رسـام ؛ شهید آيـت الله سيد محمد رضا شيرازى قدس سره در سال 1379 هجرى قمرى در شهر مقدس كربلاء در بيت مرجعيت در خانواده اى أهل علم، زهد و تقوى ديده به جهان گشود. او فرزند ارشد آيت الله العظمى سيد محمد شيرازى (1347هـ ـ 1422هـ) معروف به مجدد ثانى و صاحب موسوعة صد و ده جلدى "الفقه"، و اولين نوه آيت الله العظمى سيد ميرزا مهدى شيرازى (وفات 1380) است.
تحصیل، هجرت، اخلاق وعلم
تحصيلِ علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفّاظ كربلاء آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر بزرگوارشان ملبس به لباس روحانيت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فرا گرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدر بزرگوارش مجبور به ترک عراق شده و به همراه پدر ابتدا به سوريه و از آنجا به كشور كويت هجرت نمودند.
اين هجرت اجبارى وقفه اى در تحصيلاتش ايجاد نكرد و ايشان را از كسب علم و دانش دلسرد ننمود. با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عموى بزرگوارش آيت الله العظمى سيد صادق شيرازى دام ظله ادامه تحصيل داد. در كشور كويت سطوح حوزه (رسائل و مكاسب) را طى مى نمود تا اينكه در سال 1399 هجرى قمرى در سن بيست سالگى به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر مقدس قم به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگي همچون پدر بزرگوارش و عموى عظيم الشأنش و ديگر آيات عظام كسب فيض نمود.
مرحوم شهید آيت الله سيد رضا شيرازى قدس سره تنها يک طلبه با سواد و صاحب علم و فيضلت نبود بلكه علاوه بر اين استادى توانا و دلسوز بود كه ديگر طلبه ها از محضر ايشان كسب فيض مى كردند. ايشان در كويت به صورت مستمر براى عموم مؤمنين سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى پرداخت. در سال 1407 هجرى قمرى ايشان با نوشتن كتاب «الترتب» اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس به تدريس مباحث مختلف علوم دينى چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى بعلت بعضى مشكلات پيش آمده مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آنجا إقامت نمود.
ايشان با اخلاق عاليه و قدرت علمى خود، تحول عظيمى در رشد فكرى و اجتماعى مردم، بخصوص جوانان و مردم كشورهاى منطقه، ايجاد نمود.سرانجام در سال 1422 هجرى براى بار دوم به ايران رفت و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوستداران قرار گرفت و تا پايان عمر در شهر مقدس قم در جوار حرم منور كريمه أهل بيت عليهم السلام حضرت فاطمه معصومه عليها السلام اقامت گزيد.
پدر ایشان
 پدرش آیت الله العظمی سید محمد حسینی شیرازی یکی از سرشناس ترین مراجع تقلید مخالف ولایت مطلقۀ فقیه واستبداد پس از انقلاب بود وانتقادهای مهمی را از عملکرد حاکمیت در ایران بیان می داشت. بخاطر همین مخالفتها بود که بستگان واطرافیان وی از جمله فرزندانش سید مرتضی شیرازی وسید مهدی شیرازی وجمعی دیگر از وابستگان به بیت ایشان دستگیر وزندانی وشکنجه شدند.همچنانکه وی نیز تا پایان عمر در حصر وزندان خانگی بسر برد وسرانجام ایشان نیز بدست ماموران اطلاعاتی حکومت ایران به شهادت رسید. مراسم تشییع پیکر وی نیز توسط عوامل امنیتی رژیم ایران خالی از حاشیه نماند وبا دزدیدن جنازه وضرب وشتم حاضران در مراسم تشییع همراه گشت. مرحوم شهید آیت الله سید محمد رضا شیرازی با توجه به مقام علمی وجایگاه ویژه اش نزد علما ومراجع وفضلای حوزه علمیه، از امیدهای آیندۀ مرجعیت جهان تشیع بشمار می رفت، آنچه بیم حاکمیت در ایران را از  رویایی دوباره با یک بیت اصیل مرجعی بر می انگیخت.
شهادت
مرحوم شهید شیرازی رضوان الله تعالی علیه از همان لحظه بازگشت به ایران، تا پايان عمر شريفش مشغول به تدريس درس خارج فقه و اصول بود. و در كنار آن بحث هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى كرد. تا اين كه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى، در سحر گاه 26 جمادى الأول 1429 بود که ، ماموران اطلاعاتی حکومت ایران، به طور ناشناس با شکستن درب پشت بام، وارد منزل ایشان میشوند ومعظم له که برای وضو گرفتن ونماز شب آماده میشد، مورد ضرب وشتم قرار دادند وبا خوراندن مواد کشنده وسمی به شهادت رساندند. عموی بزرگوار ایشان حضرت آیة الله سید مجتبی شیرازی حفظه الله قاطعانه معتقدند، ایشان را مسموم و شهید کرده اند، ودر سخنرانی پس از شهادت شهید مقدس شیرازی رضوان الله تعالی علیه به این مطلب تصریح کردند. یکی از بستگان درجه یک آن شهید که به دلائل امنیتی ازآوردن نام ایشان معذوریم، در جلسات متعدد اعلام کرده، « هرکس منکر شهادت سید محمد رضا شود، از او راضی نیستم وروز قیامت از او شکایت خواهم کرد. »
آثار و دست نوشته های آن شهید:
آثار و تأليفات بسيارى از آن فقيد فرزانه به يادگار مانده است كه به ذكر تعدادى از آنها اكتفا مى كنيم. از جمله كتاب هايى كه به رشته تحرير درآورده مى توان از كتب زير نام برد:
1. الترتب
2. كيف نفهم القرآن
3. التدبر في القرآن (3 مجلدات)
4. أبحاث أصوليه (4 جلد)
5. ومضات (بحوث عقائدية وأخلاقية)
6. سلسلة مهدوية
7. سلسلة الرسول والعترة عليهم السلام (16 مجلدات)
8. تعليقات عى مباني منهاج الصالحين (3 مجلدات)
9. الرسول الأعظم صلى الله عليه وآله رائد الحضارة الإنسانية
10. رسالة في الإجتهاد والإحتياط والتقليد
11. المباحث الرجالية
12. رسالة في أحكام النظر
13. رسالة في قاعدة التسامح
14. رسالة في الشهادة الثالثه
15. الشعائر الحسينية
16. البرائة من أعداء الله
17. خطبة الجمعة
سخنرانى ها و جلسات:
فقيه أهل بيت آيت الله سيد محمد رضا شيرازى قدس سره در هر فرصتى براى نشر و تبليغ مذهب أهل بيت عليهم السلام استفاده مى نمود، و همواره سخنان و جلساتش تأثير گذار بود و شنوندگان و پويندگانى در تمام رده هاى سنى داشت. براى طرح مسايل دينى از شيوه خاص استفاده مى كرد. بسيار آرام و با جديّت مطالب را بيان مى كرد، و براى هر ادعايش سند، مدرک و دليل محكمى از قرآن كريم و احاديث معصومين عليهم السلام مى آورد و براى فهم بيشتر مطلب آن را در قالب داستان و يا حادثه تاريخى مى گذاشت و براى شنونده روايت مى نمود.
با ظاهر شدن شبكه هاى ماهواره اى در عرصه ارتباطات و پيوستن شبكه هاى شيعى به اين جلگه، چهره آن فقيه فرزانه در جهان ارتباطات امروزى رنگ ديگرى به خود گرفت، و تبديل به يک چهره دينى جهانى شد. سخنرانى هايش به خصوص دروس هفتگى اخلاق آن فقيه فقيد كه از شبكه هاى شيعى چون الانوار و الزهراء پخش مى شود بينندگان بسيارى در تمام رده هاى سنى و همچنين از اديان و مذاهب مختلف، حتى مخالفين، به خود جلب كرد. از جمله موضوعاتى كه در اين سخنرانى هفتگى كه چندين سال مرتب ادامه داشت مى توان از موارد زير نام برد:
1. سلسلة النبي صلى الله عليه وآله (در زمينه سيره پيامبر صلى الله عليه وآله)
2. سلسلة الأئمة عليهم السلام (در زمينه سيره أئمه معصومين عليهم السلام)
3. عبقات المهدوية (در زمينه امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف)
4. نحو بناء الأسرة (در زمينه ازدواج و ايجاد بنيان محكم خانواده)
5. في رحاب الحج (در مورد شعيره حج)
6. سلسلة عالم الآخرة (در زمينه سير در عالم آخرت از حالت احتضار، برزخ تا روز قيامت)
علاوه بر اين ايشان اهتمام ويژه اى به امور عراق و عتبات مقدسه داشت. سخنرانى هاى بسيارى در مورد تخريب عتبات مقدسه كه مهمترين آنها تخريب حرم عسكريين عليهما السلام در شهر سامرا دارد كه آخرين سخنرانى ايشان در اين مورد به نام «سامراء الجرح النازف» بسيار مورد توجه مردم مسلمان به ويژه شيعيان و مردم عراق قرار گرفت، در اين سخنرانى تهمت هاى بسيارى كه دشمنان دين به پيروان مذهب أهل بيت عليهم السلام زده بودند را رد كرد و از مسلمانان جهان و مقامات عراقى خواست تا هر چه زودتر تمهيدات باز سازى حرم عسكريين عليهما السلام را فراهم كنند. از سوى ديگر همواره شيعيان را براى تجديد بناى قبرستان بقيع نيز تشويق مى كرد و از هر وسيله براى تحت فشار قرار دادن جهات مربوطه براى باز سازى آن استفاده مى كرد.
علاوه بر اين جلسات درس ايشان نيز مرتب ضبط و در اختيار طلاب، محصلين و علاقه مندان تحصيل علوم دين قرار مى گرفت.