مهران محمدی فشارکی
ویژۀ رسام

فرهنگ اغلب خانواده های ایرانی به گونه ای است که آرزوهای پدران ومادران در بزرگسالی عیناً به کودکانشان انتقال می یابد و آنچه را خودزمانی بدست نیاورده اند را جزو آرزوهای فرزندانشان کرده و بنابراین اکثر کودکان و دانش آموزان در برابرسوالی در مورد شغل آینده شان به دو واژه دکتر ومهندس و در کنار اینها شغل خلبانی را بیشتر اشاره می کنند.
 اگر چه در ابتدا وقتی در برابر این پرسش که چرا می خواهی دکتر شوی قرار می گیرند بلافاصله می گویند می خواهیم مریضها را خوب کنیم اما پس از ورود به این رشته به یکباره با یک چرخش قابل توجهی مساله در آمد زیاد و جایگاه اجتماعی این صنف مد نظر قرار می گیرد و همان بچه هایی که نیت اولیه خود را مداوای بیماران ذکر می کردند شغل پزشکی را یک تجارت و به قول غربیها بیزینس و مطب و بیمارستان را حجره وبنگاه معاملاتی و بیمارِنگون بخت را خریدار پنداشته و تا آنجا که بتوانند می خواهند این کسب و کار را برای خود پرسود و منفعت کنند.
 سالهاست که این سوداگری پزشکان ادامه داشته وعارضه ای شده افزون بر رنج های دیگر بیماران ، پدیده ای شوم که نامش را از زور گیری به زیر گیری آن هم از نوع زیر میزی تغییر نام داده اند تا از قبح و زشتی آن بکاهند اما این رفتار خلاف اخلاق وقانون تا جایی پیش رفته بود که حتی بیمه های دولتی هم پذیرفته بودند که این عمل گرچه نباید باشد اما واقعیتی است که باید با آن کنار آمد و گریزی از آن نیست زیرا ناظران و مبارزان با ابن تخلف خود پزشکانی بودند که از پول زیاد بدشان نمی آمد !
با آمدن دولت تدبیر و امید برای حلّ این مشکل آقای وزیربهداشت طرحی راارائه کرد مبنی بر اینکه تعرفه های پزشکان واقعی شود و این معضل برای همیشه از بین برود ، جرقه های امید در دل اقشار کم در آمد روشن شد اما دیری نگذشت که این جرقه های امید جای خود را به شعله های ناا میدی داد به این معنا که با بالا بردن تعرفه های دولتی و عدم سرویس دهی بیشترهمان زیر میزیها به شکل قانونی از بیماران دریافت شد و در اختیار پزشکان قرار گرفت.
 اینگونه دولت فقط واسطه ای شد برای سهل الوصول شدن دریافت زیر میزی قانونی به اسم تعرفه دولتی پزشکان وانگار دولت آقای روحانی آمده بود تا صورت مساله ای به نام زیر میزی را با تغییر اسم از حرام به حلال تبدیل کند و انگار وزارت بهداشت شهرداری تهران بود که با دریافت مبلغی تراکم بفروشد و از اضافه ساخت غیر قانونی چشم بپوشد و انگار این دستگاههای عریض و طویل آمده اند تا با دریافت وجه شریعت فروشی کنند و مانند برخی کشیشان مسیحی در عوض دریافت پول گناهان بندگان را به ازای بهشت بفروشند.
انگارنه انگار که همین رفتارهای غیر کارشناسانه و غیر مسئولانه این دستگاههاست که موجبات پیداشدن افراد دلال و رانت خوار و کار چاق کن در این دوایر دولتی شده است . طبق اصل سوم قانون اساسی رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه ، در تمام زمینه های مادی و معنوی جزء وظایف دولت جمهوری اسلامی است و این در حالی است که در این طرح فقط منافع پزشکان دیده شده و نه منافع مردم!
 در ضمن دولت اسلامی موظف است برای همه اقشار زحمت کش این کشور طرحهایی را برای بهبود وضع معیشت آنان به تصویب برساند نه تنها به یک قشری که عمدتا ً از رفاه بالایی برخوردارند نگاه ویژه داشته باشد و اگر این ویژه خواری را از حیث حساسیت این صنف نگاه می کنیم باید بدانیم مشاغل زیادی از حیث حسایت هستند که شغل پزشکی باید در برابرش کمر خم کند مشاغلی چون خلبانی و رانندگان اتوبوس بین شهری ، آتش نشانی و گروههای امدادی ، نیروهای نظامی و انتظامی ، ویا کارمندان و کارگرانی که در مشاغل سخت و زیان آور در حال خدمت به این اجتماع هر روز خطراتی را به جان می خرند تا همین پزشکان عزیز و زحمتکش در سایه امنیت و آرامش بوجود آمده کیسه های خود را پر نمایند .
این نوشته از تمام پزشکانی که دامن خود را از این آلودگیها کنار کشیده اند کمال اعتذارو سپاس را داشته و دارد اما چه باید کرد که عدالت اجتماعی را نمی توان به پای منفعت عده ای ذبح کرد و می طلبد که دولتمردان ما علاوه بر بازنگری وتصحیح این طرح ، رفتاری عادلانه با حقوق و دستمزد دیگر مشاغل کارمندی و کارگری و حتی کسانی که دستشان از یک شغل پایدار با حقوق ثابت کوتاه است را داشته باشد.

•    مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.