رسام؛ واحد گزارش
در آستانۀ ماه محرم، امسال نیز همچون سالهای گذشته بیت مرجع عالیقدر جهان تشیع، آیت الله العظمی سید صادق شیرازی، میزبان مبلغین ورحانیون از اقصی نقاط ایران وجهان تشیع بود. آیت الله العظمی سید صادق شیرازی، در این گردهمایی بزرگ که از بیش از چهارده شبکۀ ماهواره ای بصورت زنده، پوشش داده می شد، با اشاره به فرارسیدن ماه محرم، مصبت شهادت سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه را مصیبتی غیر قابل جبران توصیف کرده وفرمودند: "این مصیبت به هیچ وجه قابل جبران نیست، ولی هرکسی به اندازه خودش در جهت اقامۀ شعائر منتهای سعی وتلاش را برای اقامۀ این شعائر نماید." ایشان سپس با اشاره به حدیث شریف نبوی که در سمت راست عرش الهی نوشته شده است که امام حسین علیه السلام چراغ هدایت وکشتی نجات است، این توصیف را مختص وویژۀ امام حسین سلام الله علیه توصیف نموده وبیان داشتند: "امام حسین صلوات الله وسلامه علیه مصباح هدی وسفینه نجات است. تمام انبیاء واولیاء ومؤمنان مصباح هدی وسفیه نجات اند اما این تعبیر تنها دربارۀ حضرت سید الشهداء از قدیم در یمین العرش الهی نگاشته است. چرا؟ به این دلیل که مشیت ازلیه خداوند تبارک وتعالی بر نشان دادن یک نمونه منحصر بفرد برای مصیبت وعزا در کل جهان قرار گرفته است." ایشان سپس ادامه دادند: "مصیبتهای پیامبر اکرم صلوات الله وسلامه علیه وحضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وحضرت امیرالمؤمنین صلوات الله وسلامه علیه بسیار وامام حسن مجتبی سلام الله علیه بسیار سنگین بوده است، اما چرا تنها این تعبیر دربارۀ سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه بکار رفته است؟" ایشان در پاسخ به این پرسش اظهار داشتند: " دلیل اینکه این تعبیر منحصر بفرد تنها دربارۀ سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه بکار می رود این است که با آنکه اسلام محمدی الوجود است، اما بقای آن وابسته، در گرو ووامدار فداکاری حضرت ابا عبد الله الحسین صلوات الله وسلامه علیه بوده است. چرا که بنی امیه تصمیم گرفته بودند که هیچ باقیه ودنباله ای از اسلام باقی نگذارند. اسلام محمدی الوجود بود، اما بقایش حسینی وابسته ووامدار وجود مقدس سیدالشهداء صلوات الله وسلامه علیه است. حتی وجود وبقای ائمه بعد مرهون این فداکاری وجانفشانی حضرت امام حسین صلوات الله وسلامه علیه بود." ایشان سپس به مسألۀ تشکیک وشبهه افکنی درباب عزاداری برای سرور وسالار شهیدان پرداخته واظهار داشتند: "از روز شهادت سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه این تشکیکها در مسألۀ عزاداری ومسائل سید الشهداء به دستور ابلیس آغاز شده وهمیشه وحتی در زمان ائمه صلوات الله وسلامه علیه وجود داشته ودر بعضی مقاطع همانند دوران غیبت صغری توسعه یافت. اما هرچه سعی وتلاش کنند، هیچ کاری نخواهند توانست کاری از پیش ببرند چرا که وعدۀ الهی است که برای واقعۀ کربلا، در گوشه گوشه جهان پرچم وعلم عزا برخواهند افراشت." ایشان سپس با بیان داستانی دربارۀ پهلوی اول ومنع عزاداری توسط وی، به داستان بازگشت آیت الله العظمی سید حسین قمی وآیت الله العظمی سید مهدی شیرازی رضوان الله علیهم به ایران، پس از تبعید پهلوی اول ودرخواست ایشان از محمدرضا پهلوی برای دادن آزادی به ایرانیان در انجام وبرگزاری شعائر حسینی اشاره کردند وفرموند: پس از آنکه آیت الله العظمی سید حسین قمی به تهران بازگشت وتمامی راههای مسالمت آمیز برای متقاعد کردن پهلوی پسر برای اعطای آزادی در انجام شعائر حسینی را آزمودند ونتیجه ای نگرفتند، تصمیم به فتوا عدم مشروعیت همکاری با حکومت واعلام نافرمانی مدنی گرفتند. علیرغم آنکه برخی اطرافیان نسبت به احتمال ریخته شدن خون عده ای در این مسیر به آیت الله العظمی سید حسین قمی هشدار دادند وایشان نیز بسیار اهل تقوی بود، اما پس از آنکه ایشان خطر از بین رفتن شعائر حسینی ودین مردم وضرورت حفظ آنرا گوشزد کردند، ایشان قاطعانه گفتند که من به گردنم می گیرم هزاران نفر کشته شوند ولی شعائر مقدسۀ امام حسین علیه السلام از بین نرود." ایشان در بیان نتیجه گیری از این روایت تاریخ اظهار داشتند: "عزاداری که امروز در ایران هست یک رکن مهمش آیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی است." ایشان سپس با هشدار به مبارزه به شعائر حسینی وبا اشاره به افزایش فشارهای حکومت ها وبویژه حکومت ایران در مبارزه با نمادهای عزاداری وضمن انتقاد تلویحی از تخریب حسینیه ها وبرهم زدن آیین های سوگواری سرور وسالار شهیدان حضرت اباعبد الله الحسین صلوات الله وسلامه علیه اظهار داشتند: "در طول تاریخ فداکاری در راه خدا زیاد بوده، اما آنچه همیشه مانده وهمشه ماندگار مانده، فداکاری امام حسین سلام الله علیه وجریان سید الشهداء صلوات الله وسلامه است." ایشان سپس با هشدار نسبت به برخورد با عزاداری وعزاداران ابا عبد الله الحسین صلوات الله وسلامه علیه، نسبت به فرجام وسرنوشت اینگونه رفتار هشدار داده وفرمودند: " شما ببینید منصور یکی از کسانی است که خانه بر سر عزاداران حسینی خراب می کرد، منصور به عنوان یک رئیس دینی، یک رهبر دینی، بعنوان خلیفۀ رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بر کشورهای بسیاری حکومت میکرد، اما امروز آیا به جز لعن چیزی برای او برجای مانده است؟... متوکل را ببینید، الان در منطقه ای لم یزرع در اطراف سامراء دفن است که اساساً جایگاهش وقبرش مشخص نیست. این شخص یک روز رئیس کل کشورهای اسلامی بوده است." ایشان با اشاره تلویحی به تخریب حسینه ها توسط حکومت ایران، این رفتار حکومت را با رفتار متوکل عباسی مقایسه کرده و وفرمودند: " چقدر خراب کردند؟! اما هرچه کردند، تنها بر عظمت وشکوه دستگاه حضرت سید الشهداء وجریان سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه افزوده می شود." ایشان همچنین با اشاره به تأثیر معکوس اینگونه شبهه افکنی ها، تنها پیامد آنرا توسعه روز افزون این شعائر مقدسه وافزایش شمار انجام دهندگان آن دانسته واظهار داشتند: "این نمازی که امروز ما میخوانیم مدیون ومرهون سید الشهداء وصلوات الله وسلامه علیه است. شما عزاداری ها را ببینید، علیرغم مبارزه وتشکیک روز به روز بر عظمت آنها افزوده شده است. ایشان با اشاره به عزاداری مقدس خون، آنرا از عزاداری های دانست که روز به روز گسترش می یابد." ایشان در ادامه توصیه به گردآوری مجموعه اسنادی شدند که در آنها تعداد حسینه هایی که بدست حکومتهای طاغوتی تخریب شده است. توصیه به جذب هرچه بیشتر افراد به مجالس حضرت ابا عبد اللحسین صلوات الله وسلامه علیه وبویژه استفاده از فرصت ماه محرم، محور دیگر سخنرانی ایشان بود. " مسأله دیگر، اینکه حضرت امام حسین سلام الله وصلوات الله وسلامه علیه کشتی نجات هستند، یعنی کسانی که مشکل دارند، فساد اخلاق دارند، فساد عقیده دارند. همۀ اینها را جذب کنید به این مجالس، این افراد را نگذارید از دست بروند واز سفینۀ نجات امام حسین صلوات الله وسلامه علیه محروم بشود." ایشان سپس با اشاره به وظیفۀ خطیر پیش روی عالمان دین، خواستار دقت نظر علماء واندیشیدن به آثار وپیامدهای اقوال وافعال شان شدند وبا بیان داستان عابد بنی اسرائیل، اظهار داشتند: " آقایان ما اهل علم مقاممون بالاست، اما پرتگاه خطرناکی هم پیش روی ماست. این پرتگاه علمای فاسد بسیار خطرناک است، خداوند تعبیری که در قرآن کریم نسبت به علمای فاسد بکار برده است، نسبت به هیچ عالم فاسق وفاجری بکار نبرده است." ایشان سپس در ادامه فرمودند: اصحاب مواکب وحسینیات اجازه ندهید کسی از در خیمه امام حسین صلوات الله وسلامه علیه رانده شود وبازبماند از این جریان وکشتی نجات. این جریان یک پاک کنندۀ قوی است. کم نیستند کسانی که بواسطۀ این جریان هدایت شدند.... اجازه ندهید حتی یک نفر از این مصباح هدی وکشتی نجات محروم شود." ایشان سپس با اشاره به داستان جناب زهیر ابن القین از یاران امام حسین صلوات الله وسلامه علیه، آنرا داستانی عبرت آموز در زمینۀ ضرورت جذب همۀ افراد از طیف های محتلف به مجالس سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه دانستند. " زهیر ابن القین از یاران امام حسین سلامه الله علیه که در آغاز عثمانی مذهب هم بود، بواسطۀ آنچه سید الشهداء انجام داد، در روز عاشورا کارش به جایی رسید که گفت ای کاش هزاران جان داشتم تا تقدیم شم می نمودن." ایشان با اشاره به تشکیک دربارۀ عزاداری ها، شبهات دربارۀ اطعام های گسترده در اقامۀ شعائر را شبهاتی سست وناشی از عدم آگاهی به مبانی شرعی دانستند وبا اشاره به حتی جواز القای نفس در تهلکه با علم آسب رسیدن به جسم، نقل نظر علامۀ امینی در حاشیۀ کتاب کامل الزارات را در این باره فصل الخطاب توصیف کرده واظهار داشتند: " خداوند تبارک وتعالی اجازه داده است که انسانها برای امام حسین صلوات الله وسلامه علیه حتی نفس خود را در تهلکه وزیان جسمی وغیر آن بیندازند. القاء نفس در تهلکه، وبه هلاکت افتادن برای سید الشهداء صلوات الله وسلامه علیه، طبق نظر علامۀ امینی حرام نیستد حرام نیست." ایشان البته با اظهار شگفتی از اینگونه نظرات غیر عالمانه از سوی برخی، اظهار داشتند: " با این همه اجازه ندهید، حتی این آقای منحرف بیچاره هم که مدعی علم هم هست، در گمراهی وظلالت باقی بماند. سعی کنیم پربارتر باشیم، هدایت کنیم، ارشاد کنیم ونصیحت کنیم." ایشان در پایان با تأکید بر ضرورت استقامت در راه اقامۀ شعائر مقدسۀ حسینی فرمودند: "سعی کنیم هم خومان ثبات قدم داشته باشیم وهم اینکه عدۀ بیشتر وبیشتری را به راه امام حسین صلوات الله وسلامه علیه هدایت نماییم."