رسام؛
دغدغه دخالت روحانیون در امور اجرایی حکومتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از مسائلی بود که روحانیت سنتی همواره نسبت به پیامدهای این مسأله هشدار می دادند والبته همانند بسیاری از امور دیگر مسئولان حکومت استبداد مذهبی آنرا مورد بی توجهی قرار دادند.
امروز پس از گذشت بیش از سه دهه از دخالت بخش بزرگی از روحانیون درامر حکومت، عواقب ویرانگر این دخالت روشن تر می شود تا بدانجا که مسئولان ووابستگان نظام خود در این باره لب به اعتراف گشوده اند:
علی اکبر محتشمی پور، کسی که در این حکومت مناصب وزارت، نمایندگی مجلس و سفارت را بر عهده داشته اعتراف می کند:
فضای علمی نجف اکنون کم محتوا شده ولی از نظر اجتماعی و محبوبیت مردمی، خیلی مردم در نجف و عراق به روحانیون احترام می‌گذارند.
من فکر می‌کنم علتش رفتار منطقی، معقول و مدیرانه آیت‌الله سیستانی است. ایشان به هیچ وجه خود را وارد مسائل سیاسی و حکومتی نمی‌کند.
حاضر نیست یک عده را تایید کند یا آن جریان را رد کند.
حاضر نیست وارد مسائل حکومت و سیاست بشود. به همین علت نیز مردم، کاستی‌های حکومت یا عملکرد را از چشم ایشان و مرجعیت نجف نمی‌بینند می‌گویند که مرجعیت نجف، دخالتی در امور ندارد.
در هنگام انتخابات مثلا مجلس، آقای سیستانی و علمای نجف حاضر نشدند وارد سیاست شوند و لیست مثلا آقای مالکی یا علاوی را تایید کنند یا رد کنند، هیچ لیستی را تایید نکردند. هیچ کجا، خطی درباره اینکه علما از لیست‌های انتخاباتی حمایت کرده باشند وجود ندارد. پس الان مردم عراق، اتفاقات را از چشم احزاب سیاسی و حاکمان می‌بینند. احزاب سیاسی که خوب عمل کردند، محبوبیتشان را حفظ کردند. آن‌هایی که بد عمل کردند، منفور شدند.
اینجا من در خیابان‌ها راه می‌روم، بعضی مواقع کسانی هستند که به صرف آخوند بودن من، می‌آیند و بی‌احترامی می‌کنند و حرفی می‌زنند. نه اینکه مرا بشناسند، آخوند را که می‌بینند بی‌احترامی می‌کنند اما در عراق هر کجا که می‌رویم مردم احترام می‌کنند.
اول انقلاب ما فقط دو سه سال این فضا وجود داشت ولی الان در عراق، ۱۰ سال است که این حالت همچنان برقرار است. اقبال مردم به دین رو به افزایش است.