روزنامه «جمهوری اسلامی» از مقامهای وزارت امور خارجه خواست درباره علت حضور یک دیپلمات ایرانی در استخری مختلط در برزیل توضیح دهند. این پرسش انتقادی پس از آنکه اعلام شد پلیس برزیل یک دیپلمات ایرانی ۵۱ ساله به نام حکمتالله قربانی را به دلیل «دست اندازی» به دختران زیر سن قانونی برای مدتی بازداشت کرد٬ مطرح شده است. انتشار این خبر بازتابهای گستردهای در فضای مجازی فارسی زبان داشته٬ اما رامین مهمانپرست سخنگوی وزارت امور خارجه این خبر را تکذیب کرده است. سفارت جمهوری اسلامی در برزیل نیز گزارشهای مربوط به «تخلف جنسی» آقای قربانی را ناشی از «تفاوتهای فرهنگی» دانسته است. روزنامه «جمهوری اسلامی» روز شنبه (دوم اردیبهشت) با انعکاس این خبر از مقامهای وزارت خارجه پرسیده چرا تاکنون درباره حضور یک دیپلمات ایرانی در استخر مختلط توضیحی ارائه نکردهاند. این روزنامه در عین حال از این مقامهای پرسیده که چرا بر رفتار کارمندان خود نظارت ندارند؟ (دیگربان) رسام؛ رژیم ولایت فقیه درحالیکه ابتدا اساساً منکر کل قضیه شد، بنا به عادت همیشه گی درمرحلۀ بعد وپس از روشن شدن دروغگویی اش بناچار به آوردن عذر بدتر از گناه درتوجیه عمل دیپلمات وزارت خارجۀ خود روی آورده وسفارت ایران دربرزیل آنرا ناشی از تفاوت فرهنگی (!!) دانست! جالب اینجاست که یکی از اتهامات همیشگی این رژیم به مخالفان ومنتقدان خود، فساد اخلاقی از قبیل داشتن روابط نامشروع و... بوده است ودراین راه از استفاده از وسایلی همانند برچسب زنی وپرونده سازی نیز دریغ نداشته است ومخالفان خود را به اتهامات واهی داشتن فساد اخلاقی ترور شخصیت نموده وبه اصطلاح خود به حاشیه رانده است. مخالفان نیز همواره این اتهامات را رد کرده اند. اما دراین مورد که مطبوعات کشور برزیل، که دست برقضا رهبر چپ گرای آن از دوستان گرمابه وگلستان احمدی نژاد هم هست، با ارائۀ دلایل ومستنداتی اتهام تجاوز جنسی دیپلمات ایرانی را به اثبات رسانده اند به یکباره فریاد آقایان برآمده که اینها اتهامات بی اساس است. نکتۀ دیگر اینکه، مقامات رژیم ولایت فقیه این اتهامات را ناشی از تفاوت فرهنگی دانسته اند، حال چرا نباید همین استدلال را از متهمان به فساد اخلاقی از سوی رژیم ولایت مطلقۀ فقیه پذیرفت واتهامات نظام به آنان را سراسر جعل ودروغ خواند.
نکتۀ جالب دیگر دراین میان حضور این دیپلمات دراستخر مختلط است که فی نفسه وبالذات وجدا از مسألۀ تجاوز جنسی ووقوع یا عدم آن باید بدان پرداخته شود. چگونه نظامی که مدعی اسلامی بودن ودفاع وپاسداشت ارزشهای اسلامی است، نمی تواند رفتار نمایندگان خود درخارج از مرزها را کنترل کند ودیپلمات این نظام ارزشی سر از استخرهای مختلط دربرزیل برآورد؟ این پرسشی است که احتمالاً پاسخ به آن بی نتیجه بودن سی وچند سال شعار وادعای بدون عمل را نشان می دهد!