آیت‌الله لطف الله صافی گلپایگانی با انتقاد از نحوه برگزاری جشن دولتی "استقبال از نوروز" در تهران گفت: "چرا بايد در مقابل اين همه خلاف شرع سكوت كرد و آيا هنوز هم جاي توجيه باقي مانده است؟"

همزمان، ناصر مکارم شیرازی دیگر مرجع تقلید مقیم قم نیز با انتقاد از همین جشن و رفتار محمود احمدی نژاد در مراسم تشییع جنازه هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا، از دیگر روحانیون ارشد شیعه خواست "در برابر منکرات سکوت نکنند".

آقای صافی گلپایگانی با ذکر اینکه "مگر مي‌شود جشن استقبال از نوروز را اسلامي خواند" پرسیده است: " آيا موسيقي‌ها و رقص‌ها و بي‌بند و باري‌هايي كه در اين جشن اتفاق افتاده، خلاف شرع مقدّس اسلام نيست؟"

وی با انتقاد از کسانی که "عمداً احترام احكام اسلام را از بين مي‌برند و فسق و فجور را در مملكت ترويج مي‌كنند" افزوده است: "مگر مي‌شود كسي بگويد كه من منتظر امام زمان هستم و يا قرآن را قبول دارم ولي در مقابل اين همه فساد و بي‌بندوباري ساكت باشد؟"

ناصر مکارم شیرازی نیز با اظهار اینکه در جریان جشن نوروزی "از تمام اقوام آمدند و بساط موسیقی‌های مختلف محلی و غیرمحلی را به راه انداختند و رقصیدند و کوبیدند و حتی دختران را وادار به رقص کردند" خواستار واکنش به برگزاری چنین مراسمی شده است.

مکارم شیرازی اظهار داشته: "این روزها مسائل دردناکی واقع می‌شود که انسان نمی‌داند در برابر آن چه باید بکند، اگر سکوت کند درست نیست و اگر سخن بگوید مشخص نیست که چگونه تفسیر می‌شود."

آقای صافی گلپایگانی هم در اظهارات امروز خود با انتقاد از "مسخره شدن احکام اسلام"، از مجلس و قوه‌ قضائيه خواسته است "به وظيفه شرعي خود عمل کنند و جلوي اين فسادها را بگيرند."

نوشتار رسام؛

اینکه ما ایرانیها به داشتن حافظه تاریخی ضعیف شهره ایم، دلیلی برای فراموش کردن مواضع گذشته این دو بزرگوار مدعی مرجعیت تقلید شیعیان نمی شود. هم اینان که درجریان انتصاب وپس از برکرسی نشاندن احمدی نژاد وبا دیدن اشارتها والبته برق سکه های سرازیر شده از بیت رهبری، دل ودیده به این منصوب رهبری سپردند وآبرو ودوراندیشی ودینداری خود را چوب حراج زدند ویکپارچه وبی محابا پا در دریای طوفانی سیاست بازی های آلوده گذاشتند، باید منتظر چنین روزی هم می بودند که از همان رهبر واز همان بیت فرمان آتش داده شود واین بخت برگشته گان هم علیرغم یدک کشیدن عنوان مرجعیت شیعه درحقیقت ناگزیر از تحقیر گذشته خود شوند!

انتقاد امروز این دو مرجع تقلید حکومتی نه تنها از سر دلسوزی برای اسلام ومسلمین وبه نیت قربه الی الله نیست بلکه مفاد آن تنها وتنها اطاعت ازرهبر خودکامه واسترضاء اوست.

به راستی مرجعیت شیعه که زمانی خود را فراتر از این روزمرگی ها وبعنوان رهبر معنوی ومعتمد وامین جامعه مطرح می نمود چرا امروز باید چنین زبون وخوار تنها وتنها زائده ای برحکومت مطلقه ودرذیل آن تعریف وتصویر شود؟!