رسام، واحد خبر
در حالی که حسن روحانی توانست با کسب نزدیک به ۲۴ میلیون رای انتخابات ریاست جمهوری را به نفع خود به پایان ببرد و طرفدارانش با حضور در خیابان ها به شادمانی پرداختند اما ابراهیم رئیسی و علی خامنه ای و دیگر چهره های شاخص جناح تندرو از به رسمیت شناختن پیروزی روحانی طفره میروند. رئیسی با ارائه شکایت رسمی به احمد جنتی اعلام کرد که تخلفات گسترده ای هم قبل از انتخابات و هم در زمان اخذ و شمارش آرا رخ داده است. گزارش های متعددی نیز از تجمع طرفداران رئیسی در نزدیکی بیت علی خامنهای رهبر ایران خبر میدهند نحوه برخورد اصولگرایان با انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ در پیش و پس از انتخابات مشابه برخورد اصلاح طلبان با انتخابات ۸۸ بود. حتی باقر قالیباف در مناظره ها و تبلیغات از کپی کردن جملات و شعارهای میرحسین موسوی و مهدی کروبی ابایی نداشت. طرفداران رئیسی پس از انتخابات میگفتند “به خیابان ها نخواهند ریخت و سطل زباله ها را آتش نخواهند زد.” گویا تمام تلاش اصولگرایان برای مشابه سازی انتخابات ۹۶ با انتخابات ۸۸ از آن جهت بوده که پس از شکست با توسل به راه های “قانونی” از پذیرش نتیجه سرباز زنند و نتیجه انتخابات را به چالش بکشند. خامنهای تلاش میکند با این ترفند به حسن روحانی و اصلاح طلبان یادآوری کند اوست که اجازه زیست و حضور آنها در قدرت را صادر کرده است و اگر خامنهای نبود تا اوباش هوادار رئیسی را کنترل کند چه بسا که روحانی رنگ پاستور را هم نمیدید و اصلاح طلبان باید شاکر باشند که خامنهای در کار است تا اوباش خودجوش را به پذیرش شکست دعوت کند. از سوی دیگر اگر ۴ سال آینده نام یک اصولگرای تندرویی شبیه به احمدی نژاد و رئیسی از صندوق ها بیرون آمد دیگر کسی معترض نباشد. ابراهیم رئیسی عضو هیئت موسوم به “مرگ” در دهه شصت بوده است و نقش کلیدی در اعدام هزاران نفر داشته است اینکه اصولگرایان تلاش کردند با تمام قوا وارد این انتخابات شوند بیش از آنکه به تصمیم فکر شده و جناحی بازگردد به دستور خامنهای بازمیگردد. حامنهای در انتخابات ۹۶ تلاش کرد اصلاح طلبان را با شرایطی مواجه کند که خود در سال ۸۸ با آن مواجه شد؛ به چالش کشیدن رئیس جمهور مستقر. خامنهای تصور میکرد که قاعده نانوشته هر رئیس جهور دو دوره توسط اصلاح طلبان رعایت شود و آنها در انتخابات ۸۸ با تمام قوا ورود نکنند اما چنین نشد و حتی پس از تقلب نیز اصلاح طلبان با سر باز زدن از پذیرفتن نتیجه، سیستم را تا مرز فروپاشی بردند. اتفاقات سال ۸۸ هرگز از یاد رهبر ایران نخواهد رفت و به هر بهانهای داغ آنروزها برایش زنده میشود. خامنهای میخواهد مطمئن باشد که دیگر سیرک انتخاباتی اش تحت هیچ شرایطی مورد تعرض قرار نخواهد گرفت و به همین دلیل در حالی که خودش و رئیسی از پذیرش پیروزی روحانی سر بازمیزنند تلاش میکند تا نقش شورای نگهبان را بیش از پیش پررنگ کند و رئیسی را برای اعتراض به سراغ شورای نگهبان میفرستد تا به اصلاح طلبان یادآوری کند که اگر چهار سال یا هشت سال آینده در انتخابات پیروز نشدند حق هیچ گونه اعتراضی خارج از این قاعده نخواهند داشت. رئیسی قاضی بی رحمی است که میزان نفرت انباشته شده در وجودش در حدی است که میتواند حکم هزاران نفر را صادر کند و بعید است بتواند بسادگی شکست اش را فراموش کند. هرچند مصالح ایجاب میکند که رئیسی برای اعتراض به شورای نگهبان بسنده کند اما این به این معنا نیست که دست رئیسی برای ایجاد مزاحمت های بیشتر بسته خواهد بود. دولت روحانی در چهارسال پیش رو تحت شدید ترین فشارهای امنیتی و قضائی خواهد بود. حال باید دید که شورای نگهبان چگونه از رئیسی دلجویی خواهد کرد، آیا با ابطال گسترده صندوق ها روحانی به مرز شکننده ۵۱ درصد بازخواهد گشت یا تصمیم شورای نگهبان فراتر از این خواهد بود. باید دید خامنهای قصد گرفتن چه امتیازات بیشتری از اصلاح طلبان از آن جهان بازگشته را دارد.