جمعیت روحانیون سنتی ایران معاصر منادی دینداری در پرتو آزادی-جمعیت رسام
21 Nov 2024 ---- پنج شنبه ۱ آذر ۰۳ ---- ١٨ جمادی الاولی ١٤٤٦
Skip Navigation Links
جستجو
روزه داری ماه مبارك رمضان؛ رویکرد به عدالت و نیکی

تاريخ انتشار : 6/27/2015
Share |



احمدرضا احمدپور  
ویژۀ رسام

در طول سال پیوسته خوردیم و آشامیدیم و یا سفر کردیم و خوش گذراندیم اما شاید بی تفاوت ازکنار کودک گرسنه ای گذشته باشیم که در حسرت بدست آوردن لقمه نانی بسوی مان دست دراز کرده بود و یا در سفر از کنار خانه ای گذشته ایم که یتیمانی چشم انتظار پدر یا مادری باشند که در تلاش برای لقمه نانی از خانه بیرون رفته و ما بی خبر و شاید بی تفاوت از آن خانه دور گشته باشیم!
و حالا وارد ماهی شدیم که به میهمانی خدا شهرت دارد ماه مبارکی به نام رمضان که بر پایه امساک از خوردن و آشامیدن و نرفتن به سفر غیرضرور و دیگر امساکها بنا نهاده شده است.
امابراستی کمتر خوردن و کمتر آشامیدن و دوری از سفرهای غیرضرور در این ماه چه فلسفه ای دارد و چه هدفی را دنبال می کند؟
 فلسفه خوردن و آشامیدن بشر بدست آوردن تندرستی تن است تا با داشتن توان، نیازهای زندگی را تامین و سامان داده و به اهداف از پیش تعیین شده برسد ولی گاهی همانگونه که فلسفه کلی زندگی بشری و حتی فلسفه تعلیم و تعلم در زندگی و نیز فلسفه ضرورت حکومت برای ایجاد و استمرار عدالت فراموش میشود فلسفه ی خوردن و آشامیدن نیز فراموش شده و خود به یک هدف و خوی حیوانی صِرف تبدیل و با پُرخوری، انسان را به زیاده خواهی کشانده دچار اسراف و تبذیر می گرداند که در نتیجه آن وی را علاوه بر گرفتار کردن به بیماریهای جسمی، از کمالات و کرامات انسانی نیز دور کرده و نسبت به دردهای هم نوعان خود بی تفاوت میگرداند که در نهایت آدمی را به ظلم به خود و دیگری آموخته می سازد (عادت می دهد.)
گرچه خوردن و آشامیدن شرط لازم زنده بودن و زندگی است اما در قاموس صاحبان دین و اخلاقیات، اسراف و تبذیر امری نکوهیده و شیطانی است بر این اساس مدیریت و برنامه نسبت به این شرط لازم را ضروری دانسته اند برهمین اساس است که قرآن گفته است:
"کلوا واشربوا ولاتسرفوا" (مومنون - 15) یعنی   صاحب  قران  خوردن و نوشیدن را ضروری اما زیاده روی و زیاده خواهی را ممنوع می داند.
یکی از راهکارهای پیشگیری از اسراف و زیاده خواهی و آموختگی نیکی ها همین روزه گرفتن است؛ روزه ای که موجب ترک فعل حرامِ اسراف و زیاده خواهی و ستم و ستمگری و رویکرد به عدالت و نیکی باشد نه آن روزه گرفتن ریاکارانه ایکه در دو وعده افطار و سحری و حد فاصل بین ایندو بعضی چنان پرخوری می کنند که صد رحمت به غیر روزه داران!
فلسفه روزه گرفتن خود داری و پرهیزگاری از هر عمل زشت و ناپسندی است که انسان را از کمالات و کرامات انسانی دور می سازد تا زمینه رویکرد بسوی پندار، گفتار و رفتارهای نیک در درون انسان ریشه دوانده بسوی کمال رشد نماید.
مراد از روزه داری ماه رمضان آنست که روزه داران را به یاد گرسنگان و تهی دستان جامعه بیاندازد و با پس انداز روزانه ی خود که در کمترخوردن و کمتر آشامیدن و کمتر تفریح کردن حاصل میشود دست نیازمندان را بعنوان رفتاری نیک گرفته در خدمت آنان باشد و صد البته پشت کرد و کج دهنی به ستمگری و ستمگران لازمه تحقق این رویکرد نیک است.  باز در قرآن در سوره هود آیه 113 آمده است: «وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُالنَّارُ» به کسانیکه ستم می کنند میل نداشته باشید که (در آن صورت) آتش(ظلم آنان) شما را هم می سوزاند.
به نظر نویسنده یادداشت؛ پرهیزاز ستم و ستمگری و روی آوری به نیکی و نیکوکاری از مهمترین اهداف روزه داری ماه مبارک رمضان است و امساک و پرهیز از خوردن و آشامیدن و سفر غیرضروری و منع شهوت مشروع درهنگام روزه داری و پرهیز از هر نوع پندار و گفتار و رفتار ناپسند از دیگر شاخ و برگ ها و ملزومات آن است.
به امید فراگیری رویه پرهزگاری از ستم ها و ستمگری های ریز و درشت و روی آوری به نیکی و نیکوکاری و پذیرش این آموختگی نیکِ (رویه) روزه داران از سوی آفریننده هستی.
 29/خرداد/1394   قم

* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.

برچسبها:



درج نظرات
نام : 
آدرس ایمیل : 
متن پیام : 
 
رسام اخبار
رسام نظر سنجی
رسام مناسبتها
رسام فید RSS
رسام دعوت به همکاری
رسام رسام در شبکه های اجتماعی


راه اندازی سایت: فوریه 2011

کلیه حقوق این سایت متعلق به رسام می باشد.