مجتبی واحدی

روح بلند جانباز سرافراز رجب محمد زاده مشهور به بابا رجب ، جسم خسته او را رها کرد و به همرزمان قهرمانش پیوست. نمی توان از بابارجب سخن گفت و از همسر نمونه او یاد نکرد. طوبی خانم ،تعریف جدیدی از “عشق و وفاداری “ارائه کرد همانطور که بابارجب نگاهها به استقامت و غیرت را تغییر داد. بابا رجب در دوره جوانی ، غیرتمندانه در مقابل دشمن متجاوز ایستاد و میانسالی خود را با رنج فراوان پشت سر گذاشت و نمادی شد از ایستادگی و صبر . اما صادقانه بگویم مرگ‌ بابا رجب نیز برای من درس آموز بود :درس شناسایی بیغیرت های پر مدعا. می پرسید چرا در مورد بی غیرت ها صحبت می کنم ؟ شاید توضیحات بعدی ،ابهام ها را برطرف کند.
بابا رجب در سنین جوانی، سلامت خویش را برای دفاع از ارزش های ملی و دینی در طبق اخلاص نهاد و بیست ونه سال رنج‌شبانه روزی را به جان خرید . او و سایر همرزمانش ،آگاهانه به مصاف دشمن‌رفتند و تاریخ هیچگاه “غیرتمندی “آنان را فراموش نخواهد کرد. اما ظاهرا کسانی در این‌کشور هستند که غیرت و نمادهای غیرت برای آنان ارزشی ندارد. بابا رجب سالها رنج کشید و سهم‌او و خانواده اش از همراهی و همدردی سران نظام ، دیدار کوتاه او با رهبر در حرم‌امام رضا بود. در بیست وهفت سال از بیست نه سال زندگی پررنج خانواده بابا رجب ، سید علی خامنه ای بر کرسی رهبری نشسته بود و بارها به خانه برخی از دست نشاندگان خویش رفت تا یکی مانند مصباح‌یزدی ، به پای او بیفتد و خفت یک انسان نما را به نمایش بگذارد و دیگری -شیخ محمد یزدی – در کسوت ریاست خبرگان به مجیز گویی از او بپردازد. اما هیچگاه فرصت نداشت از بابا رجب که نماد غیرت و صبوری بود یاد کند. متاسفانه بی توجهی “بی غیرت “ها به این نماد غیرت ، تنها به دوره حیات پر رنج او محدود نشد. روح بزرگ‌ بابارجب ، پس از چند هفته بستری بودن او در بیمارستان از خاک به افلاک‌پر کشید اما در این مدت نه کسی از جانب رهبر به ملاقات او رفت نه هیچیک از متملقانی که برای کسب خبر از وضعیت اسافل بدن رهبر پشت در بیمارستان صف کشیده بودند سراغی از بابا رجب گرفتند. حتی فرصت طلبانی که نان آنان در مرگ‌و میر مقامات و وابستگان ایشان است پس از عروج‌حاج رجب پیامی برای همراهی با خانواده او صادر نکردند. در جریان تشییع پیکر بابا رجب ،بسیاری از مشهدی‌ها ‌قدرشناسی خود را به نمایش گذاشتند اما از نمایندگان رنگارنگ و پرخرج رهبر در خراسان، کسی زیر تابوت او نرفت و تنها امام جمعه مشهد در محل حرم رضوی بر پیکر آن نماد غیرت نماز خواند.
سومین روز رحلت حاج رجب درحالی سپری شد که رهبر جمهوری اسلامی با خودداری از صدور پیام در تجلیل از نماد غیرت ،تفاوت راه خویش با غیرتمندان واقعی را آشکار کرد . سید علی خامنه ای در همین یکی دوماه ،پیام‌های تسلیت متعدد صادر کرده است از همدردی با آخوند درباری ابراهیم رئیسی به خاطر فوت خواهرش تا تسلیت به مجیز گوی دیگر خویش فلاح زاده به مناسبت فوت مادرش. اما هنوز دست به قلم‌نبرده تا حداقل در ظاهر با خانواده غیرتمندی که ازامکانات حکومتی بهره ای نبرده ، ابراز همدردی کند. فکر نکنید خامنه ای بیش از حد گرفتار مرکز بوده و از شمال شرق کشور بی خبر !او پس از فوت بابا رجب دو حکم‌برای انتصاب دو نماینده خویش در خراسان‌ شمالی و جنوبی صادر کرده است اما بابارجب که دستبوس رهبر نیست نا خامنه ای خطی هم برای او بنویسد. کسی که امرور خود را موظف به صدور پیام‌به هنگام در تجلیل از بابارجب نمی داند همان کسی است که بلافاصله پس از فوت فرزند فلاحیان فاسد برای او پیام‌تسلیت فرستاد و هیچیک از دستبوسان خویش را از پیام‌محبت آمیز در مرگ‌نزدیکانشان محروم‌ نکرده است .البته شاید پس از این ، نوشته ای از رهبر ضدغیرت صادر شود اما برای تاخیر او هیچ دلیل موجهی وجود نخواهد داشت. ضمن آنکه اهمال شرم آور مقامات رسمی و حکومتی در بیست ونه سال بی توجهی به بابارجب ، عیادت از او در بستر مرگ‌ و نهایتا تشییع جنازه وی ، همواره در یادها باقی خواهد ماند.
البته این بی مهری با نمادهای غیرت ، تنها مختص رهبر نیست. برادران متعدد و رانت خوار لاریجانی، سرداران رنگارنگ‌و پرمدعا که هر روز برای مردم‌شاخ و شانه می کشند برادران‌قاچاقچی سپاه و…. در این‌ماجرا نشان دادند که غیرتمندی آنان همانند رهبرشان است. هم‌زمان با رحلت بابا رجب ، یک دروغپرداز بزرگ‌حکومتی به نام‌حسن عباسی در یک حرکت احتمالا نمایشی به زندان افتاده است. آن یکی سردار بی ریشه ،سعید قاسمی نامه ای عاشقانه برای همسنگر بی هویت خود نوشته و از مقاومت !!!!!! او تجایل کرده اما دریغ از یک کلمه تجلیل از نماد غیرت واقعی یعنی بابا رجب !البته از سردار قاسمی توقع غیرت نمی رود .او به دو چیز معروف است :ریش بلند و بی ریشه و یک دروغ بزرگ. سعید قاسمی همان کسی است که گفته بود اگر فائزه هاشمی یک شب زندانی شود او ریش خود را خواهد تراشید.
کلام‌ خود را با اشاره به جدیدترین و مشهورترین لقب سیاسی در کشور به پایان می برم. آیت اله جوادی آملی گفته بود هر کس پای اجانب را به کشور باز کند “دیوث سیاسی “است. اگر امروز کشور لگد کوب اجانب نیست مرهون فداکاری بابا رجب و بابا رجب هاست. برای شناسایی “دیوث های سیاسی “چه معیاری بالاتر از بی توجهی به نمادهای غیرت و ایستادگی در برابر اجانب؟ پس به روح بلند بابارجب درود می فرستم و می گویم‌: بابا رجب متشکرم که با مرگ‌خود به شناسایی دیوث های سیاسی کمک کردی .

* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.