رسام؛ واحد تحقیق وپژوهش

سالهای منتهی به انقلاب مردمی سال ۵۷ مردم ایران به قصد اعتلای فرهنگ اسلامی و مبارزه با مفاسد حکومتی دست به جنبشی زدند که نتیجه آن برچیده شدن حکومت پهلوی بود. پس از برچیده شدن حکومت پهلوی حکومتی پایه ریزی شد که با شعارهای اسلامی هدف خود را تشکیل حکومتی اسلامی و عاری از فساد معرفی کرد. مردم انقلابی نیز با اعتماد به شعارهای زیبای اسلامی به تشکیل این حکومت رای آری دادند.
اما پس از گذشت زمانی کوتاه سلسله اقداماتی توسط حکومت نوپا صورت پذیرفت که به هیچ شکل با اهداف اسلامی همسو نبود. از جمله میتوان به اعدام و ترورهای بی رویه و افراطی ، شکنجه های وحشتناک و مصادره اموال و نوامیس مردم اشاره کرد. در واقع حکومتی که خود را اسلامی معرفی میکرد منتقدان خود را به جوخه اعدام سپرد و پاسخ سوالاتی که به نحوه عملکرد حکومت میشد را با گلوله داغ و طناب دار داد.
حکومتی که با نام جمهوری اسلامی به دنیا معرفی شد با عملکرد خود به همگان فهماند که از دیدگاه آنان تنها تعریف از اسلام همان است که حکومت و منافع حکومتی آن را تعریف میکند و هر نوع انتقاد به نحوه عملکرد این حکومت به معنای مقابله با اسلام است! رویکردی که بارها از سوی سخنگویان آن تکرار و علنا مطرح شده است.
این رویه ای بود که حتی برای مراجع عظام تقلید نیز استثنائی قائل نشد و حکومت رفتاری را با مراجع تقلید پیش گرفت که مشابه آن حتی در زمان پهلوی هم وجود نداشت. آنچنان که مراجع بزرگ شیعه همچون آیت الله العظمی شریعتمداری و آیت الله العظمی قمی و ده ها مرجع بزرگ دیگر را در حصر و شکنجه قرار دادند و به دلیل انتقاد مراجع مستقل شیعه به رفتار ضد اسلامی حکومت ، آنان را ضد دین و ضد اسلام معرفی نموده و در ظلم به آنان از هر عمل قبیحی فروگذار نکردند.
با همین رویکرد حکومت خود را متولی تشخیص درستی و نادرستی هر مساله ای معرفی کرد و معیار حرام و حلال را خود قرار داد ، آنچنان که مجوزهای حکومتی به معنای حلال بودن و عدم مجوز حکومتی به معنای حرام بودن هر چیزی شد.
به عنوان مثال میتوان به موسیقی و شطرنج اشاره کرد، حرامهایی که حکومت آن را حلال نمود! جالب آنکه موسیقی با مجوز حکومتی حلال و بدون مجوز حکومتی حرام فرض میشود! متولی تعیین این حلال و حرام نیز وزارتخانه ای شد که نام آن را وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشتند! وزارتخانه ای که تاکنون هزاران مجوز از امور حرام را امضا نموده است!
دشمنی و مبارزه حکومت علیه مراجع مستقل شیعه نیز ریشه در همین موضوع دارد ، زیرا مراجع واقعی و غیر درباری با روشنگری و صدور فتاوای شرعی همیشه منتقد عملکرد و رفتار غیر اسلامی حکومت بوده اند.
و اما اکنون حکومت دشمنی و مبارزه خود با مرجعیت مستقل شیعه و منادیان اسلام حقیقی را بیش از پیش علنی کرده است و با تمام توان سعی بر نابودی مراجعی گذاشته است که اسلام حقیقی را به گوش اهل عالم میرسانند. مراجع مستقلی که حاضر نشده اند تن به خواری و ذلت کنار آمدن با حکومت بدهند.
فیلتر کردن وب سایت مراجع تقلید شیعه ، جمع آوری کتابهای مراجع تقلید ، ممنوعیت چاپ و توزیع کتب مراجع مستقل شیعه ، حمایت تمام عیار از فتنه گرانی که هتاکی به مراجع و تهمت به آنان را دستور کار خود قرار داده اند ، تنها بخشی از مبارزات علنی حکومت علیه مرجعیت مستقل شیعه است. اقداماتی که تنها یک حقیقت را منعکس میکند ! هراس حکومت ایران از انتشار اسلام حقیقی و غیر حکومتی!
و اکنون نیز در اقدامی زشت و وقیحانه وزارت ارشاد حکومتی اقدام به صدور مجوز برای کتابی کرد که میتوان آن را آیات شیطانی در مبارزه با مرجعیت شیعه نام برد. کتابی سراسر تهمت ، دروغ ، فتنه و هتاکی علیه مرجعیت مستقل شیعه! اکاذیب و تهمتهایی که بارها پاسخ آن داده شده و کمتر انسان حق جویی است که از واقعیت ها و پاسخ این تهمت ها و دروغ ها آگاه نباشد. هر چند صدور چنین کتابهایی در حکومت ایران کم سابقه نیست و در پرونده سیاه عملکرد ضد دینی حکومت موارد بسیاری به چشم میخورد.
حال سوال از حکومت ایران و در راس آن رهبر حکومت این است که آیا از این فتنه و دروغ بزرگ بی اطلاع هستند؟ و یا اینکه با آگاهی از این دروغ بزرگ آن را حمایت و منتشر میکنند؟
چرا در حکومتی که نام خود را حکومت اسلامی نهاده کتابی مجوز چاپ میگیرد که هدفی جز شکاف بین صفوف متحد شیعیان ندارد و ستون جامعه اسلامی ، یعنی مرجعیت را نشانه رفته است؟
لازم به توضیح است حکومت ایران چند سال گذشته پروژه ای را برای تخریب مرجعیت مستقل شیعه شروع کرده است ، اما تا کنون سعی داشته این فتنه با نام حکومت منتشر نشود ، اما اکنون بعد از گذشت چند سال از انتشار همه جانبه این فتنه حکومت ایران گام جدیدی برای انتشار این فتنه برداشته است و رسما به جنگ با مرجعیت مستقل شیعه برخواسته است. و حالا با گذشت چند سال از تهمت پراکنی و مبارزه با مرجعیت شیعه ، جایگاه و ماهیت حکومت ایران در این فتنه روشن میشود.