۱- بر اساس ادعای حجاريان، نه تنها در انتخابات سال ۱۳۸۸ تقلب صورت نگرفته ، بلکه سيستم جمع آوری و شمارش آرا آنچنان منزه و امانت دار بوده که حتی اجازه تخلف در انتخابات نيز داده نشده است. منزه پنداری سيستم انتخاباتی جمهوری اسلامی توسط حجاريان در حالی مطرح می شود که حتی محسن رضايی کانديدای نزديک به رهبر جمهوری اسلامی مدعی تقلب و تخلف گسترده در انتخابات سال ۱۳۸۸ بود.

۲- در نگاه اول به نظر می رسد حجاريان به دنبال تبرئه سيستم اجرايی و نظارتی انتخابات از اتهام تقلب در مرحله جمع آوری و شمارش آرا بوده و تلاش کرده تا ثابت کند آنچه در انتخابات سال ۸۸ به وقوع پيوسته، سوء استفاده احمدی نژاد از قدرت حکومتی برای جلب آرای ايرانيان بوده است. اما کمی دقت در همين ادعا، نشان می دهد که به باور حجاريان ، مقصر اصلی در نابسامانی های انتخاباتی ، مردم ايران هستند که اکثريت ايشان به صورت هم زمان از«فقر اقتصادی» و «فقر فهم» رنج می برند. به ادعای حجاريان، اين فقيران اقتصادی، مصلحت خويش راتشخيص نمی دهند و هرکه لقمه ای نان - يا به تعبير حجاريان، پول مفت يارانه - توزيع نمايد رأی اکثريتی از ايرانيان را به خود اختصاص خواهد داد.

۳- دقت بيشتر در اظهارات حجاريان نشان می دهد او حتی احمدی نژاد را نيز متهم نمی کند. حجاريان هر نوع تخلف در انتخابات سال ۸۸ را رد کرده است. پس او برخورداری احمدی نژاد از حدود ۲۵ ميليون رأی را تأييد می کند. به عبارت ديگر، به گمان حجاريان، حدود ۶۵ درصد شرکت کنندگان در انتخابات سال ۱۳۸۸، به احمدی نژاد رأی داده اند که البته مهم ترين دليل رأی دادن ايشان تدليس سيستماتيک دولت نهم از طريق توزيع پول وسيب زمينی و ساير امکانات بوده است. اين سخن بيش از آنکه محکوم کننده احمدی نژاد باشد می تواند عدالت پيشگی او را ثابت کند زيرا حداقل ۶۵ درصد مردم از امکانات توزيعی دولت نهم بهره مند شده اند. ممکن است گفته شود روش توزيع امکانات در دولت احمدی نژاد، تورم آفرين و مخرب اقتصاد بوده است اما اين موضوع ربطی به سيستم انتخاباتی ندارد که حجاريان با تظاهربه افشاگری در مورد آن ، عملاً دامن نظام را از تقلب سال ۱۳۸۸ مبرا دانسته است.

اما مهم تر از همه موارد فوق ، پرسشی است که حجاريان و دوستان او از پاسخگويی به آن طفره می روند. سعيد حجاريان در پيامی که روز ۲۳ مهرماه ۱۳۸۳ در دوازدهمين اردوی ساليانه دفتر تحکيم وحدت قرائت شد چنين گفته بود: «مردم بسيج می شوند و رأی می دهند اما در نهايت چه می شود؟ مردم حاجب الدوله ای را انتخاب می کنند که به قول خاتمی فقط يک تدارکاتچی است». فرقی نمی کند ادعای موسوی و کروبی در خصوص وقوع تقلب گسترده در انتخابات سال ۱۳۸۸ درست باشد يا سخن حجاريان دال بر تبرئه نظام از اين اتهام. مهم آنست که حجاريان، رئيس جمهور را يک حاجب الدوله می دانسته است. به جای فلسفه بافی برای توجيه اظهارات خود خواهانه رهبر، بهتر است حجاريان به اين پرسش پاسخ دهد که "آيااو تغييری در اوضاع مشاهده نموده که به جای جلب توجه مجدد مردم به موضوع « هيچ کاره بودن رئيس جمهور» به دنبال منحرف نمودن اذهان همه ايرانيان از عامل اصلی نابسامانی های کشور- رهبر - به طرف احمدی نژاد است؟"پاسخ به اين پرسش ، يافتن پاسخ و راه حل برای جلوگيری از تقلب يا تدليس در انتخابات را هم تسهيل خواهد کرد.