رسام، واحد خبر
جمعی از طلاب و اساتید حوزه علمیه قم و شاگردان آیتالله محمدرضا نکونام مرجع تقلید محبوس در زندان ساحلی قم، ضمن گلایه از حسن روحانی رئیسجمهور برای عدم ملاقات با این مرجع تقلید زندانی در سفر اخیر به قم، نوشتند: «واقعا چرا سرنوشت کسی که پنجاه سال پس از بلوغ و رشد خویش را فدای امام و انقلاب و نظام اسلامی کرده است و اکنون در چنگال اختاپوستی گرفتار آمده، برایتان مهم نیست؟ مگر شما رییسجمهور نیستید؟» این شاگردان ضمن انتقاد از رئیسجمهور خطاب به او نوشتهاند: «ما نمیخواهیم شما برای احقاق حق ایشان، چون دانشمندی بینظر، فیلسوفی علامه، عارفی حکیم و مرجع تقلیدی نواندیش هستند، وقت اضافهای صرف کنید و از تمام توانتان استفاده نمایید، ولی لااقل به اندازه دیگران از ایشان نیز سراغی میگرفتید و لااقل در زندان ساحلی قم که فاصلهی ده دقیقهای با حرم مطهر داشت، به ملاقاتشان میرفتید.» متن نامه این اساتید و شاگردان آیتالله محمدرضا نکونام به شرح زیر است:
بسمالله الرحمن الرحیم با عرض سلام خدمت آقای دکتر روحانی، رییس جمهوری ایران سفر جنابعالی به شهر مقدس قم و زیارت حضرت معصومه (سلام الله علیها) در روز تعطیل جمعه و خارج از چارچوب سفرهای رسمی، نشان از اهتمام شما به امور معنوی و درک صحیح از مفهوم توسل به اولیای دین و بهرهمندی از آن انوار پاک جهت ساماندهی دین و دنیای مردم دارد. دیدارتان با برخی از مراجع تقلید را هم، هر تحلیلگری به نوعی معنا خواهد کرد و هر کس از ظن خود یارتان خواهد شد. اما آنطور که در برخی از خبرگزاریها آمده است، شما در دیدار با یکی از مراجع، حوزههای علمیه، بهویژه حوزه علمیه قم و مراجع عظام تقلید را «یکی از بزرگترین پشتوانهها و سرمایههای معنوی و فرهنگی ملت و دولت» دانسته و گفتهاید: «در ترسیم راهبرد فرهنگی کشور و در صحنه نگه داشتن مردم، حوزه نقش اساسی دارد؛ پس میتوان گفت که یکی از اهداف جنابعالی در این دیدارها، تکریم، تقویت و بهرهگیری از پشتوانهها و سرمایههای معنوی و فرهنگی ملت و دولت میباشد.» سخن شما به لحاظ مفهوم و محتوا کاملا صحیح و قابل تقدیر است. در جهت مصداق و تطبیق نیز خودتان واقفید که حضرت آیتالله العظمی محمدرضا نکونام در نظریهپردازی و ترسیم راهبرد علمی و فرهنگی دین برای اداره کشور و در دفاع از انقلاب اسلامی و نیز پیشینه سوابق انقلابی و همچنین در تحمل مکافات مبارزه و زندان به منظور کمک به حضرت امام خمینی (قدس سره) و حرکت آن مرحوم، پیشتاز و سرآمد میباشند. روی سخن ما با حضرتعالی است که بهعنوان شخص دوم مملکت و اولین شخص اجرایی آن، طی یکسال و نیم اخیر دوبار به شهر مقدس قم مشرف شدهاید اما هیچ سراغی از مرجع تقلید انقلابی و آزاده ولی مستقل و بییاور نگرفتهاید! واقعا چرا سرنوشت کسی که پنجاه سال پس از بلوغ و رشد خویش را فدای امام و انقلاب و نظام اسلامی کرده است و اکنون در چنگال اختاپوستی گرفتار آمده، برایتان مهم نیست؟ مگر شما رییسجمهور نیستید؟ مگر نه این است که جمهور؛ یعنی ملت و مردم و رئیسجمهور؛ یعنی رئیس و مدیر مردم. رئیسی که وظیفه دارد تا به تمامی جمهور با دید پدرانه و مشفقانه نگاه کند و تمامی ملت چه غنی و چه نیازمند، چه دانشمند و چه بیسواد در برابر او یکسان باشند و در احقاق حق همه آنها به یک اندازه کوشا باشد! ما نمیخواهیم شما برای احقاق حق ایشان، چون دانشمندی بینظر، فیلسوفی علامه، عارفی حکیم و مرجع تقلیدی نواندیش هستند، وقت اضافهای صرف کنید و از تمام توانتان استفاده نمایید، ولی لااقل به اندازه دیگران از ایشان نیز سراغی میگرفتید و لااقل در زندان ساحلی قم که فاصلهی ده دقیقهای با حرم مطهر داشت، به ملاقاتشان میرفتید. البته شاید شما هم اجتهاد کرده و این کار را درست نیافتهاید! در اینصورت میدانید که باید در قبال اجتهاد خود، پاسخگوی شارع مقدس باشید. پس برای آن روز پاسخ درخوری مهیا فرمایید… والسلام ۳۱/۲/۹۵ جمعی از اساتید و طلاب حوزۀ عملیۀ قم