رسام : نگاهی به وضعیت کشور ما در ابعاد مختلف بویژه در بخش اقتصادی وتوسعه ومقایسۀ آن با دیگر کشورهای جهان گویای واقعیت تلخ فساد فراگیری است که در تمامی بخشهای حاکمیت نفوذ کرده، وعملاً فرآیند توسعۀ کشور را با فلج ودچار ایستی طولانی مدت کرده است. این ناکامی بویژه هنگامی روشن تر می شود، که وضعیت کشورمان در بخشهای گوناگون را با کشورهای همسایه، ویا حتی کشورهای دیگری که حرکت به سمت توسعه را خیلی دیرتر از ما شروع کردند، مقایسه کنیم. کشورهای همسایه ما مثل امارات وترکیه با آنکه بسیار دیرتر ازما فرآیند توسعۀ اقتصادی را شروع کردند، اما امروز می بینیم که با فاصله ای بسیار جلوتر ازما درحرکت هستند. هرچند قصدما تأیید وضعیت سیاسی ویا اقتصادی هیچ کدام از این کشورها نیست، اما بهرحال این مقایسه نشان دهندۀ واقعیت وجود فساد گسترده وکشنده ای است که علیرغم تمامی شعارهای عوام فریبانه، تمامی پیکر اقتصاد ما را فراگرفته است. بعنوان شاهدی بسیار کوچک براین مدعا، در زیر به مقایسه چگونگی ساخت یک مسجد در کشورما وکشور کوچک امارات خواهیم پرداخت.

کشور کوچک امارات متحدۀ عربی ظرف مدت 10 سال ، کارساخت سومین مسجد بزرگ جهان (بعد از مسجد الحرام و مسجد النبی"ص") را با ویژگی هایی کاملاً منحصر درسال 1386 به پایان رساند.
این مسجد بعد از مسجد الحرام و مسجد النبی سومین مسجد بزرگ جهان است و به حدی بزرگ و شکوهمند و زیباست که یکی از نقاط دیدنی امارات متحده عربی به شمار می‌آید و حتی گردشگران غیرمسلمان نیز از آن - که بعضاً یکی از عجایب هفتگانه جدید عالم توصیف شده است - بازدید می کنند. وسیع ترین صحن در میان مساجد جهان ، بزرگترین قبه در جهان ، بزرگترین فرش دستبافت جهان(بافته شده توسط ایرانی ها) ، بزرگترین لوستر جهان و برترین نورپردازی سال 2009 جهان از جمله ویژگی های خاص این مسجد است.
این مسجد عظیم ، با مساحت412 هزار متر مربع ، به ارزش پولی امروز ، 700 میلیارد تومان هزینه در بر داشته است.
این مقدمۀ کوتاه برای درک میزان نابسامانی وفسادی بود که گریبان گیر کشورماست. برای اثبات این مدعا کافی است، اظهارات چند روزگذشتۀ معاون وزیرمسکن وشهرسازی را بخوانید. ایشان با اشاره اعتبارات مورد نیاز پروژه مصلای تهران اعلام کرد: برای تکمیل فاز اول نیاز به ۳۵۰ میلیارد تومان اعتبار است و و برای فاز دوم هم احتمالا ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار باید تامین شود!!
بدین ترتیب مصلای تهران که کار آن با دستور آیت الله خمینی در 23 آبان 67 آغاز شده ، برغم  گذشت 23 سال ، هنوز بنایی نیمه کاره و منتظر بودجه های کلان صدها میلیارد تومانی است!
کار احداث مصلای تهران ، از سال 67 آغاز شد و هنوز ادامه دارد! این در حالی است که 9 سال بعد از آغاز کار احداث مصلای تهران ، در سال 1376 کلنگ احداث مسجد "شیخ زاید" در پایتخت امارات متحده عربی بر زمین زده شد و در سال 1386 افتتاح شد.
و ما بعد از 23 سال ، هنوز بشنویم که مسوولانمان بگویند 850 میلیاد تومان می خواهیم تا ظرف 5 سال آینده مصلی را تمام کنیم و خدا می داند که در پایان سال پنجم ، چقدر پول خواهند خواست و پایان کار را به چه زمانی حواله خواهند داد؟!
توجه کنید که  تکنولوژی و مصالح به کار رفته در ساخت مصلای تهران ، هیچ کدام مشمول تحریم ها نیستند تا بتوان گناه را به گردن این موضوع انداخت!
بودجه هم که کم اختصاص نداده اند و آن طور که معاون وزیر مسکن گفته ، فقط در 5 سال اخیر ، 170 میلیارد تومان بودجه جذب این پروژه شده است و خدا می داند در 18 سال قبل از آن ، چقدر بودجه بدان اختصاص یافته است.
مصلای امام تهران ، با حدود 600 هزار متر مربع مساحت ، فقط برای 5 سال آینده اش 850 میلیارد تومان دیگر می خواهد و این ، جدای از صدها میلیارد تومانی است که تا کنون برای این پروژه هزینه شده است. ، حال آنکه مسجد شیخ زاید با مساحت412 هزار متر مربع ، به ارزش پولی امروز ، 700 میلیارد تومان هزینه در بر داشته است.
نکته قابل توجه این جاست که در ساخت مسجد شیخ زاید ، دهها شرکت بین المللی با هزینه های بالا کار کرده اند ولی در ساخت مصلای تهران ، حتی از سربازانی که به طور موظف خدمت می کنند ، در همه رده ها از کارگری تا مهندسی استفاده شده است که قاعدتاً باید هزینه ها بسیار پایین تر می بود!
قرار بود مصلای تهران ، به حدی ساده ساخته شود که یادآور مساجد صدر اسلام باشد. این دستوری بود که آیت الله خمینی در نامه خود برای ساخت مصلی بدان تصریح کرده بودند؛ بخوانید: "ضمناً سادگى مصلا بايد يادآور سادگى محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد." (صحيفه امام، ج‏21، ص 188)
جالب اینجاست که چندی پیش یکی از مسوولان احداث مصلی مدعی شده بود که این محل در نهایت سادگی احداث می شود و کسی هم نپرسید که اگر ساخت این بنای ساده(!)  بیش از هزار میلیارد تومان هزینه دارد و دهها سال زمان می برد ، اگر می خواستید ساده نسازید ، چند قرن زمان و چند هزار میلیارد تومان پول می خواستید؟
این چه مصلای ساده ای است که از مسجد پر زرق و برق شیخ زاید ابوظبی هم بیشتر خرجش شده است و هنوز که هنوز است ، کار ساختش ادامه دارد؟!
گذشته از همه این ها ، شبستان مصلی که آماده پذیرش نمازگزاران است ، چرا به روی نمازگزاران باز نمی شود و مسوولان مدام آن را غرفه بندی می کنند و بسان یک شرکت تجاری ، به نمایشگاه های مختلف اجاره می دهند و پول می گیرند؟ از کتاب گرفته تا نرم افزار و از مطبوعات گرفته تا لباس و ماهی و میگو! ؛ "اگر می خواستید نمایشگاه بسازید چرا نامش را مصلی گذاشته اید؟!"