مهران محمدی فشارکی

در آستانه سی و ششمین سالگرد انقلاب ملت ایران لازم بود مروری داشته باشیم به سخنان دوم شخصیت انقلاب اسلامی آیت الله العظمی منتظری که در تاریخ 24/11/1367یعنی دو ماه قبل از کناره گیری از قائم مقام رهبری بمناسبت دهه اول انقلاب ایراد شد.
سخنانی که با گذشت 26 سال از آن زمان همچنان با طراوت و به روز است سخنانی که نشانگردور اندیشی و احساس مسئولیت آن مرجع مظلوم بود و امروز به خوبی پس از سالها گذر ایام نشانه های در جا زدن و عقب گرد حاکمان نظام در عدم تحقق خواسته های ملتی که حاکمان طاغوت را به زیر کشیدند تا نسیم استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی را به معنای واقعی کلمه احساس کنند را نشان می دهد.
 خودخواهی های جاهلانه وغرورهای کاذب و جهل حاکمان ، ما را همچنان دررفتار طاغوتیان گذشته نگهداشته ، رفتارها و خلقیاتی که اگر تغییر نکند با گذشت 36 سال از انقلاب همچنان روح استبداد و دیکتاتوری را می توان در کالبد این نظام لمس کرد . در این میان انتقادات گاه و بیگاه یاران انقلاب و از آن جمله آیت الله العظمی منتظری همه از سر دلسوزی و احساس مسئولیت بوده که نه برای دل خوش کنک عده ای و رضایت عده ای بر زبان آورده شد که اگرغیر ازاین بود هرگز نباید مسند نشینی و ریاست دنیوی را بر سختی های تحمیلی و رهبری امت ایران را بر حصر نا عادلانه ترجیح می داد !.
حال به گوشه ای از رهنمودهای آن فقیه عالیقدر اشاره می نمایم. ... اکنون که در آستانه دومین دهه انقلاب اسلامی قرار داریم شایسته است عملکرد ده سال گذشته را مورد بررسی قرار دهیم و حساب کنیم که چه کرده ایم و جه می خواهیم بکنیم نه اینکه تنها با برنامه های سرگرم کننده تعریف از خود و ثناگویی و مدح یکدیگر خود را گول بزنیم.
"  ....ما در خیلی جاها لجبازی کرده ایم و به راهنمایی و وساطت افراد عاقل در گذشته توجه نمیکردیم اما اکنون زمان آن است که لجاجت ها را رها کنیم . ... شما ملاحظه کنید حضرت امیر  سلام الله علیه با ابن کواء خارجی که در مسجد علیه حضرت با خواندن قرآن شعار می داد چگونه عمل کرد که می خواستند او را دستگیر کنند و آن حضرت مخالفت نمود و فرمود نباید زندانها را پر کنیم یا مثلاً پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم با مالک بن عوث که چند هزار از مردم را به قیام مسلحانه علیه پیامبر تحریک کرده بود و به طائف فرار کرد آن حضرت به وی پیام داد که بیا در امانی و زن و بچه و اموالت را بگیر و رئیس قبیله خودت باش و حدود صد شتر هم به او دادند. ... بیاییم یك حسابی بكنیم كه آن نیروها آن هماهنگی‌ها، آن وحدت و یگانگی‌ها، آن ایثار و فداكاری‌ها حالا چه شد؟ ... بینیم اگر جایی اشتباه کرده‌ایم این هم توبه دارد. اقلاً متنبه شویم که بعد این کار را نکنیم چقدر در این مدت شعارهایی داده‌ایم که غلط بوده. خیلی شعارها دادیم که ما را توی دنیا منزوی کرد. مردم دنیا را به ما بدبین کرد و هیچ لزوم هم نداشت. بد یک وقت عمدی است یک وقت قصور، قصورها را هم باید حساب کرد خیلی جاها لجبازی کردیم خیلی جاها شعار دادیم شعاری که می‌دانستیم نمی‌توانیم بکنیم فقط شعار دادیم شعارهایی دادیم که دنیا را از خودمان ترساندیم. ... این حالت لجاجت و گوش نکردن به حرف دیگران، گوش نکردن به نصیحت‌ها، خودمحوری‌ها، کنار زدن نیروهای خوب، بی اعتنایی به نیروهای خوب، منزوی کردن افراد دلسوز اینها را بگذاریم کنار. بایستی جامعه جامعه بازی باشد که بتوانند افراد تذکر بدهند... رادیو تلویزیون انحصاری نباشد دست چهار نفر که هرچه را خواستند سانسور بکنند وقتی کار به جایی برسد که من طلبه‌ای که از همان اول انقلاب توی انقلاب بوده ام دلسوز انقلاب بوده ام و هستم اگر بنا بشود که صحبت من سانسور بشود دیگر وای به حال دیگران... و یک کسی که انتقاد دارد انتقادش را بکند تا یکی حرف زد فوری نگویید نخیر، باید برایش پرونده بسازیم تا پدرش در بیاید تا دیگر كسی جرأت نكند نطق بكند. زندان پر كردن درد دوا نمی‌كند، یك زندانی كه در اثر فكر باشد، فكر غلط را نمی‌شود زندانی كرد یك زندانی به واسطه فكر غلط، ده تا قوم و خویش دارد اینها مسأله‌دار می‌شوند. ... ممكن است یك كسانی راه غلطی رفتند حالا اگر جذبش كنید، تو كار توی دانشگاه حالا اگر بنا باشد كار نداشته باشد و هیچ جا هم راهش ندهید، درس هم نتواند بخواند، آن وقت بگوییم كه چرا رفته وصل به گروه‌ها شده. آنها جذبش بكنند و ما دفعش. ... راه جذب افرادی كه در خارج هستند این است كه سفارتخانه‌های ما در خارج و كنسولگری‌ها بررسی كنند، افرادی كه مایلند بیایند به كشور به سفارتخانه‌ها مراجعه كنند وقتی كه آنها بررسی كردند كه واقعاً او می‌خواهد بیاید به كشور یك تعهدی هم آنجا بدهد و بعد هرچه می‌خواهد بیاورد و بیاید به كشور، دیگر از توی فرودگاه برود خانه‌شان نخواهیم بیاییم تخلیه اطلاعاتی اش کنیم."