مهران محمدی فشارکی

ویژۀ رسام

شاید بزرگترین نقدی که می توان به شخصیت کاریزمای آیت الله خمینی داشت این باشد که شخصیت معنوی ایشان به گونه ای بود که کسی از مسئولان را یارای انتقاد و مخالفت صریح با سخنان و نظرات ایشان را نداشته و نمی توانسته داشته باشد تا جائیکه مسئولان دفتر ایشان به افراد ملاقات کننده با آیت الله نیز سفارش می کردند که در حضور آقا بیشتر مطالب مثبت و امیدوار کننده را بر زبان بیاورند تا انتقادات و مطالب ناراحت کننده را که حال آقا مساعد نیست!
از این رو بود که اغلب ملاقات کنندگان و مسئولان اشکالات و ایرادات را یا به نوعی تحمل می نمودند و یا از خیر باز گوکردنش می گذشتند به این جهت بود که سخنان و نظرات آیت الله 87 ساله بدون مخالفت و اعتراضی به رشته اجرا در می آمد بی آنکه کسی یادآوری کند که حتی امیر المومنین سلام الله علیه نیز در مقام امامت و عصمت الهی خود را فارغ از مشورت و نقد کلام نمی دید فلا تكفّوا عن مقالة بحقّ او مشورة بعدل فأنّى لست فى نفسى بفوق ان اخطى‏ء و لا آمن ذلك من فعلى الاّ ان يكفى اللّه من نفسى در برابر من از گفتن حق و مشورت براى تحقق بخشيدن به عدالت خوددارى مكنيد . اگر عنايت خداوندى كه مالك‏تر از من بمن است ، كفايتم نكند ، من داراى شخصيتى فوق خطا نيستم.
از این رو انتقادات آیت الله منتظری هم که از سر دلسوزی و برای اصلاح امور بیان می شد ؛ نه برای خود آیت الله خمینی و نه برای مسئولان دفتر آیت الله خوشایند نبود و همین انتقادات گاه و بیگاه موجبات کنار روی از مسئولیت و بر خوردهای تند را با فقیه عالیقدر به همراه داشت.
پس از فوت آیت الله خمینی و به رهبری رسیدن آقای خامنه ای این رویه غلط همچنان جزیی از شاکله رهبری تازه به مسئولیت رسیده جمهوری اسلامی به حساب می آمد بدون اینکه وی توجه داشته باشد که شخصیت علمی و سیاسی آیت الله خمینی که از وی یک شخصیت کاریزما و فرهمندی را ساخته بود به هیچ عنوان در ایشان به چشم نمی خورد.
حتی خود آیت الله خمینی کمتر از یکسال و نیم قبل از رحلتش طی نامه ای علی خامنه ای رامورد ملامت قرار داده و وی را بدلیل نوع برداشتش از معنای و لایت مطلقه فقیه توبیخ کرده بود.
آیت الله خمینی در این نامه که درتاریخ 16/ دیماه/1366 نوشته می گوید : جناب حجت الاسلام آقای خامنه ای ، رئیس محترم جمهوری اسلامی - دامت افاضاته پس از اهدای سلام و تحیت ، من میل نداشتم که در این موقع حساس به مناقشات پرداخته شود. و عقیده دارم که در این مواقع سکوت بهترین طریقه است . و البته نباید ماها گمان کنیم که هر چه می گوییم و می کنیم کسی را حق اشکال نیست . اشکال ، بلکه تخطئه ،یک هدیه الهی است برای رشد انسانها. لکن صحیح ندانستم که جواب مرقوم شریف وتقاضایی که در آن شده بود را به سکوت برگزار کنم.....
تاریخ این نامه همانطور که گفته شد نشانگر این هست که آقای خامنه ای در فاصله ریاست جمهوری تا رهبری که زمان زیادی از آن نمی گذشت ؛ نه تنها در بُعد علمی که تحقیقاً در هیچ مرتبه دیگری از تقوا و معنویت دچار تغییر خاصی نشده که بخواهد خود را مصون از اشتباه و تخطئه بداند پس بر این اساس این حق بر همه ملت و دولتمردان دلسوز کشور محفوظ است که در صورت دیدن اشکال و یا انتقادی به صراحت آن را باز گو نمایند.
در این میان افرادی از همان قماش بازمانده دوران آیت الله خمینی که نه تنها رهبری را مصون از خطا دانسته که با کمی اغماض یک وجهه عصمت و الوهیت نیز برای رهبری می تراشند وهمه مشکلات و معضلات جامعه را بر گرده ملت مظلوم کشور بار کرده و آنها را متهم به کم توجهی و عدم همراهی از فرامین رهبری می کنند.
از میان این افراد می توان به شیخ محسن اراکی از مواجب بگیران رهبری و دبیر کل مجمع جهانی تقریب نام برد که اخیراً در سخنانی گفته است : اگر مردم از رهبر «صالح» تبعیت نکنند، این نعمت از آن‌ها گرفته خواهد شد.اراکی افزوده رهبر «صالح» یکی از نعمت‌های «الهی» است و شکر این نعمت هم اطاعت و پیروی از او است٬ چرا که در زمان غیبت امام زمان باید از «فقیه عادل» پیروی کرد.
شیخ محسن اراکی افزوده اگر مردم تن به رهبری صالح بدهند نعمت‌های تامّه الهی بر آن‌ها ادامه‌دار خواهد بود و خداوند به آن‌ها رشد «عقلانی» و «مادی» خواهد داد. این سخنان در حالی عنوان می شود که ملت ایران درطول 36 سال از هیچ تلاشی برای سعادت کشورش کوتاهی نکرده تا جایی که خود آیت الله خمینی در وصیتنامه اش به صراحت اعتراف می کند : من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر، بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله صلی الله علیه وآله وسلم و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین و حسین بن علی (صلوات الله و سلامه علیهما) می‌باشند.... و ما همه مفتخریم که در چنین عصری در پیشگاه چنین ملتی می باشیم.
حال سوال ما از آقای شیخ محسن اراکی و دوستانشان این است که براستی با این همه عنوان و القاب که برای رهبری ردیف می کنید اصولاً جایی برای انتقاد از ایشان باقی خواهد ماند یا خیر ؟
جناب شیخ ! حال که شما و دوستانتان تمام کاسه کوزه ها و مشکلات را بر سر این ملت می شکنید و از ناشکری و ناسپاسی این مردم بد بخت ناله ها سر می دهید پس بفرمایید افشاگریهای اخیر در مورد این همه اختلاس و دزدی وباند بازی و دروغ و تهمت وجریان آقا زاده ها وغیره مردم را در بر می گیرد و یا نفس سیری ناپذیر آقایان و مسئولان این مملکت حس قناعت را گم کرده است؟!
جناب شیخ ! به اقرار آیت الله خمینی افتخارشماها باید این باشد که در پیشگاه این مردم قرار دارید؛ آن هم مردمی که از جان و مال و فرزندانشان گذشتند تا حکومتی بر اساس عدل و آزادی بر سرکار بیاید نه اینکه مانند شما با پول بیت المال در انگلستان و فارغ از مشکلات اقتصادی و اجتماعی خوش بگذرانند و زمانی هم که به کشور باز می گردانند با خرده فرمایشاتشان ملت را بنوازند !
جناب شیخ ! خوب بود همانگونه که امیر المومنین سلام الله علیه با عصمتی که داشت و خود را فوق خطا نمی دانست تلاش می کردید که به جای توهین به مردم کشورتان عملکرد رهبریتان را در عرصه های مختلف به نقد بکشید مثل آنکه یادتان رفته که هم اکنون صدها نفر از جوانان این وطن بی دلیل در زندانهای انفرادی و تنگ و فاقد بهداشت سالهای جوانیشان را می گذرانند و 3 نفر از یاران آیت الله خمینی پنج سال است در حصری جانکاه روزگار را سپری می کنند!
جناب شیخ محسن اراکی ! گرچه دیوار ملت ما سالهاست که کوتاه شده و هر کس به خود این اجازه را داده تا خود را از این دیوار بالا بکشد اما یادتان باشد که این ملت نجیب تا زمانی بر نجابت خود پای می فشارد که کسی نخواهد بر روی این دیوار نشیند! پس از نجابت این مردم خجالت بکشید و با سخنان چاپلوسانه خود را بیش از این از چشم مردم نیندازید لاجرم هرکس که بالاتر نشست استخوانش سخت تر خواهد شکست!

* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.