رسام
درحالیکه تأمین امنیت مالی وجانی شهروندان یک کشور ومحافظت از آنان درخارج ازمرزها یکی از مهمترین وظایف یک حکومت شایسته وبا کفایت بشمار می رود، طی روزهای گذشته خبرگزاری های داخلی ایران خبری را مخابره کردند که عرق شرم برپیشانی هرایرانی با شریف وبا غیرت می نشاند.
عربستان سعودی 8 ایرانی را که از هموطنان شهرهای جنوبی کشورمان بودند وحدود شش سال پیش در یک لنج ماهیگیری در آب های بین المللی در نزدیکی مرز آبی عربستان سعودی بازداشت کرده بود، روز یکشبنه 15 آوریل 2012 اعدام کرد. این زندانیان از شش سال گذشته درزندانی درشهر دمام درعربستان سعودی بسر می بردند. گفته می شود اعدام این 8 ایرانی بدون هرگونه محاکمه و یا اقدامات لازم قانونی انجام شد.
درمقابل وزارت خارجه نظام ولایت فقیه حتی از اظهار نظر رسمی دراین رابطه خودداری کرده است واز پیگیری رسمی این قضیه هم تاکنون خودداری کرده است. البته این وضعیت با توجه به موقعیت ضعیف دیپلماسی ایران درمنطقه وروابط تیرۀ ایران با کشورهای همسایه قابل پیش بینی هم بود. پیش آمدن چنین وضعیتی را باید محصول سیاستهای خارجی افراط گرایانۀ رژیم ولایت فقیه دانست که از زمان روی کارآمدن دولت احمدی نژاد بشدت پیگیری ودنبال شده است. سیاست خارجی مبتنی برتنش آفرینی وبحران سازی که پیامد آن انزوای بین المللی ایران بوده است محصول مدیریت بیت رهبری دراین طول این سالهاست.
اتخاذ سیاست بحران سازی منطقه ای بهمراه اقدامات مداخله جویانۀ رژیم درامورداخلی کشورهای منطقه، عملاٌ دیپلماسی کشور برای حمایت از حقوق شهروندانی ایران درخارج از مرزها را بشدت تضعیف کرده ومی توان گفت دیپلماسی کشور کارایی خود را کاملاً از دست داده است.
ازمجموعۀ شرایط موجود چنین برمی آید که این سکوت معنادار ایران دربرابر اعدام هشت تن از شهروندان خود نوعی باج دهی به عربستان سعودی درشرایط کنونی وبدتر نشدن وضعیت سیاست خارجی کشور است.
این سیاست خارجی ضعیف وعمل نکردن حکومت به وظایف خود درعرصۀ حمایت از حقوق شهروندان ایرانی درخارج از کشور، وضعیت بسیاری ناگواری برای ایرانیان دربیرون از مرزها پدید آورده است. حقوق اولیه شهروندان کشور ایران دردیگر کشورها براحتی نورد تجاوز قرار گرفته ونقض می شود بی آنکه نظام کوچکترین اقدامی برای احقاق حقوق شهروندان خود انجام دهد. این نتوانی تا آنجاست که حتی درداخل کشور نیز با مراجعه به سفارتخانه های کشورهای خارجی می توان سیل ایرانیان متقاضی ویزا را دید که چگونه وبواسطۀ ناکارآمدی حکومت وانزوای آن با بدترین شکل ممکن با آنها برخورد شده وبواسطۀ سوء استفاده های حاکمیت وانجام عملیات تروریستی درخارج از مرزهای کشور به آنها با دیدۀ بدبینی وبی احترامی نگریسته می شود.
کوتاه سخن اینکه، نباید ناکارآمدی ها وبی کفایتی های حکومت کنونی را محدود به عرصۀ داخلی دانست، بلکه می توان آثار این بی لیاقتی ها را درعرصۀ خارجی وناتوانی ازانجام پیش پا افتاده ترین حمایتها از شهروندان ایرانی نیز مشاهده نمود.