آرش هنرور شجاعی وبلاگ‌نویس روحانی که با تمدید مرخصی استعلاجی وی موافقت نشد وارد هفتمین روز اعتصاب غذای خود شد. این روحانی دربند که در ششم آبان ماه سال گذشته بازداشت شد در طول مدتی که در زندان بود به مشکلات حاد جسمانی دچار شد. در طول مدت مرخصی مشغول معالجه بود که علی رغم ناتمام ماندن دوران درمان به زندان بازگردانده شد.
مادر آرش هنرور شجاعی با ابراز نگرانی از وضعیت فرزندش به "جرس" گفته اسیت: "آرش به علت بیماریهای مختلفی که داشت به مرخصی استعلاجی آمد و مشغول مداوا بود اما با تمدید مرخصی او موافقت نکردند و به زندان بازگشت و آرش در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب غذا زد. او ناراحتی قلبی دارد و دو  سه بار دچار حمله قلبی شد و در بیمارستان مشغول مداوا بود اما در آخرین مراحل درمان با مرخصی ایشان موافقت نکردند و درمانش ناتمام ماند. در حقیقت در طی این مدت که در مرخصی بود بیشتر معاینه می شد تا معالجه و همان داروهایی که در بهداری اوین داده بودند را مصرف می کرد تا پزشکان علت را تشخیص دهند و معالجه را شروع کنند. برای تمدید مرخصی هم گفتند پزشک قانونی باید تایید کند و بعد تصمیم می گیریم که چکار کنیم. منتهی تایید پزشک قانونی پنج مرحله داشت و باید دکترهای قلب، مغز و اعصاب و روانپزشک و دو متخصص دیگر که آنها معرفی کردند آرش را ویزیت می کردند که می دانید حتی برای گرفتن وقت از اینها یک زمان طولانی نیاز است که فرصت نشد و به زندان بازگشت."
وی می افزاید: "آرش برای میگرن و صرع هم قرص های زیادی مصرف می کند که دچار تشنج نشود. خود مسئولین در جریان مشکلات جسمی آرش هستند و باید برای بیماران امتیازی قائل شوند تا حداقل خانواده ها بتوانند درمان آنها را پیگیری کنند. این هم لازم است که بگویم روزی که آرش را به زندان بردند او هیچ مشکل قلبی و بیماری نداشت و در طول دوران بازداشت و زندان به این ناراحتی های جسمانی دچار شده است."
این روحانی منتقد در بند طی نامه ای سرگشاده پیرامون اقدامات دادگاه ویژه روحانیت، به گوشه ای از آنچه طی ماههای اخیر بر وی گذشته اشاره کرده و نوشته است: "دادسرای ویژه روحانیت می داند که من دچار تنگی دریچه میترال، نارسایی عضله قلب، ریفلاکس معده، زخم معده، زخم اثنی عشر، کاهش شنوایی گوش راست، اختلال در گوش میانی راست، گرفتگی کامل سمت چپ بینی و گرفتگی 80 درصد سمت راست، عفونت سینوس ها، نزدیک بینی و آستیگمات شدن هر دو چشم، صرع، آتروفی مغز و دیسک کمر و بیماری قند و یک بیماری دیگر که نام فارسیش را نمی دانم هستم و به یاد دارد که در تاریخ 19 مهر مرا خودشان در بیمارستان مدرس بستری کردند و می داند که برای معالجه به من مرخصی داده و مطلع است که در این چند هفته مرخصی 3 بار در بیمارستان های گوناگون بستری بوده ام، چندین حمله قلبی را پشت سر نهاده ام و چندین بار حمله های شدید صرع نزدیک بود کارم را به جاهای باریک بکشاند... و باز می داند که در تاریخ 20 دی باید به خاطر قلبم آنژیو شوم...اینها بسی بیش از شرایط لازم برای احراز عدم تحمل کیفر است...اما دادسرا چند روز پیش گمان می کنید چه تصمیم و تدبیری اندیشیده؟ که تمدید مرخصی ام تنها تا روز آنژیو باشد و بدون استراحت برگردم به داخل زندان و این هم منوط باشد به اجرای حکم 50 ضربه شلاق تعزیری که به آن محکومم کرده اند، آن هم در این حال و با این وخامت اوضاع جسمانی ام. این نامه صرفا مرقوم شد تا کمی در اعمال و احکام خود بیندیشید و چیزی هم نگفته ام، و الا می دانید که اگر بخواهم سخن بگویم مثنوی هفتاد من کاغذ دارم..."
آرش هنرور شجاعی به خاطر مطالبی که در وبلاگش نوشته است اوایل آبان سال گذشته بازداشت شد و 5 ماه انفرادی بند وزارت اطلاعات(209) ، 3 ماه سلول دو نفره(209) و سپس به بند 350 منتقل شد. وی در دادگاه ویژه روحانیت به اتهام جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری، توهین به مقدسات، توهین به رحانیت، جعل اسناد و مدارک تحصیلی به چهار سال حبس تعزیری،50 ضربه شلاق و 800 هزار تومان جریمه نقدی و خلع لباس روحانیت برای همیشه محکوم شده است.
مادر این روحانی در این خصوص می گوید: "از دادگاه تا ابلاغ حکم چهار ماه طول کشید و وکیلی که پرونده آرش را در دست داشت وکیلی بود که از بین اسامی وکلایی که دادگاه ویژه در اختیار ما گذاشته انتخاب کردیم. ما در ابتدا وکیلی را خودمان انتخاب کردیم و به دادگاه ویژه دادیم اما دادگاه ویژه این وکیل را قبول نکرد و لیست ده، پانزده نفر وکیل را به ما داد و گفت باید از بین اینها وکیل انتخاب کنید. بعد از صدور این حکم آرش اول می خواست به حکمش اعتراض کند اما بعد منصرف شد و گفت دادگاه و قاضی همان است بنابراین اعتراض فایده ای ندارد."
خانم شجاعی با آرزوی آزادی همه عزیزان دربند تصریح می کند: "واقعا نمی دانم این کسانیکه در زندان بیمار می شوند و بهداری اوین در درمان آنها کوتاهی می کند، چه کسی مسئولیت اتفاقی که برای سلامتی آنها می افتد بر عهده می گیرد؟ اما من بعنوان یک مادری که مثل همه مادران عمر و جوانی اشان را برای سلامتی فرزندانشان می گذارند برای سلامتی فرزندم "نگران" و "ناراحت" هستم و متاسفانه دستم هم به هیچ جا بند نیست. به هر جا از دادگاه ویژه تا دادستانی که مراجعه می کنم یا به دیگری پاس می دهند یا می گویند مرخصی هستند و وقت ندارند و امثال اینها... من هم کاری از دستم بر نمی آید حالا دوباره مراجعه خواهم کرد تا مدارک پزشکی آرش را ببرم و بگویم معالجه او ناتمام مانده و باید با مرخصی او موافقت شود اما اینکه تا چه موفق شوم نمی دانم؟"

منبع:جرس