حال حضرت آيت الله روحاني مجددا وخيم شد
رسام؛
براساس اخبار رسیده از شهر مقدس قم، دفتر مرجع عاليقدر حضرت آیت الله سيد «صادق روحانی» ساعاتي پيش با صدور پيامي که نسخه اي از آن براي پايگاه خبري شيعه آنلاين ارسال گرديد، از همه مسلمانان خواست تا برای جهت سلامتی معظم له دعا کنند. متن کامل اين پيام که بعد از وخيم شدن مجدد حال حضرت آيت الله روحاني صادر شده، به شرح ذيل است: بسم الله الرحمن الرحیم يا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ ضمن تشکر از برگزاری جلسات دعا و توسل، از عموم مردم شریف درخواست می شود که برای بهبودی و شفای عاجل حضرت آیت الله العظمی سید محمد صادق روحانی (مدظله العالی) دعا کنند. امید است با دعای مومنین و عنایات حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)حال عمومی معظم له بهبود یابد.
آیت الله العظمی سید محمدصادق حسینی روحانی در محرم سال ۱۳۴۵ قمری (برابر با ۱۳۰۵ خورشیدی، و تابستان ۱۹۲۶ میلادی) در شهر قم زاده شد. پدرش آیت الله العظمی سید محمود روحانی قمی از اساتید صاحبنام حوزهٔ علمیه قم است که در سال ۱۳۰۷ (هـ. ق) در قم بهدنیا آمد. آیت الله العظمی سید محمود روحانی قمی در سال ۱۳۳۰(هـ. ق) وارد نجف شد تا از درس آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله العظمی میرزای نائینی استفاده کند. مدتی در مشهد از شاگردان آیت الله العظمی حسین طباطبایی قمی بود. بعد از آن به حوزهٔ علمیه قم آمد. برخی معتقدند که با تلاش وی آیت الله العظمی عبدالکریم حائری به قم آمد و تدریس علوم حوزوی را شروع کرد و او را از شاگردان خاص و مورد توجه عبدالکریم حائری میدانند. آیت الله العظمی سید محمود روحانی قمی در ۱۸ شعبان ۱۳۸۱ (هـ. ق) بعد از یک بیماری طولانی درگذشت. با پخش خبر فوت ایشان، شهرستان قم، بازار، درسها و ادارهها تعطیل گردید. پس از اقامهٔ نماز میت توسط فرزندشان سید محمدصادق روحانی، در مسجد بالای مقبرهٔ معصومه به خاک سپرده شد. آیت الله العظمی سید صادق روحانی بعد از فوت پدرش سالها در مسجد ضمن اقامهٔ نماز جماعت، پاسخگوی مسائل شرعی و رسیدگی به امور مردم بود. دعوت و تلاش برای ورود حائری به قم، زمینهسازی برای تدریس وی و همکاری، همفکری و یاری جهت تأسیس حوزهٔ علمیه قم و... را از اقدامات وی نام میبرند. وی دروس پایهٔ ادبیات عرب را در قم نزد پدرش فراگرفت. سپس در سال ۱۳۵۵ (هـ. ق) در سن ۱۰ سالگی به همراه برادربزرگترش برای استفاده از اساتید بزرگ و نامآور حوزهٔ علمیه نجف، راهی نجف شد و دورهٔ چند سالهٔ دروس «سطح» را در مدت یک سال به اتمام رساند و به امتحان و توصیهٔ آیتالله خویی در سن ۱۱ سالگی وارد درس خارج فقه و اصول شد. آیت الله العظمی روحانی پس از مدت کوتاهی که در دروس آیت الله العظمی خویی شرکت کرد، با خواندن دروس اصول و فقه، آنان را برای عدهای از طلاب و علاقهمندان به دروس حوزوی، تدریس میکرد.
او در اواخر سال ۱۳۲۹ (هـ. ش) وارد قم شد و در اوایل سال ۱۳۳۰ (هـ. ش) به تدریس دروس خارج فقه و اصول در صحن مطهر معصومه پرداخت. بیش از نیم قرن است که او به تدریس علوم شیعه میپردازد. او در سال ۱۳۶۴ به نحوهٔ تعیین آیت الله العظمی حسینعلی منتظری بهعنوان قائم مقام رهبری توسط مجلس خبرگان رهبری اعتراض کرد و به همین دلیل ۱۵ سال در حبس خانگی در قم به سر برد. در مقابل، آیت الله العظمی حسینعلی منتظری در پاسخ به سؤالات فرزندش سعید در سال ۱۳۸۵ که پس از درگذشتش و در سال ۱۳۹۰ منتشر گردید انتساب این مسئله به خودش را اکیداً رد میکند و بیان میکند که موافق این کار نبودهاست.