتها و مبارزات
آیت الله شهید سید حسن شیرازی با الهام از انوار روشن الهی و سیره اهل بیت علیهم السلام مسیر نجات ملتهای مسلمان را ترسیم نمود و همواره تاکید می کرد که تشکیل یک جامعه قانونی و ایجاد ضوابط و قوانین صحیح ممکن نیست، مگر از طریق اسلام و معصومین علیهم السلام.
شهید سید حسن شيرازى قدس سره در زمان حکومت نوری سعید از راههای مختلف به مبارزه با
یکی از بزرگترین و ارزنده ترین قسمت از فعالیت ها و مبارزات شهید سید حسن شیرازی در عراق، نجات مسلمانان مخصوصا جوانان از موج سریع و تند افکار کمونیستها و قیام علیه حزب کمونیست بود. عراق در زمان حکومت عبدالکریم قاسم که یک وابسته غربی بود، پس از قیام علیه ملک فیصل دوم بلافاصله زمینه تسلط مکتب کمونیست ها را فراهم نمود. مکتب کمونیست به هیچ چیز پایبند نبود، نه به دین، نه به عقل و نه به عرف. آنها معتقد بودند خدایی وجود ندارد، اخلاق و دین مفهومی ندارد، خانواده فاقد هر گونه ارزش است و در زیر لوای همین شعارها به هر فسادی دست می زدند و زمینه هر بی بند و باری را فراهم می کردند.
در ابتدا آنان افکار به ظاهر جالب خود را در مغز جوانان زیبا جلوه دادند، و ظاهرسازی نمودند که بیشتر مردم متدین در مقابل موج سریع و تندرو آنان ناامید شدند و آیه یأس خواندند و دست از فعالیتهای دینی برداشتند. اما افراد آگاهی چون شهید سید حسن که می دانستند این احزاب همانند کفِ روی آب می مانند که مدتی روی آب می ایستند ولی به مرور زمان از بین خواهند رفت، دست به فعالیتهای گسترده زدند.
این شهید بزرگوار جلساتی در کربلا براى جوانان متدین به نام "الشباب الحسینی" تشکیل داد. با جلسات و مجالس مناظره برای جوابگویی به شبهات کمونیستها و نشر و توزیع کتابچه های مختلف، سعی در آگاه کردن مردم به خصوص جوانان نسبت به خطر کمونیست داشت.
در همین ایام دست به ابتکار بسیار زیبایی زد. با تشویق و حمایت پدر و برادر بزرگوارشان در سیزده رجب به مناسبت ولادت امیر المومنین علی علیه السلام جشن بزرگ و با شکوهی را در کربلا ترتیب داد. هدف و فلسفه این جشن ایجاد یک موج نیرومند در مقابل کمونیستها بود، بلکه فستیوالی دینی و جنبشی مذهبی ضد تمام احزاب کفر و استعمار در عراق بود.
یکی از فعالیتهای ارزنده شهید سید حسن شیرازی که خود در آن دخالت مستقیم فکری و عملی داشت، آماده کردن روحانیون و اعزام آنها در روستاها و شهرهای عراق بود، تا بتوانند دین و ملت را در مقابل فعالیت های خرابکارانه حزب کمونیست حفظ نمایند. لذا تصمیم بر این شد که جوانان متدیّن و شجاع پس از مدتی درس خواندن و کسب مدارج علمی و عملی به روستاها و شهرهای مختلف اعزام شوند. این کار عملا فایده زیادی داشت. با آمدن افراد فعّال بسیاری از مناطق عراق از نظر دینی آباد شد و مجالس زیادی تشکیل و مردم نسبت به مسائل دینی و عقیدتی آگاه شدند.
به دنبال آن، کار ارزنده تری که انجام دادند فعالیت ادبی بود. شهید سید حسن معتقد بود که روحانیت باید به زبان مردم آشنا باشد و کتابهای اسلامی را باید از سبک قدیم بیرون آورد، لذا مجالس ادبی جالبی تشکیل داد و خودش هم در این مورد فعالیت و تحقیق زیادی نمود و روز به روز ادبیات در نوشته های روحانیون کربلا گسترش نمود، و روحانیت جوان با شعر و ادب آشنا شد.
این شهید بزرگوار کتابی در ادبیات عرب بنام " الادب الموجه " نگاشت و در این کتاب راه ادیب شدن و نویسندگی را با سبک روان بیان نموده است و همچنین یکی از مفید ترین تالیفات و اقدامات این شهید والا مقام در آن زمان تالیف کتاب "اقتصاد اسلامی" بود. چرا که با ظهور کمونیست ها و انتشار افکار ضد دینی، جوانان سئوالهای زیادی درباره دین و اقتصاد اسلامی می نمودند. در آن زمان هیچ کتابی به هیچ زبانی در عالم تشیّع در مورد اقتصاد اسلامی نگاشته نشده بود.
پس از چندی ایشان بدلیل فشارهای فزایندۀ حزب بعث عراق، به لبنان مهاجرت نمود.بدین ترتیب فعالیت ها و مبارزات آیت الله شهید سید حسن شیرازی در عراق پایان پذیرفت، و رفت تا در بیروت در سطح وسیعتری بجنگ طاغوتهای عالم برود و در راه عظمت اسلام و مسلمین جهادی همه جانبه و گسترده تر را آغاز کند. آیت الله شهید سید حسن شیرازی - قدس سره - پس از آزادی از زندان بعث بلافاصله به بیروت هجرت نمود و مدتی در بیمارستانهای لبنان تحت درمان و معالجه آثار وخیم شکنجه های رژیم سفاک بعث بود و بعد از آن دوباره به میدان جهاد و مبارزه با ظلم و بی عدالتی برگشت.
شهید سید حسن در لبنان زندگی می نمود و لیکن افکار تابناک، روح بلند و فعالیتهای خستگی ناپذیر آن سید بزرگوار در تمام جهان پرتو افکنده بود. آن بزرگوار لبنان را مرکزی برای نشر مذهب اهلبیت علیهم السلام قرارداده بود و روزنامه ها و مجلات لبنان و کشورهای دیگر قسمتهایی از فعالیتهای ایشان را پخش می کردند. رژیم بعث همواره توطئه و فشارهای خود را بر علیه سید حسن و برادر بزرگوارشان حضرت آیت الله العظمی سید محمد شیرازی قدس سرهما گسترش می داد.
اقدام براى بازسازى قبور امامان معصوم عليهم السلام در بقيع
یکی از فعالیت ها و تلاشهای مهم و خداپسندانه شهید آيت الله سید حسن شیرازی قدس سره اقدام برای بازسازی قبور امامان معصوم علیهم السلام در بقیع بود. شهید آيت الله سید حسن برای نیل به اهداف بلندی که داشت چندین بار به سفر حجّ مشرف شد، و می فرمود: چرا شیعیان برای تعمیر قبور ائمه خود در بقیع همت نمی کنند؟ در صورتیکه تمام مذاهب جهان همواره سعی در حفظ میراثهای خود دارند و از آنها حمایت و محافظت می کنند. آن بزرگوار در این سفر معنوی با شخصیت های مهم دینی آنجا، از قبیل رئیس دانشگاه اسلامی مدینه، شیخ محمد بن ابراهیم مفتی سعودی که این شخص آخرین عالمی بود که به هدم قبور بقیع فتوا داده بود، و رئیس آمرین به معروف ملاقات نمود و سرانجام پس از مباحثه های فراوانی، راه را برای اقدام جدّی در مورد بازسازی بقیع باز نمود. در پایان سفر، شهید آيت الله سید حسن رحمة الله علیه با فیصل پادشاه عربستان ملاقات نمود و بطور مفصل موضوع بقیع را با او در میان گذاشت. او هم مشروط به اجازه علمای دینی آنجا، موافقت خود را اعلام کرد. پس از رفت و آمدهای بسیار، پافشاری و اصرار فراوان، سید بزرگوار با زحمت زیاد موفق شد تسهیلاتی در اجازه ساخت بقیع از مقامات سعودی بگیرد. ولی متاسفـــــــــــانه یک گروه به اصطلاح شیعی مذهب با کمک حکومت عراق با خرج پولهای زیاد و صحبت های فراوان مانع انجام این کار شدند. جای بسی تعجب و اندوه است وقتی که شدت دشمنی وهابیّون با بعضی گروههای منحرف که نام تشیع را هم به خود می بندند را می بینیم! مرجع راحل آيت الله العظمی سید محمد شیرازی قدسّ سره از برادر شهیدشان نقل می کردند: در یکی از نشست ها و گفتگوهایی که درباره مسائل اعتقادی با علمای وهابی داشتم، یکی از علمای بزرگ آنها به من گفت: فلانی! اگر خدا جبرئیل را بفرستد و به پیامبر امر کند که علی را به عنوان خلیفه بعد از خودش قرار بدهد، من این امر خدا را قبول نخواهم کرد! می بینیم که این مطلب حکایت از بغض، کینه و تعصّب شدید وهابیها علیه اهلبیت علیهم السلام و حق و حقیقت را می رساند!
یکی از اهداف بلند شهید آيت الله سید حسن در سفر حج تشکیل بعثه بود، که این سنت حسنه را ایشان پایه گذاری نمود تا این مرکز در ایام حج به مسائل شرعی و مشکلات شیعیان زائر بیت الله الحرام رسیدگی کند. شهید آيت الله سید حسن در ایام حج با مسلمانان کشورهای مختلف تماس می گرفت تا از مسائل و مشکلات کشورهای اسلامی آگاهی پیدا کند و اسلام اصیل و فرهنگ غنی اهلبیت علیهم السلام را ترویج نماید، و راه حلهایی در مورد نواقص و کاستیهای جوامع اسلامی ارائه می نمود.
یکی دیگر از اهداف شهید آيت الله سید حسن شیرازی رحمة الله علیه در راستای اعطاء آزادی های بیشتر به شیعیان در ابراز حب و ارادت مشروع خودشان در طول مراسم حج، از جمله بوسیدن ضریح مطهّر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، آزادی زیارت قبور ائمه طاهرین علیهم السلام در بقیع، گزاردن مهر در نماز و غیره، همچنین دادن آزادی به شیعیان ساکن کشور عربستان در انجام مراسم مذهبی خود سعی وافر نمود. تلاش مخلصانه این شهید عزیز موفقیت آمیز بود و شیعیان حجاز توانستند از طرف دولت حاکم، آزادی هایی برای انجام مراسم دینی خود تحصیل نمایند. در طول ایّام سفر معنوی حج، ایشان کنفرانسهائی متشکل از علماء، بزرگان دینی و خطباء تشکیل می داد، و بر ارشاد مردم و معرفی مکتب نورانی اهل البیت علیهم السلام به عموم مسلمانان شرکت کننده در مراسم حج سفارش و تشویق می نمود. خودشان نیز با انتشار دهها هزار کتاب به زبانهای مختلف، نسبت به بیان عقائد و نظرات مذهب حقه شیعه و دفع شبهات وارده از سوی دشمنان اهلبیت علیهم السلام اقدام می نمود.
مانعی بر سرراه تمامیت خواهی های رژیم ولایت مطلقۀ فقیه
از سوی دیگر تمامیت خواهی های رژیم ولایت مطلقۀ فقیه، وتلاشهای حاکمان جدید در ایران برای تسلط بر شیعیان منطقه وسلب استقلال آنان ونیز استفادۀ ابزاری از شیعیان کشورهای گوناگون برای رسیدن به اهداف سیاست خارجی رژیم ولایت مطلقۀ فقیه، وهزینه هایی که شیعیان این سرزمینها بخاطر دخالتهای ایران متحمل می شدند، نکته ای نبود که از نظر، عمیق وژرف نگر آیت الله سید حسن شیرازی دور بماند. در همین راستا همواره می گوشید با برقراری تماس با شیعیان کشورهای مختلف از بخصوص در سوریه ولبنان، به شیعیان این کشورها هویت وشخصیتی مستقل از نظام ولایت مطلقۀ فقیه در ایران ببخشد.تماس با شخصیتها وعالمان برجسته وسرشناس هر منطقه وسازماندهی گروههایی از شیعیان بومی هر منطقه، از جمله تلاشهایی بود که ایشان در راستای حفظ هویت مستقل شیعیان هر منطقه، دور نگهداشتن آنان از آسیبهای احتمالی عملکرد رژیم ولایت مطلقۀ فقیه ومقابله با زیاده خواهی ها وتمامیت طلبی های این رژیم، انجام داد.اما از دیگر سو رژیم انقلابی تازه تأسیس که پشتکار وفعالیت وعمق فکری این شهید بزرگوار را در برابر تمامیت خواهی های خود در منطقه، دریافته بود واز سوی دیگر گویی سرانش نیز با خون وخشونت پیوندی دیرینه داشتند، راه حلی بجز سلاح وکشتار برای درمان این چالش تازه نیافتند وسرانجام در یک همکاری مشترک میان دستگاه امنیتی رژیم ولایت مطلقۀ فقیه وسازمان اطلاعات وامنیت حزب بعث عراق، در روز جمعه 12 اردیبهشت سال 59  برابر با 2 مي 1980 و 16 جمادي الثاني 1400 هجري، آنگاه که تصمیم داشت در مجلس یادبود شهید محمد باقر صدر شرکت کند، مورد حمله قرار گرفت و به شهادت رسید و پیکر پاک ایشان پس از انتقال به قم و خواندن نماز توسط آیت الله العظمی مرعشی نجفی در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها به خاک سپرده شد.
بی شرمانه تر آنکه، نظام ولایت مطلقۀ فقیه، در یک اقدام رسانه ای هماهنگ وعوام فریبانه، گناه این زشتکاری خود را تماماً بر عهده رژیم بعثی عراق نهاد، وبا ارسال پیام تسلیت برای بیت شیرازی تلاش کرد تا خود را متاثر وناراحت از این ضایعه نشان دهد، تا دامن خود را از ننگ این گناه بزرگ، پاک نگه دارد. ترور این مجاهد راه انسانیت و عدالت، نمایانگر گوشه ای دیگر از جنانیات هولناک نظام ولایت مطلقۀ فقیه است که بزرگترین و نخستین قربانیانش دینداران و مؤمنان و بویژه علمای ربانی بودند!!!
یادش گرامی وراهش پررهرو باد.