حجة الاسلام و المسلمين سيد حسين فالی متولد اسفند ماه 1330 شمسی می باشد.
ايشان از سن دوازده سالگی وارد حوزه علمیه شده و مراحل علمی را یکی پس از دیگری سپری کردند ، و از شاگردان برجسته مرحوم ایت الله العظمی سید محمد شیرازی و خود از مدرسین حوزه علمیه قم بوده و می باشند .
در عرصه منبر از پیشکسوتان منبر بوده وبه طور مثال در زمان مرحوم ایت الله العظمی مرعشی نجفی سخنرانی شبهای مبارک ماه رمضان و بالاخص شبهای قدر در حرم مطهر حضرت معصومه – سلام الله علیها – برعهده ایشان بود .
سخنرانیهای ایشان در شهرهای مختلف ایران بالاخص قم تهران اصفهان و مشهد بر کسی پوشیده نیست ، در ضمن ایشان با احاطه به زبان عربی در کشورهای عرب زبان همسایه همچون کویت عراق و بحرین سالها مشغول تبلیغ و سخنرانی بوده و هستند .
همچنین در زمینه نویسندگی و ترجمه هم دارای ید طولایی ( سابقه درخشان ) بوده ، و از جمله به کتابهایی همچون : نهضت سید الشهدا – علیه السلام – نهضتی بی انتها ، فلسلفه حج و ترجمه اثار گرانبها در فرهنگ شیعی همچون شبهای پیشاور اشاره کرد .
در زمینه مباحثات و گفتگوهای مذهبی هم ایشان در بیشتر شبکه های مذهبی به عنوان کارشناس دینی برنامه های بسیار مفید و پر محتوایی ارایه داده اند و هم اکنون نیز در حوزه علمیه قم مشغول به تدریس و تالیف می باشند .
دستگیری اول :
تابستان سال 68 مصادف با هفتم محرم سال 1410ه تقریبا سه ماه بعد از ارتحال بنیانگذار انقلاب در فرودگاه مهر آباد – که ان زمان فرودگاه بین المللی بود – هنگامی که قصد عزیمت به کشور کویت و به نیت انجام وظیفه و سخنرانیهای مذهبی ، توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دستگیر و در همان ابتدا با اهانت و زدن دستبند مواجه شدند .
سپس به زندان اوین و سلول انفرادی منتقل شده  و تا مدت 27 روز در بایکوت کامل خبری بوده و خانواده ایشان از روز نخست با مراجعه به ارگانهای مختلف دولتی و حتد بیمارستانها و غیره هیچگونه اطلاعی در رابطه با ایشان نمی یابند ، و حتی مراجع ذی ربط مانند دادگاه و دادسرا و وزارت اطلاعات و پلیس حتی منکر وجود چنین شخصی با این اسم در نزد خود می شدند .
پس از این مدت – 27 روز – با تماس تلفنی که از مکانی نامعلوم گرفته می شود به خانواده ایشان خبر دستگیری و زندانی شدن ایشان را می دهند .
پس از ان بستگان با مراجعه به دادگاه ویژه که مسوول رسیدگی به پرونده بوده با اتهام عجیبی روبرو میشوند – اتهام تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی !! – .
این در حالی است که اقای فالی در ابتدای جنگ ایران و عراق چند ماه را در نقطه صفر مرزی در جبهه اروند کنار و در خط مقدمه جبهه بوده است .
بالاخره بعد گذشت 5 ماه از حبس بدون محاکمه و بدون گرفتن وکیل و رعایت نشدن هیچ گونه حقوقی برای ایشون به عنوان متهم و تحمل شکنجه های روحی و جسمی – که منجر به دیسک کمر و در نتیجه عمل جراحی و کمر درد دایمی میشود – به خانواده و بستگان ایشان خبر میدهند که برای ازادی متهم باید مبلغ دو میلیون تومان به صورت وثیقه نقدی به دادگاه داده شود ، و پس از تهیه و واریز به حساب دادگاه حکم ازادی صادر می شود ؛
البته این نکته هم خالی از لطف نیست که در این مدت بارها ایشان به وسیله قاضی پرونده تهدید به اعدام نیز شده بودند و اینکه " صدور حکم اعدام برای تو هیچ موونه ای برای من به عنوان قاضی ندارد !!"
دستگیری دوم :
هنوز بیش از دو سال و نیم از دستگیری اول و همچنین کمتر از یک سال از مداوا و عمل جراحی دیسک کمر که ارمغان دسگیری و زندان اول ایشان بود نمیگذشت که با مراجعه افرادی به عنوان ماموران دادگاه ویژه به منزل ایشان ، اقای فالی را همراه با خود می برند .
بعد از چند ساعت اقای فالی به منزل تماس تلفنی میگیرید و مشخص میشود که حکم صادر شده و از همان ساعت نیز اجرا می گردد – بدون هیچگونه مراحل تجدید نظر و غیره – .
اما حکم : 16 ماه زندان .
5 سال ممنوع المنبر و ممنوع الخروج شدن از كشور تا اطلاع ثانوى .
جالب است كه دادگاه و دادسرای ویژه روحانیت حتی برای رعایت ظاهر هم که شده جلسه محاکمه و وکیل مدافع – حتی تسخیری – برای ایشان در نظر نمی گیرد .
اقاى فالى پس از گذراندت 16 ماه زندان تمام از زندان ازاد می شود .
دستگیری سوم :
در سال 1373 و در حالی که فقط چند ماه از زندان 16 ماهه ایشان میگذشت ، ماموران وزارت اطلاعات و دادگاه ویژه با یورش به منزل شخصی ایشان و تفتیش چند ساعته منزل و پیدا نکردن حتی یک مدرک به عنوان جرم ، اقای فالی را همراه با خود و بدون نشان دادن حکم جلب به مقصد نا معلومی می برند .
اين دستگیری و زندان پس از سپری شدن تقریبا یک ماه به پایان می رسد و ایشان ازاد می شوند .
دستگیری چهارم :
در شب چهارشنبه 26/10/75 مصادف با 5 رمضان 1417 ژانویه سال 1997 میلادی ، ماموران اطلاعات و دادگاه ویژه در واپسین ساعات نیمه شب به منزل اقای فالی مراجعه وبدون ارایه حکم کتبی وارد منزل شده و پس از تفتیش چند ساعته منزل و تک تک اتاقها و لوازم شخصی و باز هم بدون هیچگونه مدرکی برای مجرمیت ، ایشان را دستگیر و به مکانی نا معلوم منتقل می کنند .
دقیقا در همان شب و همان ساعت نیز به منزل پدر ایشان مرحوم ایت الله سید احمد فالی – که از مجتهدین حوزه علمیه و از بزرگان شهر مقدس کربلا و میزبان امام خمینی در کربلا بوده است – یورش می برند و موجب بی احترامی و اهانت به ایشان و در نتیجه بالا گرفتن قند و کسالت شدید حاجاقای فالی می گردد .
اقای سید حسین فالی که به محلی نا معلوم برده شده بود ، تا 47 روز بدون اطلاع از محل بازداشت یا زندان و جرم یا اتهام به سر می برد ، و در این مدت خانواده و فرزندان ایشان با مراجعات مکرر به دادگاه ویژه ی قم نمی توانند هیچ اطلاعی از صحت و سلامت و محل نگهداری اقای فالی پیدا کنند.
بعد از گذشت 47 روز بلا تکلیفی بالاخره دادسرای ویژه قم اظهار می دارد که ایشان را به دادگاه تهران برده اند ، و پرونده او در دادگاه و دادسرای تهران است و باید از انجا پیگیری شود .
پس از تماسهای مکرر با دادسرای تهران بالاخره روزی تعیین می شود که در رابطه با (پرونده) اقای فالی یک نفر از بستگان یا فرزندان به دادسرای ویژه تهران مراجعه کنند .
با مراجعه بعضی از بستگان ایشان به دادسرای و بعد از گذشت ساعتی انتظار شخصی می اید و همانجا در کنار در ورودی به انها اطلاع می دهد که : مسیله امنیتی است و ما (نمیتوانیم) هیچ اطلاعاتی به شما بدهیم .
دست اخر مدت 6 ماه زندان ایشان به طول می انجامد ، و در طول این مدت خانواده ایشان فقط یک بار اجازه ملاقات پیدا می کنند ، و با روی کار امدن سید محمد خاتمی و ریاست جمهوری وی در تیر ماه 1376 ایشان بدون اثبات جرمی ازاد می شوند .
 دستگیری پنجم (و اخیر ) :
در روز یکشنبه 18 اسفند 1392 مصادف با 7 جمادی الاولی 1435ه و 18 مارس 2014 میلادی ، در فرودگاه امام خمینی و در حال عزیمت به کشور کویت داستان 24 سال پیش تکرار می شود ، و ایشان را بدون ذکر جرم یا اتهامی ممنوع الخروج و بازداشت می کنند .
این در حالی است که ایشان هم اکنون بیش از 60 سال عمر داشته و از بیماریهای دیسک کمر روماتیسم و پروستات رنج می برد ،و هم اکنون ممنوع الملاقات است.
شایان ذکر است که در هر 5 مورد دستگیری ، جرم حجة الاسلام و المسلمين سيد حسين فالي تبليغ عليه نظام جمهوري اسلامي بوده و هیچگاه در هیچ دادگاه و محکمه صالحه ای این جرم اثبات نشده است .