رسام؛

رسانه های جهان، طی روزهای گذشته خبری را مخابره کردند که بر اساس آن وضعیت جسمانی آقای خامنه ای رهبر حکومت ایران، وخیم گزارش شده بود. بر اساس این گزارشهای با انتشار سرطان در بدن رهبر حکومت ایران، وی روزهای آخر زندگی خود را سپری می کند.

با آنکه این خبر توسط رسانه های جهانی مخابره شد، بی بی سی اما نه تنها از انعکاس این خبر خودداری نمود، بلکه چنانچه دو روز بعد از انتشار خبر هم نشان داد، مترصد فرصتی بود تا مژدۀ سلامتی رهبر دیکتاتور ایران را به جهانیان مخابره کند وحسن باستانی روزنامه نگار شاغل در بی بی سی فارسی با آب وتاب خاصی تحلیلی بلند بالا در سلامتی مقام معظم رهبری (!) به رشتۀ تحریر در آورد.

خبرنگار ارشد بی بی سی فارسی در مقاله ای تحت عنوان " اگر شایعه درگذشت آیت الله خامنه‌ای صحت داشت"، می نویسد:
سخنرانی آیت الله خامنه ای در دیدار با مسئولان محیط زیست ایران، به شایعات منتشر شده در برخی رسانه های عربی، روس و اسرائیلی در مورد وخیم شدن وضعیت جسمانی وی خاتمه داد. رسانه هایی که با ادعای از کار افتادن "اعضای داخلی" بدن آقای خامنه ای، به ایجاد موج گسترده ای از شایعات در مورد درگذشت احتمالی رهبر جمهوری اسلامی دامن زده بودند.
در گذشته هم برخی منابع خارجی، به نقل از "منابع اختصاصی" خبر از وخامت وضع جسمانی آیت الله خامنه‌ای یا مرگ او خبر داده اند. منبع دو نوبت از خبرسازترین ادعاهای مرگ رهبر جمهوری اسلامی، مایکل لدین نظریه پرداز بانفوذ نومحافظه کار آمریکایی بوده است. این سیاستمدار نزدیک به اسرائیل، یک بار در دی ماه ۱۳۸۵ و بار دیگر در مهر ماه ۱۳۸۸ (با تاکید بر آنکه این بار، منبع خبری او "بسیار معتبر" است) خبر از مرگ آقای خامنه ای داد.
انتشار شایعات حاکی از درگذشت شخص اول حکومت ایران، معمولا با استقبال طیفی از نشریات بین‌المللی مواجه می شود که به بازنشر شتابزده آن می پردازند - ظاهرا با این دیدگاه که چنین واقعه ای، در صورت وقوع به نتایجی مثبت می انجامد. اگرچه واقعیت موجود سیاست ایران، ممکن است بسیار پیچیده تر از این تصور باشد.
به عنوان نمونه، اگر شایعه روزهای گذشته در مورد وضعیت جسمانی آقای خامنه ای صحت داشت، به فوریت بر گفتگوهای هسته ای ایران تاثیر می گذاشت. گفتگوهایی که، با وجود تمام ابراز بدبینی‌های رهبر به نتیجه مذاکرات و اعلام "دلواپسی" های هر از گاه منصوبانش، تاکنون با پشتیبانی مستقیم شخص او به پیش رفته است.
در صورت از دنیا رفتن آیت الله خامنه ای در چنین شرایط پیچیده ای، حتی اگر دولت حسن روحانی توان متقاعد کردن نهادهای قدرتمند مخالف یا متضرر از مذاکرات هسته ای را برای ادامه این مذاکرات داشته باشد، بعید است که قدرت های طرف گفتگو با ایران، تعهدات ارائه شده از جانب مذاکره کنندگان ایرانی را در فضای بعد از درگذشت رهبر جدی بگیرند. فضایی که در آن، احتمال منتفی شدن "تعهدات هسته ای" دولت بر اثر فضای کم ثبات داخلی، بیش از میزان ریسک پذیری طبیعی دولت های غربی خواهد بود.
منتفی شدن توافق جاری میان ایران و گروه ۱+۵، البته از دیدگاه مخالفان توافق هسته ای، امری مطلوب است؛ اما از نگاه کسانی که حصول چنین توافقی را به نفع ایران و جهان می‌دانند، خبر خوبی نخواهد بود.
از سوی دیگر در درازمدت نیز، دورنمای حکومت ایران بعد از رهبر فعلی، بسیار نامطمئن به نظر می رسد. به عنوان مثال، بعید است آقای خامنه ای در حالی از دنیا برود که راجع به جایگزین خود، اظهارنظری رسمی یا غیررسمی را ثبت و ضبط نکرده باشد باشد؛ و مشکل می توان تصور کرد که این ابراز تمایل، بر شیوه تعیین رهبر بعدی ایران تاثیر نگذارد.
به راستی اگر آیت الله علی خامنه ای -با مختصاتی که تا این لحظه از دیدگاه های او سراغ داریم- در مورد جانشین خود اظهارنظری را انجام داده باشد، احتمال "تندرو" یا "میانه‌رو" بودن چنین جانشینی چقدر خواهد بود؟

به نظر می رسد بی بی سی فارسی حتی از مقامات حکومتی ایران هم نگرانی اش برای سلامتی رهبر انقلاب بیشتر است. اما پرسش اینجاست که براستی دلیل این نگرانی چیست؟

بدون آنکه بخواهیم وارد فضای نظریه توطئه بشویم، اما آنچنانکه از لجن مقاله هم پیداست، به نظر می رسد کشورهای غربی نگران ایجاد مانع در راه به ثمر نشستن مذاکرات هسته ای واز دست رفتن امتیازاتی هستند که ظاهرا آقای خامنه ای قول داده است در ازای رفع تحریمها به کشورهای غربی واگذار نماید. سراسیمه گی بی بی سی فارسی نیز تنها در همین جهت وبرای اطمینان بخشی دربارۀ صحت وسلامتی طرف مذاکرۀ ایرانی می تواند تحلیل وتفسیر شود.