رسام، واحد خبر

ابراهیم رییسی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری با نوشتن دو نامه به حسن روحانی رییس جمهور و علی عسگری رییس صداوسیمای جمهوری اسلامی آنها را دعوت به اخلاق و رعایت عدالت انتخاباتی کرد.
به گزارش کلمه، او در حالی این تذکرات انتخاباتی را داده که در روزهای گذشته به اقدامات اخیرش در سواستفاده از امکانات تولیت آستان رضوی و صداوسیما اعتراضاتی در جامعه شکل گرفته بود.
اما نامه‌های منتشر شده امروز ابراهیم رییسی نشان می‌دهد که رعایت اخلاق و استفاده نکردن از امکانات بیت‌المال تنها برای رقیب منع اخلاقی دارد و اگر پای خود او در میان باشد نامش رسیدگی به مستمندان در چارچوب کارهای آستان قدس رضوی است.
رییسی در بخشی از نامه خود به حسن روحانی نوشته: «بنده و جنابعالی پیش از آنکه حقوقدان باشیم، هر دو مفتخر به کسوت روحانیت هستیم و این انتساب، ما را به رعایت امور اخلاقی بیش از دیگران ملزم و موظف می‌نماید.
اگر در صحنه انتخابات ریاست‌جمهوری، رقابت برای خدمت به مردم می‌باشد و همین مایه مباهات ماست، حیف است که به شائبه نمایش‌های تبلیغاتی که داوری دیگران را درباره ما مخدوش می‌کند، آلوده شود.»
تولیت آستان در روزهای اخیر حتی به این پرسش نیز پاسخ نداد که دوربین‌های صداوسیما و خبرگزاری‌ها در این سرکشی‌های روتین و انتشارش در رسانه‌ها در این ایام چه معنایی می‌تواند داشته باشد غیر از رعایت نکردن اخلاق و عدالت!
نکته قابل تامل در نامه اخیر اشاره رییسی به حقوقدان! بودن است که البته کارنامه او در سال‌ها و سمت‌هایی که به عنوان حقوقدان خدمت کرده است جای سوال‌های بسیار دارد.
نامه دوم رییسی به عسگری رییس صداوسیمای جمهوری اسلامی است. نامه‌ای که واکنش اعتراضی زیادی در شبکه‌های اجتماعی داشت.
او در حالی از عسگری خواسته که برنامه‌های جاری رئیس‌جمهور از صداوسیما پخش نشود و تاکید کرده که رسانه ملی خود را به رعایت عدالت تبلیغاتی ملزم بداند که در هفته‌های اخیر و البته همچنان نماز جماعت او از سیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شود.
حتی صدا و سیما در اقدامی دور از انتظار سخنرانی رییسی را هنگام ثبت نام در وزارت کشور به طور مستقیم از سیما پخش کرد. اقدامی که برای هیچ یک از نامزدان ثبت نام کننده انجام نشد.
به نظر می‌رسد اگر امکانات در خدمت ایشان باشد، اخلاق و رعایت اعدالت انتخاباتی معنایی ندارد.
شواهد نشان می‌دهد ابراهیم رییسی حتی به استانداردهای دوگانه حکومتی نیز راضی نیست و یکسر دستان بسته رقیبان انتخاباتی خود را از حامیانش می‌طلبد. گویا انحصارطلبی و اقتدارگرایی در خراسان تا بن ریشه دوانده است.