ناصر مکارم شیرازی٬ از مراجع تقلید حکومتی ونزدیک به رژیم مطلقه فقیه گفته است که «بی‌مهری دولت‌ها نسبت به قم موجب تاسف است، قم مظلوم پیش از انقلاب هم مورد غضب رژیم ستم شاهی بود و بعد از انقلاب هم برخی می‌گویند چرا باید این قدر برای این شهر کار کرد.»

بسیار بجا بود اگر آقای مکارم شیرازی که البته داعیه مرجعیت تقلید را به لطف پشتیبانی های همه جانبه  مادی وتبلیغاتی حکومت مطلقه  درکارنامه مذهبی خود دارد، در وهله نخست از خود وحکومت متبوعشان سؤال می کردند که مسئول این بی توجهی به شهر قم مقدسه آنهم سی ودو سال پس از انقلاب که اساساً سنگ بنایش را در قم گذاشته شده بود، چه کسی است؟!

اتفاقا نگارنده این سطور بر این باور است که بی توجهی به شهر قم نه محصول یک تصادف وناآگاهی ویا جهل وغفلت مسئولان نسبت به این شهر بلکه براساس طرحی کاملا پیش بینی شده وبرنامه ریزی شده در اتاقهای تاریک فکر در دالانهای تنگ وتاریک نهادهای امنیتی رژیم مطلقه است.

پیش کشیدن این مسأله ونگاهی تحلیلی به این قضیه بویژه در این روزها که درآستانه سالگرد پیروزی انقلاب قرار داریم بسیار مهم وحیاتی است. 

واقعیت آنستکه رژیم مطلقه ایران پس از استقرار رژیم تازه تأسیسِ تمامیت خواه واقتدارگرا با درس گرفتن از تجربه حکومت پیشین اقدامات پیشگیرانه لازم برای عدم تبدیل قم به پایگاه اعتراض به رژیم تازه تأسیس را به سرعت وبا شدت هرچه تمام پیگیری نماید. این اقدامات بویژه وقتی شدت وگسترش بیشتری یافت که نخستین صدای اعتراض به استبداد سیاه دینی نه از شهرهای بزرگ ایران ونه از پایتخت، بلکه از شهر مقدس قم برخواست. مراجع وروحانیت که به اقتضای قرار گرفتن هم صنفان شان در مسند قدرت وقدرت شگرف شان در نشانه شناسی ورمز گشایی از اشارات وکنایات آیت الله خمینی ودر قالب تئوری تمامیت خواهانه ولایت مطلقه فقیه، دریافته بودند که رژیم نوپا درصدد قبضه کردن قدرت وجایگزین ساختن استبدادی سکولار با استبدادی مذهبی است.

از این زاویه، شهر قم پس از انقلاب وبویژه در سالهای آغازین انقلاب بعنوان یکی از کانونها اعتراض به رژیم مطلقه بدل گشت. مراجعی چون آیت الله العظمی شریعتمداری، شیرازی، روحانی، قمی ودرنهایت منتظری ازجمله مراجع تقلیدی بودند که حضورشان در قم همچنان به قم نقشی رقیب در برابر پایتخت سیاسی قدرت می داد. این رقابت پیدا وآشکار درنهایت حصر وفشار بر کانونها اعتراض در شهر قم ودر مرحله بعد حکومت را در مسیر حذف قم از مسیر معادلات سیاسی واجتماعی کشور قرار داد.

درحقیقت محرومیت نگه داشتن این شهر در کنار توسعه نامتوازن وغیرهماهنگ وتبعیض میان روحانیت حکومتی وبرساختن روحانیت وابسته به حاکمیت درکنار سرکوب روحانیت مستقل، زمینه های به حاشیه راندان وحتی استحاله ارزشها وآداب ورسوم مذهبی را در این شهر فراهم آورد تا بدانجا که قم امروز یکی از بالاترین آمار طلاق ومصرف مشروبات الکلی را در ایران داراست.

این طرح شوم حکومتی در کنار پیامدهای استبداد دینی ورویگردانی عموم جامعه از مذهب به دلیل عملکردهای ناصحیح حاکمیت، عملا زمینه ساز همان مسأله ای شده است که آقای مکارم شیرازی بعنوان یکی از روحانیون حکومت خود مستقیم وغیر مستقیم در پیدایش وپدیداریش نقش آفرین بوده است.

از سوی دیگر اما، تلاش برای پاسخ به این پرسش اگر با دقت وتأمل همراه با انصاف داده شود، قطعا دریچه وسیع تر ومشکلی ریشه ای تر را در برابر انسان خواهد گشود. جناب مکارم شیرازی اگر نیک تأمل فرمایند، تصدیف خواهند نمود که رویگردانی وبی توجهی به شهر مقدس قم تنها نماد وسمبلی از کم رنگ شدن ارزشهای مذهبی در جامعه امروز ایران ما در سایه بیش از سه دهه استبداد دینی است.

بی توجهی به شهر قم مقدسه را باید بخشی از یک آسیب اجتماعی بزرگتر وتجت عنوان کم رنگ شدن باورهای مذهبی در جامعه درنظر گرفت. آنچه ناصر مکارم شیرازی آنرا را نباید تنها مختص دولتمردان ومردان حکومت بلکه نمادی از دین گریزی جامعه در نتیجه سیاستهای ضد مردمی وضد انسانی حاکمیت کنونی رژیم مطلقه دانست. جناب مکارم شیرازی اگر حقیقتا دغدغه دینداری در سر می پرورانند، بجاست به ریشه اصلی تمامی این مشکلات که حاکمیت استبداد دینی درکشور است توجه وعنایت فرموده ودر پی برخورد با آفت دینداری مردمان که همانا عملکرد بد متظاهران به دینداری است بپردازند!

آقای مکارم شیرازی از حقیقتا به دنبال یافتن چرایی های بی توجهی به شهر مقدس  قم به عنوان یکی از پایگاهیی نشر تشیع هستند، بجاست که بجای مطالبه ودرحقیقت تکدی کردن عنایت مسئولان به این شهر، مرزبندی وفاصله خود را با حاکمیت جائر مطلقه روشن ساخته وبا ایستادن در کنار مظلومان، چشم امید به عنایت الهی دوخته وبا تأسی به سیرۀ علمای سنتی ومستقل شیعه به جای گدایی کردن توجه واعتبار از متدینین ودلسوزان مذهب طلب یاری نموده وبه جای نکیه بر اعتبارات دنیایی وحکومتی، اعتبار وپایگاه اجتماعی خود را در میان حامیان وحاملان اصیل وسنتی دینداری در ایران امروز جستجو فرمایند!