پس از نزدیک به یک هفته صدرنشینی اخبار عمل جراحی ساده وسرپایی پروستات رهبر ایران، بخشهای دیگر والبته مهمتری از این سناریوی از پیش طراحی شده روشن می شود. این سناریوی پروستاتی البته طیفهای مختلف مردم ونخبگان سیاسی، مذهبی واجتماعی را با انگیزه های محتلف هدف گرفته است.

نسبت به نخبگان سیاسی، از مسأله بستری شدن آقای خامنه ای در بیمارستان وسپس عیادت از وی برای فاصله گذاری میان خودی ها، ناخودی ها وبیخودی ها استفاده شد. خودی های نظام به دیدار رهبر رفتند، ناخودی ها هم علیرغم تمامی فشارها سکوت اختیار کرده وهیچ نگفتند. بیخودی هایی چون محمد خاتمی هم اساساً به شعبۀ دربار مستقر در بیمارستان راه نیافتند تا آنکه خود نامه نوشتند وعاجزانه برای طاغوت مستقر بیمارستان رجایی، آرزوی سلامتی وطول عمر نمودند.

نخبگان اجتماعی نیز با انگیزه های مختلف پای به میدان بازی نظام ورهبری گذاشته وسوداگران پست ومقام از پروستات رهبری فرصتی برای رسیدن به جاه طلبی ها واز تزویر راهی برای زراندوزی ساختند. بازیگران، نویسندگان، شاعران وهنرمندانی که می باید بازتاب دهنده رنجها ومشکلات مردم جامعه خود می بودند، بازتاب دهنده بیدردی عملی شدند که رهبر ایران با بی حسی موضعی وبا در اختیار داشتن پیشرفته ترین امکانات پزشکی در مجهزترین بیمارستان شهر آنرا انجام داده بود.

برای نخبگان مذهبی البته وضعیت اندکی متفاوت بود. نظام وبیت رهبری به طور مشخص وطی چند ماه گذشته پروژه ای مجزا وکاملا متفاوت را در فضای مذهبی کشور دنبال کرده است، پروژه ای به نام "تجدید بیعت". هدف تعریف شدۀ این پروژه نسبت به طیف مذهبی، استفاده ابزاری از فضای پیش آمده ووادار ساختن نخبگان مذهبی جامعه به "ابراز وفاداری" به شخص رهبری و"تجدی بیعت" با شخص وی بوده است.

این نظریه وقتی تثبیت می شود که بدانیم بخش امنیتی دادگاه ویژۀ روحانیت در شهرهای مختلف بویژه قم، مشهد، اصفهان وتهران وقضات آن که عمدتاً از اطلاعاتی های ملبس به لباس روحانیت هستند، با توسل به انواع تهدیدها خواستار اثبات وفاداری خود به رهبر انقلاب بواسطۀ تأیید مرجعیت اعلای وی شده بودند. همچنانکه روحانیون همانند محمد حسین بوشهری، رئیس حوزه های علمیه سراسر کشور، با ترغیب وتهدید بیوت مراجع تقلید خواستار تأیید اعملیت آقای علی خامنه ای شده بود. این اقدام البته با ابتکار عمل آیت الله العظمی وحید خراسانی ورسانه ای کردن خبر وتعبی"مراجعی که با یک جفتک مرجع شده اند"، ناکام ماند.

به نظر می رسد که نظام درصدد است تا از فرصت پیش آمده وبهره برداری از عیادت وی توسط برخی نخبگان مذهبی وودار ساختن دیگران به مبادرت به این امر، نمادی از بیعت با رهبری ساخته ودر آینده از این مسأله برای تحمیل اعلمیت وی، علیرغم فقدان ملکه اجتهاد وفقاهت، استفاده کند. این گمان با دانستن حاشیه های این دیدارها آشکار می شود. فرستادگانی بیت رهبری در سراسر ایران وحتی در نجف وعراق در یک ماراتون بی سابقه تبلیغاتی در شهرخای مختلف بویژه نجف وقم با احضار نحبگان وفضلای حوزه، نمایندگان مراجع تقلید ومرتبطین با بیوت مراجع تقلید صراحتاً راه بقا، رشد وترقی در حوزه را در اعلام وفاداری به بزرگان واز جمله شخص رهبری دانسته ونسبت به هرگونه بی تفاوتی در برابر این مسألۀ مهم ( پروستات رهبری!!) هشدار داده بودند. حسینی بوشهری سکوت وعدم اعلام موضع در برابر بیماری رهبر را مسأله ای که از سوی نظام وسربازان رهبری تحمل نخواهد شد، عنوان کرده بود.

نتسجه این مانور امنیتی ورسانه ای آن بود که برخی چهره های حوزه ونخبگان مذهبی تن به این فضا سازی رسانه ای وامنیت داده وبه دیدار بیمار بیمارستان رجایی شتافتند. ماشین تبلیغاتی نظام نیز بصورت گسترده این جنبه را برجسته ساخت تا "بیعت برخی منسوبین به حوزه " با رهبری بر همگان عیان شود. استفاده تبلیغاتی نظام از شرایط تصنعی پیش آمده نشان می دهد پروژۀ اصلی بیت رهبری از وضعیت پیش آمده تنها وتنها در راستای تثبیت یک مسأله یعنی " تجدید بیعت با رهبری" بوده است.

البته این مسأله بویژه در فضای مذهبی کشور مسبوق به فشارها ودستگیری های گسترده بر هواداران آیت الله العظمی سید صادق شیرازی بود که با هدف وحشت پراکنی ودر راستای استراتژی النصر بالرعب نظام، توانسته بود پیشاپیش فضای امنیتی سنگینی را بر حوزه حاکم نماید. به نظر می رسد، شتابندگان به دیدار رهبری هم بیشتر تحت تأثیر چنین فضایی به عیادت از علی خامنه ای تن داده اند ودامان خود را به دیدار از رهبری خودکامه آلودند.