ایشان به چند نکته اشاره کردند :

1- خلق ایام .

2- ایام محسنیه .

3- برگزاری 6 ماه و یا کل سال عزاداری .

4- چاپ کتاب پر حجم در موضوع حضرت محسن علیه السلام .

5- کل کتابهایی که در باره حضرت زهرا صلوات الله عليها نوشته شده به حجم کتاب 700 یا 800 صفحه ای نیست !!!

خلق ایام در فرهنگ هر ملتی هست جهت بزرگداشت حوادثی خاص و یا اشخاص خاصی و این در همه جا رایج است . جمهوری اسلامی ایران نیز از این موضوع مستثنی نیست . مگر ما در طول سال ایام دهه فجر را نداریم ؟ و روز 22 بهمن آن هم تعطیل رسمی است ؟

در کشور ما روزهای دیگری نیز در همین راستا هستند . مثل :

1- روز زمین پاک .

2- آغاز عملیات بیت المقدس سال 61 .

3- روز اسناد ملی و میراث مکتوب .

4- روز ارتباطات و روابط عمومی .

5- روز جهانی موزه و میراث فرهنگی .

6- روز نسیم مهر .

7- سالروز افتتاح اولین دوره مجلس شورای اسلامی در سال 59 .

8- زندانی شدن امام خمینی در سال 42 .

9- شهادت آیت الله سعیدی .

10- روز سربازان گمنام .

11- شهادت زائران حرم رضوی به دست وهابیت در عاشورای سال 73 .

12- روز آزاد سازی مهران .

13- روز بزرگداشت علامه امینی .

14- روز شهرداری و دهیاری .

15- روز مالیات .

16- روز کشف توطئه کودتای آمریکا در پایگاه هوایی شهید نوژه .

17- حمله به مسجد گوهرشاد و کشتار مردم از سوی رضاخان .

18- گشایش اولین مجلس خبرگان رهبری .

19- اعلام پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی ایران .

20- روز بزرگداشت آیت الله کاشانی .

21- روز کار آفرینی و آموزش های فنی و حرفه ای .

22- روز بزرگداشت شیخ اشراق .

23- روز شیر مادر .

24- شهادت آیت الله فضل الله نوری .

25- سالروز شهادت امیر عباس بابایی .

26- روز صنعت دفاعی .

27- روز بانکداری اسلامی .

28- روز صنعت و چاپ .

29- روز بهورز .

30- روز سینما .

31- سالروز به آتش کشیدن مسجد جامع کرمان .

32- روز صادرات .

33- سالروز شهادت سید مصطفی خمینی .

34- روز آمار و برنامه ریزی .

35- روز پدافند غیرعامل .

36- روز کیفیت .

37- سالروز آزاد سازی سوسنگرد .

38- روز بیمه .

39- روز تجلیل از شهید تنگویان .

40- روز حمل و نقل و رانندگی .

41- روز ثبت احوال .

42- سالروز شهادت آیت الله غفاری .

43- روز امور تربیتی و تربیت اسلامی .

44- روز حمایت از حقوق مصرف کنندگان .

45- روز بزرگداشت مولوی .

 

و دهها مناسبت دیگر که در کشور برای آن روزی در تقویم سال اختصاص داده شده است .

حال چرا در کنار این همه روزهای سال که در مجموع بیش از دو ماه هستند جایز نیست برای حضرت محسن علیه السلام چند روزی اختصاص داده شود ؟

آیا اختصاص ایام محسنیه برای اقتصاد کشور هزینه هایی به بار آورده است ؟ آقای پور ازغدی لطف کنند آمار هزینه های اقتصادی آن را که بر دوش دولت است را بفرمایند .

و یا اینکه این ایام مثل ایام مناسبت های کشوری و دولتی که در روز به آنها پرداخته میشود نیز برای کشور هزینه وقت دارند ؟ حال اینکه مجالس شب برگزار میشوند و هیچ منافاتی با وقت اداری و کاری مردم ندارد .

و ما سراغ نداریم که در ایام محسنیه مسؤولان هیئت ها و تکایا مردم را به زور پای این محافل آورده باشند . بلکه موضوع کاملاً آزاد و با میل خود مردم برگزار می شود و آنهایی که خود مایل هستند شرکت می کنند و هیچ اجباری در کار نیست . 

آیا خلق چند روزی برای حضرت محسن علیه السلام بدعت و اشکال دارد ولی این همه مناسبت های سال که خلق شده اند اشکال ندارند !؟؟؟

و اگر گفته شود که این ایام با مناسبت های سیاسی و اجتماعی فرق میکند و صبغه دینی و مذهبی دارد و چون سابقا نبوده پس بدعت است . 

در جواب میگوییم که شبیه این موضوع نیز در کشور داریم و هیچ کس نگفته که بدعت است . مثل ایام اعتکاف و حجم وسیع دعوت به آن و تبلیغ و بزرگداشت این کار .

آیا تا چند دهه پیش ما اعتکاف را داشتیم ؟

اساسا شیعه در هیچ برهه از زمان در ماه رجب اعتکافی نداشتند و اعتکاف در خصوص ده روز آخر ماه مبارک رمضان بوده است . امروزه که این اعتکاف متأسفانه تحریف شده است ! از ماه مبارک رمضان به ماه رجب تغییر داده شد . و از مختص بودن آن در مسجد جامع شهر به مساجد کوچک و بزرگ شهر کشیده شد ! البته بخاطر کثرت مشتاقان .

بدون شک پرداختن به ایام اعتکاف هزینه های مالی و زمانی برای کشور بدنبال دارد ولی چون بازده فرهنگی آن مهم است پس باکی نیست .

آیا خلق ایام اعتکاف بدعت است ؟ اگر نیست پس چرا ایام محسنیه را نمی تابید ؟  

و أما موضوع 6 ماه عزاداری و یا کل سال عزاداری .

این نیز عاری از صحت است . کل محرم و صفر و فاطمیه و محسنیه 3 ماه بيشتر نيست و در این 3 ماه نیز فقط در بعضی شهرها عزاداری پیوسته برگزار می شود آنهم نه در سطح شهر بلکه در جلسات بسیار خاص . مثلا در شهرهای استانهای بوشهر و هرمزگان و سیستان وبلوچستان و لرستان فقط در دهه محرم و کم و بیش در دهه های دوم و سوم و ماه صفر در معدود بخش هایی از استانها عزاداری ادامه می یابد .

پس ما در هیچ جا 6 ماه عزاداری نداریم . 

صدا و سیمای ما هم بجز چند ساعت پخش عزا در دهه اول محرم و دهه آخر صفر و شب و روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها دیگر خبری نیست .

بخش دیگر سخنان آقای پور ازغدی موضوع کتاب حضرت محسن علیه السلام است . 

ظاهراً مقصود ایشان کتاب : محسن فاطمه غنچه یاس . است که نویسنده آن آقای مهدی فاطمی است .

ای کاش آقای پور ازغدی نگاهی گذرا به فهرست این کتاب داشتند تا اینچنین نسبت به آن موضع نگیرند .

در این کتاب به حقایق مربوط به آن دوران ، و فضایل شاهزاده شهید صلوات الله عليه ، محل قبر أو و مادرش حضرت زهرا صلوات الله عليها پرداخته است .

و اینکه آن حضرت به دنیا نیامده اند و شهید شدند دلیل نميشود که فضایلی در حق او نیامده باشد . خود اینکه حضرت از أهل بیت علیهم السلام است و با حضرات معصومین در بسیاری مناقب مشترک است خود باب سخن است . روایاتی نیز در عمق فاجعه او نیز موجود است که می شود بر اساس آنها به خیلی حقایق رسید . مثل روایت شریف کامل الزيارات که میفرماید : اولین کسی که در روز قیامت به دادرسی او پرداخته می شود محسن بن علی علیهما السلام است .

پس کتاب نوشتن در این موضوع چرا آقای پور ازغدی را خوش نمی آید ؟

نکته قابل تعجب دیگر در گفتار ایشان اینکه همه کتابهایی که در موضوع حضرت زهرا صلوات الله عليها نگاشته شده به قطر کتاب محسن بن فاطمه نميرسد !!

این از دو حالت خارج نیست :

یا اینکه ایشان دروغ میگویند .

و یا بخاطر بی اطلاعی و عدم مراجعه این سخن را به زبان آوردند .

و چون مقتضای احتیاط و حسن ظن ایجاب میکند که ایشان را به دروغگویی نسبت ندهیم پس به ناچار مورد دوم را در حق او صادق می بینیم .

ایشان هیچ مطالعه ای در موضوع کتابهایی که در خصوص حضرت زهرا سلام الله علیها نوشته شده را ندارند . 

تا بحال بیش از صدها کتاب نگاشته شده است .

فقط در سال 1379 و اوایل سال 1380 شاهد انتشار بیش از 130 عنوان کتاب درباره آنحضرت به 9 زبان در 5 کشور بوده آیم که 90 درصد آنها چاپ اول است .

در کنار این کتابها ما شاهد مجموعه های عظیمی در این رابطه هستیم .

مجموعه : الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء عليها السلام . ( 25 جلد )

این مجموعه عظیم محصول گردآوری و تحقیق و تنظیم همه احادیث و نصوص موجود درباره سیره و زندگی و زمانه ساده دو عالم است . با ذکر دقیق مصادر و اسانید آنهاست . که با همت و تلاش شیخ اسماعیل انصاری است .

قبل از آن کتاب الكوثر  در چندین جلد چاپ شده بود و گردآورنده آن سید باقر فالی بود .

و دهها اثر دیگر .

حال چطور آقای پورازغدی از این همه آثار بی اطلاع است ؟ خودش باید جوابگو باشد . و اگر اطلاعی نداشت پس به چه حق در این زمینه ورود میکند و صحبت میکند ؟

امید است که آقای پور ازغدی و هر کس دیگر به موضوع عزاداریها به دید انصاف بنگرند و از بزرگنمایی بعضی موارد بسیار اندک در ظاهر منفی خودداری کنند و بجای آن به تقویت این عزاداریها و محافل بپردازند که ضامن ایمان و ایستادگی امت است و این سخن آیت الله خمینی را فراموش نکنند که :

ما هر چه داریم از محرم و صفر است . 

این مختصر مطالبی است که به اقتضای فرصت نوشتم .