علیرضا پناهیان٬ عضو قرارگاه «عمار»:اعدام‌های ۶۷ دستور اسلام و با اجازه امام بود

هرچند طی سالهای گذشته عده ای از اصلاح طلبان حکومتی کوشیده اند تا آیت الله خمینی را از اتهام اعدام هزاران زندانی در سال 67 تبرئه نمایند، اما علیرضا پناهیان٬ عضو قرارگاه «عمار» در آخرین اظهارات خود اعلام کرده است که  اعدام‌ هزاران نفر در سال ۱۳۶۷ «دستور اسلام» بود که با «اجازه» روح‌الله خمینی و حکم قوه قضائیه به اجرا گذاشته شد.

وی از اعدام چندین هزار زندانی درسال 67 توسط آیت الله خمینی بعنوان نشانه اقتدار آیت الله خمینی تتعبیر نموده واظهار داشته است: " وقتی «امام» اجازه داد دستگیر شدگان «منافقین» با حکم قوه قضائیه اعدام شوند٬ حسینعلی منتظری «نتوانست اقتدار امام در اجرای دستورات اسلام را درک کند و از امام برید.»"

در تابستان ١٣۶٧ براساس گزارش‌ها هزاران زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی اعدام شدند که تاکنون از آمار دقیق این قربانیان اطلاعی در دست نیست. آیت الله العظمی حسینعلی منتظری یکی از معدود مقام‌های وقت جمهوری اسلامی است که در خاطرات خود به این اعدام‌ها اشاره و با آن مخالفت کرده است.

پناهیان البته برای توجیه جنایات صورت گرفته درسالهای شصت حتی از توهین به شخصیت والای پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز پروا نکرده وبیشرمانه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم را دارای انگیزه اعدام بسیاری از اطرافیان خود دانسته، اما ایشان را فاقد اقتدار وقدرت لازم برای تحقق این انگیزه می داند. وی بیشرمانه اظهار داشته است: "برخی وقایع دوران پیامبر اسلام گفته از آنجا که پیامبر «قدرت» اجرای برخی احکام را نداشت «غریب» بود."

این درحالیستکه به گواهی تاریخ پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم عفو، رحمت ومهربانی را حتی با سرسخت ترین دشمنان خود همواره محور قرار می داد واطرافیان را نیز بدان سفارش می نمود، تا آنجا که در جریان فتح مکه وقتی یکی از صحابه پیامبر وارد شهر مکه شد وفریاد زد امروز روز کشتار وانتقام گرفتن است، ایشان دستور دادند که امیرمؤمنان صلی الله علیه وآله وسلم آن صجابی را بازگردانده ودر شهر فریاد بزنند که امروز روز رحمت، عفو وبخشش است. اعلام عفو عمومی در جریان فتح مکه یکی از درخشان ترین نمونه های عفو ورحمت در سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم بشمار می آید.

این روحانی درباری رژیم مطلقه، با جسارت به ساحت مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم، ایشان را والعیاذ بالله در حد واندازه یک انسان عادی فاقد کمترین اندازه از قدرت، شهامت وشجاعت توصیف نموده وآشکارا سیره سراسر عفو ورحمت وبخشش ایشان را به عنوان نشانه ضعف حضرت توصیف وتعبیر نموده است. وی اظهار داشته است: «وقتی پیامبر خدا به علت جهالت مردم نمی‌تواند ۱۲ نفر را که نقشه قتلش را ریختند مجازات کند و حتی آن‌ها را رسوا کند٬ مصداق غربت است.»

پناهیان البته برای تبرئه اربابان خود در پاستور تهران از هیچگونه تهمت، جسارت وتوهینی به ساحت مقدس معصومان نیز دریغ ننموده ودر راه توجیه جنایات صورت پذیرفته در رژیم مطلقه، حتی قیام عدالت گستر ورحمت پرور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را بعنوان قیامی سراسر خونریزی وخشونت تصویر می نماید. پناهیان در بخش پایانی سخنان خود گفته «امام زمان پس از ظهور غیر از دشمنان اسلام، سران منحرف پای رکاب خودشان را گردن خواهد زد که این یعنی قدرت اسلام.»

 البته برای کسی که کمترین آگاهی نسبت به احادیث وروایات اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین داشته باشد، گزافه گویی ودروغ زنی پناهیان روشن است، اما اثرات فوق العاده مخرب اینگونه اظهارات وقیحانه در سیاه نمایی سیره سراسر مهر ومحبت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم وائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین بویژه در افکار عمومی بسیار روشن است.

در چنین شرایط وظیفه روحانیت مستقل ودلسوز شیعه سنگین تر وحساس تر از گذشته است. رسوا ساختن گفتمان خشونت طلب وتمامیت خواه وآشکار ساختن مغایرت مدعیات نظریه پردازان خشونت حکومتی درکنار تبیین سیره سراسر رحمت وشفقت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم وائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین، می تواند بعنوان دو وظیفه اساسی در دستور کار روحانیت سنتی مستقل شیعه قرار گیرد.