محمدجواد اکبرین نشستِ دوروزهی مجلس خبرگان رهبری بدون کمترین خاصیتی به پایان رسید و طبق معمول نه تنها اثری از نظارت بر رفتار رهبری (که وظیفهی قانونیِ آنهاست) نبود بلکه مرزهای تازهای از «ستایش و اطاعت» به جای «پرسش و نظارت» تعریف شد؛ امروز هم در دیدارِ پایانیشان با رهبری، نایبرییس خبرگان (شاهرودی) دربارهی ۱۳بحث در نشست اخیر (از فضاهای مجازی تا اقتصاد مقاومتی) گزارش داد که هیچیک در وظائف خبرگان نیست و دقیقا از همان یک وظیفهی اصلی مطلقا صحبتی به میان نیامد. در نتیجه آیتالله خامنهای هم آزاد از هرگونه نظارت و پرسش، آنها را نصیحت کرد که چه بکنید و چه نکنید. اما در میان صحبتهایش گفت: «برخی روشنفکرنمایان به گونهای صحبت میکنند که گویا آموزههای غرب منشأ و مروّج احساس مسئولیت در قبال مردم است» و بعد «احساس مسئولیت حکومت اسلامی در قبال خداوند و مردم» را به رخ غربیها کشید. (وبسایت رهبری) اتفاقا همان «روشنفکرنمایان»، وقتی همین مجلس خبرگان را میبینند که علیرغم وظیفهی قانونیاش جرأت نظارت بر قدرتِ بیمهار و ثروت بیشمارِ نهاد رهبری را ندارد، به این نتیجه میرسند که اگر آموزه و تجربهی غرب در دموکراسی و پاسخگوییِ قدرت نبود هزار اسلام و خدا و قرآن هم نمیتوانست خلیفههایش را مهار کند و نکرده است! وجه مشترک همهی حاکمان الهی که یا خادم حرماند (آلسعود) یا مدافع حرماند یا اصلا خودشان حرماند و هیچ حرمی را تحمل نمیکنند (ابوبکر بغدادی) این است که آنها ناظر ندارند و اتفاقا خود را به خدا پاسخگو میدانند نه بندگانش! برای همین هم هر جنایتی که مرتکب شوند با خیال راحت نمازشان را اول وقت میخوانند و مرگشان را هم شهادت میپندارند. همان «روشنفکرنمایان» دارند میبینند که در همین دموکراسی با همهی ضعفهای بزرگش، هیچ رئیس حکومتی نیست که از پرسش نهادهای قانونی مصون باشد (تازهترین نمونهاش رفتار دادگاه فدرال با دستور ترامپ). غرب، از سرِ بیدینی و بیخدایی به سکولاریسم نرسید و از قضا امثالِ مجلس خبرگانِ ما را قرنها پیش در همین کلیساهایی تجربه کرد که امروز از جذابیتهای توریستیِ جهان است. غرب فهمید که دیانت و قیامت میتوانند به بزرگترین بهانههای راهزنیِ انسان بدل شوند. غرب به جای آنکه عشق را در پستوی خانه نهان کند دین را پنهان کرد و با خود گفت: گیرم که عریانیِ عشق، ایمان را بر باد دهد! عریانیِ دین اما جهان را بر باد میدهد و انسان را.
* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.