رسام

هرچند زمزمه ها درباره عدم نیاز نظام به رییس جمهور، از زمان آغاز اختلافات میان علی خامنه ای رهبر ایران ومحمود احمدی نژاد رئیس جمهور، مسألۀ جدیدی نیست وبرخی از محافل سیاسی و امنیتی حکومت ایران آنرا کم وبیش مطرح نموده بودند، اما روز گذشته یک نماینده اصولگرای مجلس این موضوع را به شکلی علنی مطرح کرد.
حمیدرضا کاتوزیان رییس کمیسیون انرژی مجلس گفت: "اخیرا نظریه‌ای بین صاحب‌نظران سیاسی مطرح شده است، مبنی بر اینکه کشور ما با توجه به اینکه از نعمت ولایت فقیه و رهبر معظم انقلاب برخوردار است نیازی به وجود رییس‌جمهور در کشور نیست."
وی در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا افزود: "کشور می‌تواند به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی نخست‌وزیر داشته باشد که توسط مجلس انتخاب شود. این نظریه از این رو قابل تامل و توجه است که پاسخ‌گویی قوه مجریه را در قبال نمایندگان ملت افزایش می‌دهد."
او تصریح کرد:" نظریه جایگزینی نخست‌وزیر به جای رییس‌جمهور اکنون بین بعضی از نمایندگان مجلس که وجهه سیاسی بیشتری دارند مطرح و مورد بررسی و صحبت است."
کاتوزیان همچنین با اشاره به اینکه "اکنون نیز در بسیاری محافل این موضوع طرح شده و در حال بررسی است" با نظری مثبت نسبت به این طرح خاطرنشان کرد که " اگر قدرت نظارتی نمایندگان مردم افزایش پیدا کند، قطعاً آثار مثبتی در کشور خواهد داشت."
اظهارات این نماینده مجلس درباره این طرح در شرایطی مطرح می شود که از فروردین ماه سال جاری برخی گزارشها و اخبار غیر رسمی از محافل سیاسی و امنیتی از طرح چنین موضوعی حکایت داشت. به ویژه این موضوع با آشکار شدن اختلافات بین آقای خامنه ای و احمدی نژاد که  مورد حمایت و اعتماد رهبرجمهوری اسلامی بود، قوت بیشتری گرفت.
گزارش هایی که در این باره در نیمه اردیبهشت ماه به بیرون از این محافل درز کرد مبنی بر این بود که برخی از منصوبان و حامیان آقای خامنه ای، به ویژه چهره های نظامی و امنیتی تاکید دارند که نظام نیازی به ریاست جمهوری ندارد و رهبر خود توانایی و درایت اداره امور کشور با همراهی نیروهای تحت امرش را دارد.
از جمله نقل قول هایی که برای توجیه این مساله مطرح شده این بود که "در طول بیشتر از 20 سال رهبری مقام معظم رهبری ایشان به همه طیفی اعتماد کرد اما نشد، یکی می خواست ریاست جمهوری خودش را مادام العمر کند، دیگری می خواست حاکمیت دوگانه ایجاد کند و فتنه گران اگر می آمدند می خواستند رهبری را تغییر دهند و این آخری که خودمان به او رای دادیم و اعتماد داشتیم هم راه آن قبلی ها را رفت."
این درحالی بود که همزمان آقای خامنه ای در مدت نزدیک به دو هفته غیبت محمود احمدی نژاد حضوری پررنگ در محافل داشت و اظهارات مختلفی درباره مسایل مختلف و اداره امور کشور مطرح کرد.
پس از این اتفاقات  رفته رفته منصوبان آقای خامنه ای جملاتی نظیر "ولایت فقیه اعتبار قانون اساسی است"، "ولایت فقیه به قانون اساسی و مسئولان نظام مشروعیت می بخشد" و "سرپیچی از دستور ولی فقیه خلاف شرع و قانون اساسی است" را در لابلای اظهاراتشان گنجاندند.
اکنون طرح جایگزینی نخست وزیر به جای ریاست جمهور در حالی مطرح می شود که کار آخرین نخست وزیر کشور، میرحسین موسوی در سال 1368 در پی اصلاح قانون اساسی جمهوری اسلامی پایان یافت؛این اصلاح پس از فوت آیت الله خمینی و به رهبری رسیدن آقای خامنه ای انجام شد.
پیش تر نیز در اردیبهشت ماه امسال یدالله جوانی رییس اداره سیاسی سپاه طی مقاله ای در نشریه صبح صادق "ولایت مطلقه فقیه" را دارای چهار خصوصیت؛ "مطلق بودن، غیرقابل تقسیم بودن، جامع بودن و دائمی بودن" دانسته و تاکید کرده بود که "اساساً در نظام اسلامي، اصل امام و امت، يك اصل حاكم است و حركت امت بر محور امام انجام مي شود و امام جامعه، تعيين كننده همه جهت ها و مشروعيت بخش به همه امور است."
 ظاهراً این پروژه با دستور مستقیم وهدایت بی واسطۀ آقای خامنه ای اداره می شود. وی در 17  شهریورماه در دیدار با اعضای مجلس خبرگان افزودن قید "مطلقه" به ولایت فقیه را "انعطاف پذیری" و "یک تحول" در دستگاه عظیم ولایت که رهبری در راس آن قرار دارد تعیبر کرده و گفته بود: "تحول يعنى تكميل، پيش رفتن به سمت آنچه كه درست‌تر است، آنچه كه كاملتر است. «يعنى آنچه را كه ساختيم، ببينيم نقصهايش كجاست، آن را برطرف كنيم»؛ ببينيم كجا كم داريم، آن را اضافه كنيم."
وی همچنین تاکید کرده بود که "ولایت مطلقه فقیه این است که  يك حالت انعطافى در دست كليددار اصلى نظام وجود دارد كه ميتواند در آنجائى كه لازم است، مسير را تصحيح و اصلاح كند، بنا را ترميم كند."

چنین بنظر می رسد که آقای خامنه ای درحال پیمودن واپسین گامهای تبدیل رژیم نامشروع ولایت مطلقۀ فقیه به یک سلطنت تمام عیار است، وازاین زاویه کودتای انتخاباتی 88 نیز بخشی از یک پروژۀ بزرگتر برای بسط کامل قدرت آقای خامنه ای وزدن تیر خلاص به پیکر درحال احتضار مردمسالاری درایران است. تجربۀ رهبر ونهادهای امنیتی نظام درسرکوب جنبش اعتراضی مردم بعلاوۀ زمینه سازی برای ترور شخصیت یک رئیس جمهور منصوب وبی شخصیت وفاسد، درکنار تشتت کمرشکن نیروهای اپوزیسیون داخلی وخارجی درکنار چانه زنی واعطای امتیازات گستردۀ بین المللی، که نشانه های آنرا درآزادی گروگانهای آمریکایی می توان یافت، زمینه ای را فراهم آورده است تا رهبر ایران فرصت را برای تحقق تئوری های آقای مصباح یزدی وحذف صفت جمهوری از نظام سیاسی کنونی، مناسب بیابد وبه اجرای یکی ازآخرین فازهای قبضۀ تمام وکمال قدرت پیش از فرارسیدن دورۀ آیندۀ انتخابات ریاست جمهوری بیاندیشد.

البته این احتمال رانیز نباید ازنظر دورداشت که رهبری واناقهای فکری امنیتی نظام با طرح چنین موضوعاتی آنهم درآستانه انتخابات مجلس آینده، عملاً به ایجاد یک دوقطبی مدیریت شده ازبالا، دست زده، وازاین رهگذر با خلق یک به اصطلاح اپوزیسیون پایبند به ولایت مطلقۀ آقای خامنه ای، اما مخالف با حذف ریاست جمهوری وهوادار به اصطلاح مردمسالاری، تنور انتخابات آینده را گرم کنند وازسوی دیگر به جای تسلیم دربرابر فشارهای گسترده برای استیفای حقوق مدنی ملت، با طرح موضوعات انحرافی درعمل کف خواسته های سیاسی فعالان را هرچه پایین وپایین تر بیاورند، تا بدانجا که حتی برای وادار نمودن رهبری به صرفنظر ازچنین طرحی، گروهی مجبور به حضور ومشارکت درانتخابات واستفاده از راهکارهای مهندسی شده بواسطۀ نظام شوند، تاازاین رهگذر هم مشروعیت انتخابات آینده تأمین وتضمین شود وهم قدرت مانور رهبر درمذاکرات آیندۀ تقسیم قدرت، بیش از بیش افزایش یابد وفریب خوردگان وشرکت کنندگان درانتخابات هم به این دلخوش باشند که رهبری را موقتاً مجبور کردیم ازاین خواسته چشم بپوشد!!!