حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمد کاظم خاقانی، فرزند مرجع فقید آیت الله العظمی شیخ شبیر خاقانی، در بیانیه ای رفتارهای حکومت ایران در فشار بر مراجع تقلید مستقل شیعه را محکوم کرده است. در این بیانیه ضمن انتقاد شدید از رفتار حاکمیت ونهادهای امنیتی در فشار بر مراجع تقلید ومصادره آزادیهای مذهبی، از اینکه این رفتارها توسط عده ای در لباس روحانیت وبه اسم مذهب تشیع انجام می شود، بشدت اظهار تأسف شده است.

در بخشی از این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار وبسایت رسام قرار گرفته است، آمده است:

"اما بعد، خواهران وبرادران گرامی، شرح وتفصیل ودر محکومیت جور وستمی که بر برخی مراجع تقلید شیعه وهمچنین نخبگان وتوده های مردم در ایران وبر پیروان تمامی مذاهب، ادیان، طایفه ها واقوام به نام مذهب اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین، این مذهب علم وعدالت وآزادی، روا داشته می شود، ضرورتی است که اسباب انتشار این بیانیه را فراهم آورده است. 

ارزشهای اسلامی شیعی، ارزشهایی به وسعت جهان بشری وتمامی انسانیت اند که شوربختانه در سایۀ ستمهایی که امروزه به نام مذهب تشیع روا داشته می شود، پنهان ومستور مانده اند، از این رو بیان برخی واقعیات وتبیین پاره ای حقایق بسیار مهم وضروری به نظر می رسد. پیش از هر سخن دیگر، این سطور را با کلمات نورانی حضرت صدیقه کبری صلوات الله وسلامه علیها در جمع زنان مهاجرین وانصار بعد از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم آغاز می کنم که این سخنان رنجنامه  ای است که روایتگر رنج بی پایان یک امت در نتیجه دوری گزیدن از ارزشهای شارع مقدس است. همچنانکه سخنان ارزشمند آن حضرت صلوات الله علیها در آن اجتماع، هشداری هم هست دربارۀ سرنوشت محتوم امتی که با مدعای سیر وسلوک در راه الهی در حقیقت به در مسیر پیروی از هوا وهواهای نفسانی اش گام بر می دارد، در آنجا که حضرت فاطمۀ زهرا صلوات الله وسلامه علیها می فرماید: (بیا واین سخنان من بشنو که خواهی بود وخواهی دید آنچه روزگاران از عجایب برایت ذخیره کرده است). وچگونه اینچنین نباشد ای بانوی من در حالیکه تا همین امروز وپس از قرنها همچنان در زمانۀ ارزشهای دوگانه (حمایت از عده ای از مدعیان مرجعیت وفشار بر مراجع مستقل) وبازیچه ساختن ارزشهای شارع مقدس حتی درمیان روحانیونی هستیم که خود را منتسب به دین اسلام ومذهب تشیع ساخته اند، ظاهری آراسته با علم وتقوا وتوأم با ورع وزهد ودنیا گریزی دارند اما در عمل وپای دینداری وحکم بر اساس حق وعدل که می رسد، در موضوعات یکسان بر پایه خواهشها وهواهای نفسانی احکامی دوگانه وچندگانه صادر می کنند. ظلم وتزویر وبازیچه ساختن اندیشه های خام برخی ساده اندیشان مرکب این روحانی نمایان در راندن بساط ظلم وجورشان بوده است. هر روزه شاهده آنیم که چگونه برای تداوم واستمرار این دور باطل ظلم وستم، مغالطات وسفسطه ها وتناقضات همچون آسمان وریسمان به هم بافته می شود وانواع دروغ واصناف تزویر بعنوان برهان ودلیل قاطع الهی وبه نام خدا وپیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم به فکر وروح عامۀ مردم تزریق می شود. تأسف بار تر آنکه تمامی این ستم وبیداد در محضر عموم مردم وروحانیونی انجام می شود که حق وصاحبان آنرا به خوبی می شناسند اما از سر برخی ملاحظات ومصالح شخصی دنیایی سکوت اختیار کرده اند، هرچند این سکوت به قیمت دین وانسانیت تمام شود.

آری! این مغالطات بصورت شبانه روزی ودر سطح وسیع از راه برخی کانالهای تلویزیونی وشبکه های اجتماعی منتشر می شود. مغالطات وجوسازی هایی که از مصادیق کلمه حقی هستند که گویندگانش برای رسیدن به مقاصد باطل شان تهیه ومنتشر می سازند. این روزها بازار شایعات وتهمتهای ناورا به مراجع اصیل شیعه بسیار داغ وپر رونق است ومتأسفانه کسانی در کسوت روحانیت وبا سوء استفاده از ناآگاهی توده های مردم ودر اختیار داشتن تریبونهای متعدد با تظاهر به دلسوزی برای دین ومذهب، از هیچ اقدامی علیه مذهب وبزرگان آن دریغ نورزیده ونمی ورزند."

در بخش دیگری از این بیانیه ضمن انتقاد از هتک حرمت حکومت ایران به ساحت مقدس مرجعیت شیعه، آورده شده است:

"امروزه کسانی که در لباس مذهب وروحانیت شیعه، هیچ انتقادی را برنتافته وانواع تهمتها وافترائات را متوجه منتقدان می سازند ومصیبت نامه توهین به مرجعیت شیعه سر می دهند، چرا در روزگاری که حکومت ایران انواع ظلم وستمها، حصرها وهتک حرمتها به ساحت مرجعیت شیعه را روا می داشت، سکوت اختیار کرده بودند؟ چرا در روزهایی که حتی از مراجعه مقلدین یک مرجع تقلید به مرجع شان جلوگیری بعمل آمد وحتی از تشییع پیکر برخی مراجع تقلید شیعه واقامۀ نماز بر پیکرشان جلوگیری بعمل آمد، هیچ یک از این به اصطلاح غیورمردان عرصه مرجعیت سخنی در باب محکومیت این رفتارها به میان نیاورد؟

ریشه این معیارهای دوگانه وارزشهای چندگانه در کجاست؟ آیا انگیزۀ سکوت دیروز ودلیل تجری امروز، جلب رضایت حاکمان جائر وهمراهی با خواسته ها وامیال دنیایی آنان نبوده است؟ یا اساساً ترس از بیان حق ریشۀ تمامی این سکوت وخذلان است؟

چرا در روزگاری که آیات عظام محمد طاهر خاقانی، سید کاظم شریعتمداری، سید حسن قمی، سید محمد روحانی، سید صادق روحانی، شیخ محمد تستری، سید احمد خوانساری وسید محمد شیرازی ودیگر مراجع شیعه مورد هجمه وتوهین حکومت ایران پس از انقلاب قرار گرفتند، هیچ یک از دلسوزان امروز سخنی بر زبان نیاورد؟ حتی امروز وعلیرغم آشکار شدن بسیاری از ستمهای روا داشته شده بر این بزرگان، هنوز حتی یک نفر از این دلسوزان مرجعیت در نقد این گذشتۀ تاریک حتی از بیان کوچکترین انتقاد هم دریغ نموده است؟

حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمد کاظم خاقانی، در این بیانیه انتقادی با انتقاد از سکوت برخی نخبگان جهان تشیع در برابر فشارها ومضایقات جاری نسبت به مراجع شیعه این پرسش را مطرح ساخته است که :

" آیا سکوت این نخبگان ناشی از میل وخواسته ای شخصی است که با اشارۀ حاکمان جائر، عده ای را در شمار مراجع شیعه وخودی می دانند ودیگر عالمان شیعه ناهمسو با خود را مستحق انواع تهمت، افترا وبی عدالتی وستم میدانند؟"

در بخش پایانی این بیانیه، فرزند مرجع فقید آیت الله العظمی شیخ شبیر خاقانی، ضمن انتقاد مجدد از فشار بر مرجعیت مستقل شیعه، بویژه فشارهای اخیر بر بیت آیت الله العظمی سید صادق شیرازی، آورده است:

" انتظار آن بود که پس از انقلاب سال 57 در ایران علمای شیعه وبلکه علمای تمامی دیگر ادیان ومذاهب آزادانه وبرخوردار از کرامت انسانی از حق خود در بیان رأی واندیشه ونظر بهره مند باشند. از این رو همانگونه که پیش تر واز همان روزهای آغازین انقلاب تعدی آشکار حکومت ایران به آزادی های فردی، اجتماعی، مذهبی وقومیتی را محکوم کرده واز حق آزادی بیان عقیده دفاع نموده ام، امروز نیز بشدت آنچه از فشار وتهدید وسخت گیری نسبت به آیت الله سید صادق شیرازی را محکوم می کنم."