به نقل از پایگاه رسوایی فتنه گران و تفرقه افکنان ،آقای رحیم پور ازغدی در سخنرانی اخیر خود صراحتا برپایی عزاداری به عنوان ایام محسنیه را نقد کرد و نسبت به بر پایی این مراسم اعتراض نمود.
بخشی از صحبتهای آقای رحیم پور ازغدی :
هی هم ایام خلق میکنن ، ایام محسنیه جدید باز خلق شده اختراع شده ، ایام محسنیه (همراه با طعنه)
پس از اظهارات آقای ازغدی و اعتراضات گستره به ایشان ،‌ جریان انحرافی و فتنه گرِ فـتـن و جریانات تشکیکی اقدام به دفاع و حمایت از ایشان کردند ،‌ ایجاد صفحات حمایتی ، ‌تولید پوستر و تبلیغات و …
مبلغان و حامیان جدید این سخنران ، ایشان را به عنوان یک الگو و قهرمان معرفی می کنند و صحبتهای ایشان را سخنانی مهم و گهربار توصیف میکنند.
در نتیجه پایگاه رسواگر بر آن شد از مدافعان و مبلغان ایشان دعوت کند به صحبتهای ایشان جامعه عمل بپوشانند و نظریه های ایشان را عملی کنند.
این آزمونی است که اعتقادات دینی این جریان را محک میزند و پای بندی به اعتقادات شیعی را در این افراد ارزیابی میکند ، و در عین حال ارادت خود نسبت به استادشان را اثبات میکند. زیرا اعتقاد به حضرت محسن علیه السلام و معرفت به جایگاه و ارزش والای آن حضرت بر هیچ یک از شیعیان پوشیده نیست. نه تنها شیعیان که اهل تسنن هم جایگاه حضرت محسن را خوب می شناسند و می دانند جایگاه حضرت محسن علیه السلام قبل از تولد نیز مانند بعد از تولدشان است ، فرزندی که توسط رسول خدا نامگذاری شده است و اولین کسی است که در روز جزا برایش حق خواهی و خونخواهی خواهد شد.(با مطالعه کتبی که در رابطه با حضرت محسن نوشته شده بیشتر به جایگاه ایشان پی خواهیم برد.) این محک وآزمونی به اعتقادات جریان انحرافی و فتنه گر فتن و امثال آن است. افرادی که خود را دلسوز شیعه معرفی میکنند !
این چالشی است برای رسوایی فتنه گران و تفرقه اندازان !
مورد اول :
آیا میتوان وجود نازنین حضرت محسن علیه السلام را با روز ۲۲ بهمن مقایسه کرد ؟ روزی که هر ساله با صرف میلیاردها تومان هزینه به پا داشته می شود و در واژه نامه حکومت ایران این روز یوم الله خوانده میشود. واژه ای که از اختراع آن برای روز ۲۲ بهمن کمتر از ۴۰ سال میگذرد.
اگر فردی بگوید ارزش روز ۲۲ بهمن بیشتر از حضرت محسن علیه السلام است که همه چیز واضح و روشن است ،‌ زیرا قطعا آن شخص یا شیعه نیست و یا اگر شیعه است ذره ای معرفت و شناخت نسبت به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام ندارد و همین موضوع میتواند محکی برای رسوایی این جریان تشکیکی باشد.
بی شک جایگاه و ارزش حضرت محسن علیه السلام قابل مقایسه با این روز و صد ها روز مثل آن نیست.
در جایی که آقای رحیم پور ازغدی نسبت به اختصاص ایام محسنیه اعتراض میکند از طرفداران و مدافعان ایشان دعوت می شود در لبیک گفتن به آقای رحیم پور ازغدی یوم الله ۲۲ بهمن را به عنوان اختراعی جدید تحریم کنند و این تحریم را از تریبونهای رسمی خود اعلام کنند.
مورد دوم :
با در نظر گرفتن توصیحات بالا در خصوص جایگاه والای حضرت محسن علیه السلام ، حامیان و مدافعان آقای ازغدی دهه فجر را به عنوان یک اختراع جدید و به عنوان ایام الله دهه فجر تحریم کنند و صراحتا موضع خود را نسبت به ایام الله دهه فجر معین کنند.
مورد سوم :
بی شک هزاران آیت الله ارزش یک تار موی حضرت محسن علیه السلام را نخواهند داشت ،‌ در جایی که ایام عزاداری حضرت محسن علیه السلام مورد اعتراض آقای ازغدی است از حامیان و مدافعان ایشان دعوت می شود سالروز فوت آیت الله خمینی را به عنوان روز عزای عمومی و تعطیلی رسمی تحریم کنند و مخالفت خود را نسبت به برپایی این ایام که با صرف هزینه میلیاردی هرساله برپا می شود اعلام نمایند.
موارد بسیار زیادی را میتوان بر شمرد که توسط حکومت ایران و افرادی همچون آقای ازغدی اختراع و خلق شده اند و سالانه میلیاردها تومان از بیت المال صرف آنها میشود. از همه مدافعان آقای ازغدی که اظهارات اخیر ایشان را تماما حق می دانند دعوت می شود همه آن روز ها و ایام اختراع شده را تحریم و رد کنند و اعتراض خود نسبت به آن ایام را رسا اعلام کنند.
این یک لبیک گویی به اظهارات آقای ازغدی توسط تایید کنندگان و حامیان ایشان است و با این حرکت عملی مهر تاییدی به اظهارات آقای ازغدی میزنند.
حامیان آقای ازغدی موضع خود را در موارد بالا روشن کنند. یا اینکه بایستی دست از حمایت وی بردارند و به اشتباه خود در حمایت وی اعتراف کنند ، ‌و یا در صورت اصرار به حمایت ایشان یکی از حالت های زیر را اعلام کنند.
– آقای ازغدی درست می گوید و در این راستا تمامی ایام فوق تحریم می شود و بایستی برچیده شود.
– آقای ازغدی درست میگوید ولی ایام فوق به قوت خود باقی خواهد ماند ،‌ زیرا ارزش آنها از حضرت محسن علیه السلام و عزاداری برای ایشان بیشتر است !!!!
این محک و آزمون خوبی برای این مدعیان است ،‌ زیرا خواهید دید با تمام قوا سعی خواهند کرد ارزش یک یک آن روزها را ارزشمند تر از حضرت محسن علیه السلام تعریف کنند.
در این مکتوب به منظور زیر سوال بردن ایام فوق تنظیم نشده است ،‌ بلکه استفاده از مثال های عینی و بدیهی برای تفهیم مطلب به نادان هایی است که اقدام به حمایت از اشتباه فاحش آقای ازغدی می کنند. بی شک سوق دادن این مکتوب به جنبه های سیاسی حاصل بی خردی و نافهمی سوق دهنده است!