مجید خیامی

ویژۀ رسام؛
تقریباً روزی نیست که نام احمدی نژاد جایی مطرح نشود. از دستگیری معاونانش تا ارتباط با اختلاسها، از گم شدن پول های نفت تا شرکت در مراسم تشییع پیکر غواصان شهید. وجه مشترک تمامی این یادآوری ها هم یک چیز است؛ فساد و مدیریت ناکارآمد. خصوصاً این روزها که مصادف با دومین سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات سال 92 می باشد و به همین مناسبت دولتمردان با توجه به سابقه 2 سال تلاش برای اصلاح روشهای گذشته و با دسترسی به اسناد و سوابق مدیریت قبلی، حرفهای زیادی برای گفتن دارند. محمد علی نجفی، مشاور حسن روحانی در سخنرانی در خانه شهر کرمان عملکرد دولت محمود احمدی نژاد را به زلزله ای تشبیه کرد که باعث ریخته شدن بنای کشور شده است و دولت تدبیر و امید می بایست در اولین اقدام آوار برداری کند. او افزوده بود: «یک هفته قبل از صدور قطعنامه تحریم علیه ایران، رییس جمهور وقت ایران می گفت غیرممکن است که علیه ما قطعنامه ای صادر شود که این نتیجه ایده آلیزم ناشی از توهم بود!».
اکبر ترکان مشاور ارشد رئیس جمهوری نیز در سخنرانی خود در خرم آباد به اندوه های بی شمار دولت تدبیر و امید که از دولت های قبل به جای مانده است اشاره کرد و گفت: برخی از این اندوه ها به صورت کوهی از یخ مخفی است به طوری که بدهی های دولت از سال گذشته به سیستم بانکی کشور اضافه می شوند و دولت قبلی هزار هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت فروخته است حال این اوراق سررسید شده اند. ترکان با اشاره به اینکه حجم نقدینگی ناشی از سررسید شدن اوراق مشارکتی در کشور بالا رفته است اظهار داشت: بدهی های ناشی از فروش اوراق مشارکت و سررسید شدن آن ها از دولت قبلی به بانک ها حدود ۹۰ هزار میلیارد تومان است. وی به کشفیات جدید دولت در خصوص بدهکاری های به جا مانده از عدم برنامه ریزی دولت قبلی اشاره کرد و گفت: اخیرا متوجه شده ایم ۳۵ میلیارد دلار از سپرده های بانک مرکزی نزد شرکت نیکو که از زیر مجموعه های شرکت نفت بوده قرار دارد و حجم گرفتاری های پیچیده ای از این محل ایجاد شده است. دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد افزود: بدهی دولت قبلی به سایر بانک ها نیز حدود ۱۲ میلیارد دلار بوده که در مجموع دولت قبلی ۴۷ میلیارد دلار بدهی برای وزارت نفت تراشیده که به معنای فکر نشدن به کارها بوده است.
آنچه که تاکنون مشخص شده تنها حجم بدهی های دولت به بانک ها ۴۷ میلیارد دلار، معادل ۱۴۱ هزار میلیارد تومان است و نشان می‌دهد که چنین بدهی نجومی در دولت احمدی نژاد اضافه شده است. چندی پیش نیز معاون اول رئیس جمهور از بانک‌ها برای پرداخت بدهی‌های دولت به پیمانکاران کمک خواست و گفت اوضاع بدهی‌های دولتی عجیب شده است. به گفته رئیس سازمان حسابرسی، دولت تنها به پیمانکاران ۹۴ هزار میلیارد تومان بدهی دارد که فقط بخش بسیار کمی از آن پرداخت شده و حال اسحاق جهانگیری از بانک‌ها برای پرداخت این بدهی کمک خواسته است. به گفته وزیر اقتصاد حجم بدهی‌های دولت رقمی بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار میلیارد تومان است و این رقم ممکن است افزایش پیدا کند. این حجم بدهی ها آنقدر کلان است که دولت توان پرداخت آن را ندارد.
به باور بسیاری از کارشناسان، گسترش فساد اداری در دولت احمدی‌نژاد به اندازه‌ای بوده که شاید در تاریخ ایران بی‌سابقه باشد، و به جرات می‌توان گفت که فساد اداری در آن دوران به طرز وحشتناکی نهادینه شد. اکنون طبق آمارهای جهانی ایران از لحاظ فساد اداری در رتبه 133 در میان 176 کشور جهان قرار دارد. او از آغاز دوران ریاست جمهوری خویش با حذف بسیاری از کارشناسان خبره و جایگزینی افراد کم سواد و غیر حرفه ای در مدیریت کلان و میانی کشور، چنان ضربه ای به بدنه کارشناسی کشور وارد کرده که شاید سالها طول بکشد تا بتوان به دوران قبل از وی بازگشت. تزریق نیروهایی با دانش کم در ادارات و سازمان‌های مختلف از دستاورد دولت‌های نهم و دهم بود به طوری که برای مثال طبق یکی از آمار، سازمان میراث فرهنگی در ابتدای دولت احمدی‌نژاد، تنها ۱۹۰۰ نفر نیرو داشت اما در مدت 8 سال ریاست جمهوری او ۷۶۰۰ نفر را در این سازمان جا دادند و امروز همین مسئله یکی از دغدغه‌های دولت فعلی است. در یک بررسی اولیه، مشخص شده است که حدود ۱۴۰۰ نفر از این تعداد، مدرک دیپلم و زیر دیپلم دارند اما در سازمان میراث فرهنگی جا داده شدند و متأسفانه در بسیاری وزارتخانه ها و سازمانهای دیگر هم وضعیت به همین صورت است. حذف نیروهای متعهد و مجرب در اکثر عرصه‌های کشور، توهین به چهره‌های بزرگ ملی، کوتوله پروری و ترویج تملق و چاپلوسی از ویژگی‌های بارز حاکم بر کشور در دوران دولت سابق بود.
در دانشگاه ها نیز با تعطیلی انجمن‌های مستقل دانشجویی، بسیاری از دانشجویان و دانشگاه‌ها، لطمه خوردند و از طرفی سعی کردند یک جریان خود ساخته از بیرون هدایت شده‌ای را جایگزین تشکل‌های مستقل دانشجویی کنند، در حالی که این جریان هیچ همسویی با مطالبات مردم نداشت. همچنین اخراج اساتید منتقد و جایگزین کردن افرادی از یک جریان از دیگر اقدامات دولت قبل در دانشگاه‌ها بود. احمدی‌نژاد کشور را در شرایطی تحویل گرفت که با قیمت نفت نه چندان بالا، رشد اقتصادی کشور ۶+ درصد بود، اما در پایان 8 سال با رشد 6- درصد دولت را تحویل داد در حالیکه 700 میلیارد دلار از کل فروش 1200 میلیارد دلاری تاریخ نفت ایران را در 8 سال به دست آورده بود. او دولت را در حالی تحویل داد که حدود ۶۰ درصد از تولید ایران تعطیل شده و بانک‌ها در بد‌ترین وضعیت تاریخ خود قرار دارند.
خسارت هایی که مدیریت احمدی نژاد تحت حمایت کامل رهبر جمهوری اسلامی در دوران 8 سال ریاست جمهوری اش به این کشور وارد کرده آنچنان بی سابقه است که ابعاد واقعی آن سالها طول خواهد کشید تا کاملاً نمایان شود. ماهیت و هدف اصلی انقلاب اسلامی این بود که مردم در جریان امورات کشور قرار گیرند و خود تصمیم گیرنده برای سرنوشت خویش باشند. بنابر کدام مصلحتی اجازه داده نمی شود تا ابعاد واقعی این خسارت ها روشن شود؟ چرا نباید به مردم آگاهی داد که در دوران احمدی‌نژاد چه بر سر کشور و بیت المال مردم آمد تا از دوباره به قدرت رسیدن او و تیمش که فعالیت های خویش را برای کسب صندلی های مجلس در انتخابات آینده و در قدم بعدی برای ریاست جمهوری 2 سال آینده آماده می کنند، جلوگیری کرد؟ آیا غیر از این است که آیت الله خامنه ای و دیگر حامیان اصلی احمدی نژاد در به وجود آوردن این خسارت شریک جرم و مسبب اصلی هستند؟ در این برهه حساس وظیفه تمامی دلسوزان و سیاست ورزانی که هنوز اندکی نگرانی برای کشور و سرنوشت آن دارند این است که با تمام قوا و با استفاده از تمامی رسانه ها، اخبار و حقایق را به گوش مردم برسانند و بدون ترس از حاکمیت در آگاهی بخشیدن به مردم از هیچ کوششی دریغ نورزند. استفاده از رسانه های مستقل و مردمی و معرفی آنها به سایرین یکی از این اقدامات می تواند باشد.

* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.