مرجع عالیقدر جهان تشیع

با سلام و آرزوی تندرستی

احتراما، در خبرها خواندم که جناب عالی در جلسه درس روز یکشنبه 18/12/92 ابراز داشته اید که وزیر علوم، تحقیقات و فناوری را که برای دیدار با مراجع عظام به قم آمده بودند؛ به دلیل نارضایتی حضرت عالی از انتصابات وی در دانشگاه ها، به حضور نپذیرفته اید. گر چه نسل جدید از جوانان، به مبارکی تحولی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در نگرش های دینی آنان حاصل شده است؛ چندان پیگیر این اخبار و تحلیل آن نیستند، ولی برای نسل میانسالانی مانند اینجانب، که هنوز نشانه هایی از دلبستگی به نهادهای سنتی دین، در آنان دیده می شود؛ شنیدن این اخبار ساعت ها ذهن و ضمیرمان را به خود مشغول می کند و تحلیل آن موجب دلنگرانی و غم و غصه می گردد. البته پیش از اینکه رفتار جناب عالی با وزیر محترم جمهوری اسلامی را نکوهش کنم و به تیغ نقد بسپارم، ابراز شادی می کنم که همچنان شاهد نشانه هایی از قوای اختیار، شجاعت، تشخیص و صراحت لهجه در وجود ذی جود مراجع عظام هستیم و رفتار حضرت عالی هر چند به ذائقه من ننشست، ولی حاوی نشانه هایی از خصلت های نیک سلف صالح روحانیت شیعه است.  ولی رفتار آن جناب را نکوهش و موارد زیر را مطرح می کنم:

1-خانه مراجع دینی متعلق به همه افراد جامعه است و درهای آن همواره به روی مردم باز بوده است. این وابستگی به مردم، از افتخارات مرجعیت شیعه بوده است. نپذیرفتن یک مسلمان عالم، آن هم میهمانی که از وزیران دولت اسلامی است، کار پسندیده ای به نظر نمی رسد. وزیر محترم علوم آمده بود تا رهنمون های شما را بشنود و شما می توانستید عملکرد وی را با استدلال و توجیه منطقی به نقد و نصیحت بکشید.

2- من به عنوان یک دانشگاهی در شگفت هستم که شما چرا در هشت سال گذشته که دانشگاه آماج سخت ترین تحقیرها و توهین ها بود، به داد دانشگاهیان نرسیدید و نسبت به انتصابات وزیران پیشین علوم اعتراض نکردید. آیا شما با ایشان هم صدا بودید و عملکرد آنان را تایید می فرمایید ؟ اگر پاسخ شما مثبت است، صریحا اعلام بفرمایید.

3-موضع جناب عالی در برابر وزیر محترم علوم، در هر حال از دایره گزاره های زیر بیرون نیست:

ا- ما دانشگاهیان با شما حوزویان در مسائل بنیادی علمی و دانشگاهی اختلاف نظر اساسی داریم و هیچ گاه به وحدت و یگانگی نمی رسیم.

ب- شما از واقعیات امروزین دانشگاه های ایران بی خبر هستید.

ج- شما از تشخیص مصلحت نظام ناتوانید و تشخیص شما نادرست است و به مصلحت آن نیست. در دیدگاه ما دانشگاهیان حامی دولت تدبیر و امید، سیاست ها و برنامه های وزیر کنونی علوم عین مصلحت نظام مقدس جمهوری اسلامی است و می تواند موجب قوام آن گردد.

د- شما از دستاوردهای ویرانگر سیاست های دولت پیشین در آموزش عالی و دانشگاه ها، یا بی خبر هستید و یا زیان های آن را عین صواب می دانید.

4-چه بسا رفتار شما با وزیر محترم علوم موجب تصمیم مبارکی شود که پس از این، وزیران و مسئولان عالی رتبه را از مراجعه به منازل و بیوت مراجع بازدارد. بالاخره یک روز همه باید بفهمند که کارکرد و دانش و دایره تحلیل مرجعیت اسلام، محدود و معین است و برای هر مقصود و دریافت هر رهنمودی نباید مزاحم مراجع شد.

5-اگر عملکرد چند ماهه وزیر محترم علوم در دیدگاه جناب عالی سست و غلط بوده است، آیا درجه اشتباه و نادرست بودن آن ، آنقدر در کوتاه مدت تاثیرگذار است که حتی دیدار با شما نمی تواند وی را به راه صواب برگرداند!!؟ آیا ایشان مستحق برخورد نرمتری نبود؟ شما در برابر کدام حرکت ناصواب و خلاف مصلحت کشور و نظام،تا کنون چنین برخورد تندی داشته اید؟

   امیدوارم که از این به بعد و برای همیشه، تنها رضایت پروردگار و شناخت درست و تشخیص مبتنی بر دانش و تصمیم برخاسته از جستجوگری مبنای رفتار ما شود.

دکتر حسن دادخواه

دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز