هرچند حملات لفظی ورسانه ای جناح وابسته به رهبر رژیم مطلقه برعلیه هاشمی رفسنجانی این روزها به نحو کم سابقه ای در جریان است، اما به نظر می رسد بر هم زدن سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در سفر اخیر به کرمانشاه آغاز سناریوی جدید باشد که با چراغ سبز شخص رهبری به راه افتاده وبا حمایتهای آشکار وپنهان وی مسیر خود را ادامه می دهد. برهم زدن سخنرانی هاشمی رفسنجانی در کرمانشاه نشان می دهد که نظام مطلقه همچنان به اعمال شیوه های غیراخلاقی وغیرانسانی خود در برخورد با مخالفان وحتی منتقدان داخلی وحتی منصوبان شخص رهبری (!!) ادامه می دهد، درحالیکه مغایرت اینگونه اقدامات با آموزه های سیاسی اسلام وحتی آموزه های عمومی آن بسیار روشن وآشکار است.

مطالعه تاریخ رژیم مطلقه فقیه وبررسی نمونه های مشابه از این دست، حاکی از آنستکه نظام هرگاه آهنگ حذف نهایی یکی از منتقدان خود را نموده است، در آغاز مجال وعرصه ابراز نظر وعقیده وسخن را از وی گرفته است. برهم زدن سخنرانی ها یکی از شیوه های معمول در رژیم مطلقه ایران برای ترور شخصیت مخالفان وبه حاشیه راندن منتقدان بوده است. از برهم زدن سخنرانی بنی صدر در دانشگاه تهران توسط جماعتی به نام حزب الله (!!) تا برهم زدن سخنرانی های وزرای خاتمی همه وهمه نمونه های سیاسی اینگونه رفتارهای غیرانسانی ومغایر با حقوق بشر نظام هستند.

در بعد مذهبی هم البته نظام از به کار بستن این شیوه در برخورد با منتقدان مذهبی خود دریغ نورزیده است. برهم زدن سخنرانی مراجع تقلید منتقد رژیم ولایت مطلقه فقیه یکی از شیوه های رهبران انقلاب برای خاموش ساختن وسرکوب منتقدانی همانند آیت الله العظمی شریعتمداری، آیت الله العظمی شیرازی ونیز آیت الله العظمی منتظری بوده است. 

حضور چماقداران رژیم مطلقه ووزرات اطلاعات در دروس مراجع تقلید ، وبه تعبیر آیت الله العظمی منتظری، طلبه های بی سیم به دست، وبرهم زدن سخنرانی مراجع مستقل ومنتقد تا به امروز هم در حوزه علمیه نسبت به تمامی شخصیتهای مهم مذهبی در حوزه اجرا می شود.

اینگونه اقدامات در حلی صورت می گیرد، که هیچگاه با مخالفت وانتقاد رهبران رژیم مطلقه از آیت الله خمینی تا علی خامنه ای مواجه نشده است وبلکه رسانه های نظام همواره خرابکاران را ملت غیور وخودجوش توصیف کرده اند.

این رفتارها واقدامات درحالی به نام اسلام ودر قالب مولود نامشروعی به نام جمهوری نا اسلامی صورت می گیرد که برای هر پژوهشگر صاحب نظر در تاریخ اسلام روشن وبدیهی است که این رفتارها با سیره سیاسی ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین وبویژه با شیوه حکومتی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم وامیرمؤمنان امام علی سلام الله وصلواته علیه در تضاد وتناقض آشکار قرار دارد.

آنچنانکه مورخان در سیره پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نوشته اند، ایشان در اوج اقتدار سیاسی در مدینه منوره هیچگاه فرصت ابراز نظر وعقیده را مخالفان سیاسی دریغ ننمودند ودر سایه حکومت ایشان حتی مخالفان هم در محضر پیامبر گرامی اسلام وحتی در هنگام فرمایشات مقدس ونورانی ایشان در خطبه های نماز جمعه وحتی در بحبوحه جنگها به منتقدان امکان اظهار نظر وانتقاد می داد.

رفتار امیر مؤمنان امام علی صلوات الله وسلامه علیه دربرخورد با مخالفان شاهدی دیگر بر مغایرت رفتارهای رژیم مطلقه با اسلام ناب محمدی وعلوی بدست می دهد. اشعث کندی، در زمان حکومت امیر مؤمنان صلوات الله وسلامه علیه بر فراز بام خانه خود می رفت ودرحالیکه امیر مؤمنان صلوات الله وسلامه علیه درحال گفتن اذان بودند، به ایشان والعیاذ بالله ناسزا روا می داشت!

مخالفان ومنتقدان در حکومت علوی آنچنان از آزادی کامل بیان برخوردار بودند که بدون هیچ بیمی در مسجد ودر هنگام سخنرانی حضرت، کلام شریف حضرت را قطع می ساختند، وبی پروا وگاه گستاخانه انتقاد وحتی اتهامات خود را به ساحت مقدس ایشان روا می داشتند، بدون اینکه حتی یک شاهد تاریخی مبنی بر برخورد فیزیکی امیر مؤمنان صلوات الله وسلامه علیه با اینان به چشم بخورد.

غیراسلامی بودن رفتارهای سران وکارگذاران رژیم مطلقه ومصادره نام اسلام توسط بنیانگذار آن امری است که تنها از رهگذر تحقیق در سیره صحیح نبوی وعلوی مقایسه آن به رویکرد وروش سیاسی رژیم مطلقه قابل درک ودریافت است.

شعارهای عوامفریبانه اسلامیت وپیروی از خاندان عصمت وطهارت صلوات الله علیهم اجمعین در رژیم مطلقه همان قدر حقیقت دارد که شعارهای الرضا من آل محمد ومحبت اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین توسط عباسیان وبنی العباس حقیقت داشت!