سجاد نیک آیین
درلابلای اخبار این روزها گاه به مطالبی برمی خوریم که هرچند برای بسیاری جنبۀ طنز وتفریح وسرگرمی یافته است، اما برای آشنایان به اوضاع واحوال بویژه درمیان قشر مذهبی جای تأمل وشگفتی دارد. یک از همین خبرها اظهارات آقای مکارم شیرازی است که درنطقی جدید فرموده اند : "جوانان مراقب وسوسه‌های شیطانی تلفن همراه باشند."
فروکاستن از نقش استراتژیک وراهبردی مراجع دررهبری کلان جامعه، یکی دیگر ازدستاوردهای نظام نامقدس ولایت مطلقۀ فقیه بود. مراجع تقلید شیعه که درنقش تاریخی خود همواره درهیأت لیدرها ورهبران اجتماعی به ترسیم سیاستهای کلی وراهبردهای بنیادین جامعۀ شیعی می پرداختند، امروز به برکت واگذاری اجباری همۀ این امورحیاتی به ولی فقیه حاکم دررژیم کنونی جمهوری به نام اسلامی ودرواقع شیطانی، عملاً عرصه ای برای کارکرد مؤثر وفعال خود نمی یابند، وازاین همین روست که می بینیم مرجعیت دست ساز حکومت، شأن وجایگاه مرجعیت را به وعظ وپند واندرزهای روزمره وبسیار سطحی کاهش داده اند.
هنوز زمان زیادی از آن روزگار که با فتوای مرجعی ستونهای کاخ گلستان (کاخ ناصرالدین شاه) به لرزه درمی آمد وبرای احکام صادره از قم ونجف دهها سیاستمدار داخلی وخارجی، هزاران حساب باز میکردند ودهها نقشه واحتمال پیش روی خود قرار می داد، نگذشته است وهنوز فراموش نکرده ایم که  با حرکت جمعی از علما وتحصن آنها نظام استبدادی یک کشور به نظام مشروطه ونسبتاً آزاد بدل گشت ویا با فتوای مراجع، انقلابهایی علیه مستعمران آغاز شد. باید بسیار فراموشکار وساده لوح باشیم تا کسانی مانند آقای مکارم شیرازی این چنین تعریف سطحی وساده انگارانه ای از مرجعیت نوین را به ما دینداران قالب کنند وتعریف شان از نقش مرجعیت در ارائۀ وعظهای بسیار سطحی پیرامون موبایل وشیوه های صحیح استفاده از تلقن همراه ویا ضرورت برخورد با فلان متهم درفلان پروندۀ اخلاقی، خلاصه شود!
البته این تعریف جدید از مرجعیت، درحقیقت مکمل ولایت مطلقۀ فقیه است، بعد ازآن درعرصۀ سیاست ریاست جمهوری ومجلس وقول قضائیه همه وهمه به تدارکاچی های  بیت رهبری بدل شده اند وهمگی عملاً بلاموضوع شده اند،ظاهراً اکنون نوبت دین ومذهب ودستگاه مرجعیت است، که استحاله شود وبا واگذاری نقش تاریخی خود در رهبری جامعۀ مذهبی، عملاً به دستگاه وعظی دردربار ولی فقیه بدل شود، وجایگاهش به یکی از مجریان طرحهای امنیت اجتماعی نظام تنزل یابد.
آقای مکارم شیرازی که به برکت نظام ولایت مطلقۀ فقیه، اکنون برکرسی مرجعیت حکومتی تکیه زده اند، آیا دراین اندیشه بوده اند که چگونه می توان، دین گریزی اجتماعی را درمان نمود؟ انگیزه های اجتماعی دین گریزی بویژه درمیان جوانان چیست؟ چگونه می توان مذهب را با تحولات اجتماعی همگام نمود؟ چگونه می توان ازحقوق بین المللی شیعه درسراسر جهان دفاع نمود؟ طرح اقتصادی دین برای ادارۀ جامعه چیست؟ چشم انداز ایشان برای آینده شیعه چیست؟ استراتژی داخلی وبین المللی شیعیان دردراز مدت برای گسترش حوزۀ نفوذ شیعه چه باید باشد؟ تعریف ایشان از نقش مذهب درجامعۀ نوین جهانی چیست؟ تلقی مذهب شیعه از سیاست وحکومت چیست؟ وهزاران پرسش بی پاسخ دیگر که گمان نمی کنم آقای مکارم حتی تصور واضحی از آنها داشته باشد.
البته ایشان درپاسخ به این پرسشها یا عدم آن، قطعاً آزاد هستند، اما نباید فراموش کنند که امانتی بسیار گرانمایه، درست یا غلط، نزد ایشان به ودیعه گذارده شده است که خیانت درآن خیانت به خداوند عزوجل وپیامبر صلی الله علیه وآله وائمۀ معصومین سلام الله علیهم است. امیدواریم ایشان تا دیرنشده شدن این امانت ورعایت جایگاه آنرا بنمایند، که روز حساب بسیار نزدیک است.