رسام؛

آیت الله شیخ نمر باقر النمر شخصیت برجسته دینی و سیاسی عربستان در افزایش آگاهی سیاسی و اجتماعی و مذهبی شیعیان این کشور نقش زیادی داشت.
او به فعالیت های مسالمت آمیز شجاعانه سیاسی همراه با منطق و ایمان و دفاع از مظلومان و محرومان شهرت یافته بود.
وی بهای مخالفت علنی و انتقاد از حکمرانی حکمرانان سعودی را پرداخت.

تولد و نسب
آیت الله شیخ نمر باقر النمر در سال 1379 هجری قمری در منطقه العوامیه یکی از شهرهای استان القطیف در منطقه الشرقیه چشم به جهان گشود.
او به یک خانواده والامقام در منطقه منتسب است که در آن روحانیون بی نظیر و برجسته ای همچون آیت الله شیخ محمد بن ناصر آل نمر پرورش یافته اند. خاندان النمر همچنین وعاظ و خطبای منابر حسینی سرشناسی همچون پدربزرگ پدری وی حاج علی بن ناصر آل نمر را تربیت کرده و پرورش داده است.
تحصیلات علوم دینی
شیخ النمر تحصیلات خود را تا مرحله دیپلم در شهر العوامیه ادامه داد و سپس برای کسب علوم دینی در سال 1399 - 1400 هجری قمری به ایران مهاجرت کرد و به حوزه علمی امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که در همان سال هجرت وی در تهران تاسیس شده بود، پیوست. این حوزه تقریبا ده سال پس از آن به منطقه السیده زینب (سلام الله علیها) دمشق انتقال یافت.
وی در نزد اساتید برجسته ای همچون سید محمد تقی مدرسی و سید عباس مدرسی و شیخ خاقانی در سوریه و شیخ صاحب صادق در تهران و شیخ وحید افغانی به کسب علوم دینی پرداخت.
وی پس از رسیدن به مرتبه اجتهاد در کنار فعالیت های سیاسی و اجتماعی تدریس علوم دینی را آغاز کرد و شماری از علمای فاضل از محضر وی کسب فیض کردند و به مراتب والای علمی دست یافتند که هم اکنون در جامعه خود عهده دار وظایف دینی و اجتماعی هستند و هدایت و رهبری دینی و معنوی مردم را برعهده دارند.
شماری از ویژگی های وی
او دارای اخلاق والا و بسیار بزرگ منش و از عزم و اراده و روحیه ای سترگ برخوردار بود. وی به اصول و ارزشهای دین مبین اسلام پایبند و این پایبندی در جهاد و منش فکری وی در عمل تبلور یافته بود.
او همچنین در مورد تحولات و رخدادها دارای نگرشی بسیار تیزبینانه بود و به دلیل بهره مند بودن از یک فرهنگ غنی و متنوع نسبت به رویدادهای اجتماعی و سیاسی دارای یک نگرش تحلیلی دقیق و واقع گرایانه بود.
فعالیت ها و طرحهای او
او فعالیت ها و طرحهای بیشماری داشت که بر صحنه داخلی و منطقه ای تاثیر بسزایی گذاشت و تاثیرگذاری برخی از آنها از نظر دینی فکری اجتماعی و سیاسی بسیار چشمگیر بوده است.
آیت الله النمر با برپایی نمازهای جمعه و جماعت و شرکت دادن زنان و استفاده از توانایی های آنان در زمینه های دینی و اجتماعی و ایراد سخنرانی های پیام دار و برگزاری سمینارهای دینی و علمی در منطقه و خارج از آن و چاپ و انتشار تحقیقات و مقالات و تاسیس حوزه های علمیه در بیداری و روشنگری افکار عمومی در منطقه عوامیه نقش بسزایی ایفا کرد.
او بارها خواستار بازسازی قبرستان بقیع در مدینه منوره شد و به همین دلیل بارها از سوی پلیس احضار شد و تحت فشار قرار گرفت. او در سال 1428 در یک اقدام بی سابقه فهرست خواسته های شیعیان عربستان را به امیر منطقه الشرقیه ارائه داد تا آنجا که سعد الفقیه به عنوان یک روحانی سنی مخالف دولت از علمای اهل تسنن عربستان خواست تا از آیت الله النمر نحوه ارائه خواسته های خود را فرابگیرند.
وی در ماه محرم سال 1429 هجری قمری خواستار شکل گیری یک تشکیلات مخالف به نام ' جبهه الرشیده' شد که به گفته وی وظیفه و مسوولیت آن مبارزه با فساد اجتماعی و تبعیض دینی و ظلم وستم سیاسی علیه پیروان اهل بیت علیهم السلام در عربستان بود.
آیت الله النمر در سال 2011 پس از سرنگونی رژیم های حاکم بر تونس و مصر و با آغاز انقلاب مردم بحرین ممنوعیت رسمی اعمال شده از ماه اوت سال 2008 از سوی مقامات سعودی در مورد ایراد سخنرانی و تدریس را درهم شکست و از تحولات شکل گرفته در طی فرآیند موسوم به بهار عربی سود جست و سخنرانی های خود را با سخن گفتن از آزادی سیاسی با محوریت تغییر سیاسی آغاز کرد.
جوانان القطیف در سایه شرایط سیاسی به وجود آمده در منطقه در آغاز سال 2011با برپایی چند راهپیمایی خواستار آزادی 9 تن از زندانیان سیاسی شدند که در آن زمان 16 سال از بازداشت آنها سپری شده بود و تحت عنوان زندانیان فراموش شده از آنها نام برده می شد.
با ورود نیروهای اشغالگر سعودی موسوم به سپر جزیره به بحرین دایره اعتراضات و فعالیت های سیاسی در القطیف عربستان رو به گسترش گذاشت. رژیم سعودی نیز در مقابل صدها تن از جوانان را به اتهام ارتباط داشتن با اعتراضات شکل گرفته بازداشت کرد. آیت الله النمر با تمام قدرت از حق توده ها در اظهار نظر و اعتراض به دفاع برخاست.
وقتی منطقه القطیف می خواست چهره خشن به خود بگیرد و نیروهای امنیتی بر اساس یک نقشه از پیش طراحی شده در نظر داشتند حرکت جوانان العوامیه را به شدت سرکوب کنند، آیت الله النمر از جنبش جوانان خواست تا در آن شب تظاهرات برگزار نکنند.
وی بدین ترتیب از کشته شدن جوانان العوامیه جلوگیری کرد و نقشه شوم نیروهای امنیتی سعودی را ناکام گذاشت.
وی در سخنرانی تاریخی خود بر لزوم مسالمت آمیز بودن جنبش جوانان منطقه الشرقیه عربستان تاکید کرد.
حوادث اکتبر 2011 که به حوادث العوامیه شهرت یافت، نقش رهبری آیت الله النمر را به اثبات رساند و به روشنی به حکمرانان سعودی نشان داد که او رهبر جنبش مردمی در این منطقه است.
رژیم سعودی بر سرکوب شدید جنبش مردمی در عربستان اصرار و پافشاری کرد و به همین دلیل النمر بر مواضع و رویکرد خود شدت بخشید و به صراحت با سیاست تبعیض آمیز ریاض و سرکوب آزادی بیان و انحصار ثروت و قدرت در عربتسان ابراز مخالفت کرد.
نیروهای سعودی در 8 ژوئیه 2012 بر سر راه آیت الله النمر کمین کردند و به سوی خودروی وی اقدام به تیراندازی کردند که در نتیجه آن چهار گلوله به ران پای راست وی اصابت کرد و به دنبال آن او را که بیهوش شده بود، از محل ارتکاب جرم ربودند و به بیمارستان نظامی در الظهران و سپس به بیمارستان نیروهای امنیتی در ریاض و به دنبال آن زندان الحائر انتقال دادند.
رژیم آل سعود پس از950 روز به پزشکان اجازه داد چهارمین گلوله را ازپای آیت الله شیخ 'نمر باقرالنمر' روحانی برجسته این کشور خارج کنند.
این گلوله که از زمان بازداشت آیت الله نمر درپای وی باقی مانده بود علاوه برشکنجه و درد سه ساله باعث بیماری های دیگری نیز برای وی شده بود.
دولت سعودی در ماه مارس 2013 اولین جلسه محاکمه او را بدون اطلاع خانواده اش آغاز کرد و طی آن دادستان کل برای آیت الله النمر خواستار صدور حکم اعدام شد و در همین رابطه چند اتهام ساختگی به او نسبت داد.