وقتی خبر شكایت از علی مطهری پس از نطق او را شنیدم این سوال در ذهنم تداعی شد كه اگر این نماینده مجلس خلاف كرده و مستوجب شكایت بوده پس تكلیف نمایندگان دیگری كه فقط واژه »نمایندگی« را یدك می كشند چه می‌شود؟ آنان معمولا ا‌ز بودجه بیت المال ارتزاق نموده و علیه منافع همین مردم عمل می‌نمایند. به نظر بنده خلاف این طیف از نمایندگان بسیار سنگین‌تر است و رسیدگی به آن واجب‌تر. مثال در این باره فراوان است.

فی المثل آیا نمایندگانی كه در زمان دولت قبل اقدامات خلاف قانون رئیس دولت را می‌دیدند اما خم به ابرو نمی‌آوردند خلاف مرتكب نشده‌اند؟ آیا دریافت كارت هدیه و بن از سازمان‌های مختلف دولتی كه بنا به گفته احمد توكلی نماینده تهران »غیر قانونی« است خلاف نیست؟ آیا چوپ لای چرخ دولت نو پای حسن روحانی گذاشتن اقدامی ضد منافع ملی نمی باشد؟ آیا فشار غیر منصفانه به تیم مذاكره كننده هسته‌ای در چارچوب اصول می‌باشد؟ آیا زیر سوال بردن انتصابات وزیر كه حق مسلم اوست عقلانی است؟ آیا دو كارت زرد به دولتی كه 6 ماه از عمر آن می‌گذرد طبیعی است؟ آیا نوشتن طرح توسط برخی نمایندگان برای ضربه زدن به دولت منافع ملت را تامین می‌كند؟ و این آخری؛ آیا تلاش برخی نمایندگان عضو یك كمیسیون مهم برای تبرئه بابك زنجانی خلاف نیست؟ ‌ ‌

برخی از اعضای این كمیسیون مهم در شرایطی از میلیاردر معروف سخن می‌گفتند و اقدامات او را توجیه می‌نمودند كه گویی وكیل وی می‌باشند نه مردم. ‌ ‌

متاسفانه باید عرض شود كه در موضوع بابك زنجانی نیز برای چندین بار مجلس نمره منفی گرفت و پرونده خوبی نداشت. دقیقا مثل موضوعات دیگری چون نحوه تعامل با دولت احمدی‌نژاد و بی‌قانونی‌های این دولت، فساد 3 هزار میلیارد تومانی، تحقیق و تفحص‌های بی‌سرانجام، موضوع هسته‌ای، نوع رابطه با دولت جدید و نحوه رای اعتماد به وزرای پیشنهادی و ... كه نمایندگان چهره قابل قبولی نداشتند. ‌ ‌

ما ناچاریم بپذیریم مجلسی كه در حال حاضر داریم به گواه غالب كارشناسان، مجلس روبه‌راهی نیست. اگر این مجلس در نرم واقعی می‌بود نبایستی ملت 8 سال استخوان لای زخم می گذاشتند. این مجلس وقتی مجلس می‌شود كه امثال علی مطهری در آن فریاد بزنند و در مورد نواقص نطق كنند. شاید به برخی از این نطق‌ها انتقاد وارد باشد اما بایستی بیان شود تا مشكلات مشخص گردد. ‌ ‌

متاسفانه به نظر می‌رسد برخی به چنین مجلسی عادت كرده و خیال می‌كنند مجلس خوب یك مجلس ساكت، آرام، رام و صرفا نظاره‌گر است. اما خیر اینگونه نیست. مجلسی سالم و پویا است كه در آن حقوق ملت و مظلوم طلب شود. ‌ ‌

آیا به راستی مجلسی كه هشت سال سكوت كرده و حالا حرف می‌زند مجلسی در راستای منافع ملی است؟ نقدهای فعلی برخی نمایندگان مجلس كه از روی بغض سیاسی در مجلس مطرح می‌شود كه فقط آزار رسان می‌باشد با آن سكوت 8 سال از نظر نتیجه عملكرد هیچ تفاوتی ندارد. ‌ ‌

سوگمندانه باید گفت كار برخی نمایندگان مجلس به جایی رسیده كه به جای رفتار حرفه‌ای و عمیق در برابر مشكلات و ضعفها به دنبال فیلتر فلان نرم‌افزار دستگاه موبایل هستند. خلاصه اینكه مجلس در مواقعی دچار سطحی نگری و باند بازی شده و بدتر اینكه برخی مسئولان هم به این مسلك مجلس عادت نموده و تصور می‌كنند مجلس سالم باید چنین مجلسی باشد. ‌