رسانه ای شدن چند پرونده حساس امنیتی در ایران
نمونه های مورد اشاره در جریان اظهارنظرهای اخیر، از جمله حساس ترین پرونده های امنیتی مربوط به دهه ۱۳۷۰ در ایران هستند
انتشار اظهارات جدید مصطفی تاج زاده و مصطفی پورمحمدی در مورد پرونده "قتل های زنجیره ای" و همچنین سخنان اکبر هاشمی رفسنجانی و عباس سلیمی نمین در مورد "پرونده میکونوس" و عملیات ایران در کشورهای منطقه، بازتاب گسترده ای در رسانه های فارسی زبان داشته است.
نمونه های مورد اشاره در جریان این اظهارنظرها، از جمله حساس ترین پرونده های امنیتی مربوط به دهه ۱۳۷۰ در ایران هستند که نهادهای رسمی جمهوری اسلامی، به دست داشتن در آنها متهم شده اند.
در همین ارتباط، سایت نوروز وابسته به جبهه مشارکت ایران اسلامی، دوشنبه ۲۱ فروردین (۹ آوریل) نامه ای از فعال اصلاح طلب مصطفی تاج زاده را منتشر کرده، که از مصطفی پورمحمدی معاون سابق وزارت اطلاعات ایران، خواسته است تا به سوالاتی در ارتباط با پرونده قتل های زنجیره ای پاسخ بدهد.
این پرونده از سال ۱۳۷۷ و با قتل تعدادی از منتقدان حکومت توسط ماموران وزارت اطلاعات ایران خبرساز شد و پس از آن، اصلاح طلبان، این وزارت خانه را به دست داشتن در قتل ده ها نفر از منتقدان حکومت در دهه ۱۳۷۰ متهم کردند.
مصطفی پورمحمدی، رئیس فعلی سازمان بازرسی کل کشور، دو روز پیش در مصاحبه ای با سایت محافظه کار مشرق، گفته بود که "مسئولان اصلی"‌ آن قتل ها، از رقبای سیاسی جناح محافظه کار و جزو "مشهورترین نیروهای چپ وزارت اطلاعات" بوده اند.
او از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۸ جانشین وزیر اطلاعات و معاون اطلاعات خارجی این وزارتخانه بوده است.
"صادرکنندگان احکام مرگ"
آقای تاج زاده، عضو زندانی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، از آقای پورمحمدی خواسته است توضیح بدهد که "قتل های زنجیره ای یعنی محکوم به اعدام کردن های غیابی شهروندان و اجرای مخفیانه احکام صادره، از چه سالی و به دستور چه کسی یا کسانی آغاز شد؟"
وی مشخصا پرسیده است که علی فلاحیان (وزیر اطلاعات سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶) و سعید امامی (معاون امنیتی داخلی آقای فلاحیان و متهم اصلی پرونده قتل های زنجیره ای) "احکام مرگ را با چه توجیهاتی و از کدام فرد یا افرادی اخذ می کرده اند؟" مصطفی تاج زاده همچنین سوال کرده است: "چند ایرانی در طول فعالیت ستاد قتل های زنجیره ای به اتهام ارتداد یا افساد یا دیگر جرایم غیاباً به اعدام محکوم شدند و حکم صادره علیه آنان اجرا شد؟"
این زندانی اصلاح طلب، بدون توضیح بیشتر، از مصطفی پورمحمدی خواسته بگوید که دولت محمد خاتمی دیه چند نفر از قربانیان را به خانواده هایشان پرداخت کرده، و چرا قوه قضائیه به پرونده قتل پیروز دوانی و مجید شریف رسیدگی نکرده است؟
در جریان رسیدگی به پرونده قتل های زنجیره ای در سال ۱۳۷۷، پرونده قتل داریوش و پروانه فروهر، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده مورد رسیدگی قضایی قرار گرفت، و این در حالی است که نشریات اصلاح طلب معتقد بودند که پیروز دوانی و مجید شریف نیز توسط ماموران وزارت اطلاعات کشته شده اند.
مصطفی پورمحمدی، پیشتر هر گونه دست داشتن در پرونده قتل های زنجیره ای را رد کرده است. وی در مصاحبه اخیر با مشرق، اظهارات دیگری را نیز در مورد فعالیت های گذشته خود و دستگاه اطلاعاتی ایران بیان کرده است.
آقای پورمحمدی از جمله، با ذکر اینکه بعد از ماجرای قتل های زنجیره ای "از وزارت اطلاعات اخراج شده است"، گفته که با ترک این وزارتخانه به دفتر رهبر ایران رفته و به عنوان "مدیر گروه سیاسی – اجتماعی" این دفتر مشغول به کار شده است.
او همچنین اظهار داشته که بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴، محمود احمدی نژاد به او گفته که آقای خامنه ای اعتقاد دارد مصطفی پورمحمدی گزینه مناسب برای تصدی پست وزارت اطلاعات است.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور افزوده که چون علاقه ای به بازگشت به وزارت اطلاعات نداشته، در نهایت، مسئولیت وزارت کشور دولت نهم را پذیرفته است. پستی که دو سال و نیم بعد، آقای احمدی نژاد وی را از آن کنار گذاشت.
"انتقال مواد منفجره به عربستان"
در اظهار نظری دیگر در مورد فعالیت دستگاه های اطلاعاتی ایران، عباس سلیمی نمین از فعالان سیاسی محافظه کار و مدیر "دفتر مطالعات تاریخ ایران"، شنبه گذشته در مصاحبه با سایت مشرق، نسبت به بخش هایی از مصاحبه هفته قبل اکبر هاشمی رفسنجانی با شماره جدید فصلنامه مطالعات بین المللی واکنش نشان داده است.
آقای رفسنجانی در جریان آن مصاحبه، با اشاره به پرونده میکونوس گفته بود که "مراکز متعدد تصمیم‌گیری کشور باعث شدند که دولت سازندگی علی‌رغم تلاش‌هایی که کرد، نتواند در سال های آخرش روابط مثبتی با اروپا داشته باشد".
پرونده میکونوس، مربوط به ماجرای ترور تعدادی از مخالفان حکومت ایران در سال ۱۳۷۱، در رستورانی به نام میکونوس در شهر برلن آلمان است. پس از این اقدام، دستگاه قضایی آلمان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را به طراحی نقشه این ترور متهم کرد.
رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، هفته پیش با انتقاد از اقدامات "افراطی‌هایی که هنوز هم هستند"، گفته بود که در زمان ریاست جمهوری وی، "اگر تروری در کشوری انجام می شد"، اروپایی ها آن را بزرگ نمی‌کرده اند چون می دانسته اند که چنین اقداماتی، خواست دولت او نیست.

آقای سلیمی نمین در پاسخ، با یادآوری پرونده میکونوس گفته است که "این قضیه در زمان وزارت اطلاعات آقای فلاحیان اتفاق افتاد و همگان می دانند که آقای فلاحیان چقدر با آقای هاشمی نزدیک است."
وی در عین حال بدون توضیح بیشتر افزوده است: "نمی‌خواهم در مورد اتفاقاتی که در زمان ایشان در وزارت اطلاعات آقای فلاحیان افتاد بیش از این صحبت کنم که طولانی می شود و آنگاه پای مسائل دیگری به میان می‌آید که به صلاح ایشان نیست".
عباس سلیمی نمین همچنین، به اظهارات آقای رفسنجانی در مصاحبه اخیر در مورد نقش "نیروهای خودسر" در انتقال مواد منفجره به "یکی از کشورهای همجوار" پاسخ داده است.
وی با ذکر اینکه "ایشان اشاره کرده اند که در دولت ایشان یک عده مواد منفجره بردند به عربستان و می خواستند روابط ما را تیره کنند" گفته است که عامل انتقال موارد منفجره به عربستان در آن زمان، مهدی هاشمی برادر داماد آیت الله منتظری بوده که به ادعای آقای سلیمی نمین، از حمایت اکبر هاشمی رفسنجانی برخوردار بوده است.
این گفته مدیر دفتر مطالعات تاریخ ایران در حالی منتشر می شود که در سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، صرفا اشاره ای به "یکی از کشورهای همجوار" شده و نامی از عربستان به عنوان مقصد انتقال مواد منفجره برده نشده است. مهدی هاشمی، در سال ۱۳۶۶ و در زمان ریاست جمهوری علی خامنه ای اعدام شده است، یعنی دو سال قبل از شروع ریاست جمهوری آقای رفسنجانی، که آقای سلیمی نمین از حمایت دولت او از مهدی هاشمی به عنوان "عامل انتقال مواد منفجره به عربستان" سخن گفته است.
"استفاده ابزاری از حزب الله"
عباس سلیمی نمین در بخشی دیگر از سخنان خود، اظهار داشته که دولت آقای رفسنجانی مایل به "استفاده ابزاری از حزب الله" بوده اما "جلوی این کار گرفته شده است".
این بخش از اظهارات آقای سلیمی نمین، واکنشی به قسمتی از مصاحبه اکبر هاشمی رفسنجانی در مورد ارتباط ایران با حزب الله لبنان است.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن مصاحبه گفته بود که حمایت ایران از حزب الله قابل دفاع است، اما "به شرط اینکه ما از اینها برای مزاحمت دیگران استفاده نکنیم و اینها هم کار خودشان را بکنند." وی افزوده بود: "وقتی که نظام نخواهد در دنیا ماجراجویی بکند، این‌گونه مسائل قابل تحمل است."
عباس سلیمی نمین، در پاسخ به این اظهارات به "قضیه مک فارلین" اشاره کرده و گفته است: "در قضیه گرونگان گیری حزب الله در لبنان، ایشان از حزب الله استفاده ابزاری کرد و بعد هم خود را به عنوان میانجی وارد کرد تا بتواند مستقیم با آمریکایی ها ارتباط بگیرد."
رابرت مک فارلین، مشاور امنیت ملی رونالد ریگان رئیس جمهور سابق آمریکا از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴، در سال ۱۳۶۵ برای زمینه سازی بهبود روابط تهران و واشنگتن و در ماموریتی مخفیانه از سوی دولت کشورش به تهران سفر کرد.
هدف سفر آقای مک فارلین، پی گیری توافقات دو کشور در زمینه ارسال سلاح های آمریکایی مورد نیاز ایران در عوض کمک تهران به آزادی گروگان های آمریکایی بود، اما این سفر توسط یک نشریه لبنانی افشا شد و تلاش ها برای بهبود روابط دوجانبه ناکام ماند.
 

منبع: بی بی سی فارسی