«ملاقات» روايتی است کوتاه از کسانی که روزگارشان محدود به چهارديواريی است به نام زندان. در هر بخش از اين رشته برنامه به ملاقات يکی از کسانی می رويم که از سوی سازمان های حقوق بشری «زندانی سياسی عقيدتی» خوانده می شوند.
درجه اجتهاد دارد و مدرس حوزه علميه قم بوده، زمانی که او را بازداشت کردند در دفتر آيت الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقليد شيعيان کار می کرد. او از شاگردان و مريدان آيت الله محمدکاظم شريعتمداری و از اشاعه‌دهندگان آثار و افکار اوست، با اين حال به محاربه با خدا متهم شده است.
 آرش يا به قول هم درسی هايش در حوزه علميه، محمدصادق هنرور شجاعی، فرزند محمد تقی هنرور شجاعی، استاد دانشگاه، مترجم و فعال سياسی چپ است که در سال ۱۳۸۹ درحالی که فرزندش بازداشت شده بود، درگذشت.
آرش که دوران کودکی و نوجوانی خود را در آلمان گذرانده، پس از بازگشت به ايران به مباحث دينی و دروس حوزوی علاقمند شد و همين علاقمندی او را به حوزه علميه کشاند.
حجت الاسلام هنرور شجاعی در کنار تحصيل دانشگاهی در مقطع کارشناسی حقوق و ادامه تحصيلات در مقطع فوق ليسانس در رشته فلسفه، تحصيل در حوزه علميه را نيز تا سطح اجتهاد پيش برده است.
هنرور شجاعی همچنين نويسنده وبلاگ «مقالات و مقولات» است که در آن وبلاگ مجموعه ای از مقالات و آثار انتشار می يافت.
او آبان ماه سال ۸۸ در حالی که نيروهای امنيتی و اطلاعاتی با شکستن در منزل پدری اش به خانه اش هجوم آورده بودند، بازداشت و روانه زندان شد.
در پرونده اتهامی آرش هنرور شجاعی، ۲۰ عنوان اتهامی از جمله توهين به مقدسات، توهين به رهبری، توهين به آيت الله روح الله خمينی ، توهين به روحانيت، تبليغ عليه نظام، اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنيت کشور،  جاسوسی به نفع دولت آلمان، نشر اکاذيب، همکاری با دولت‌های متخاصم، مسئوليت پروژه اروپايی‌سازی اسلام، انتشار کتاب های ممنوعه و جعل دست خط مراجع درج شده است.
در نهايت؛ مجموعه اين اتهامات برای اين روحانی وبلاگ‌نويس، چهار سال زندان، ۵۰ ضربه شلاق ، پرداخت هشت ميليون ريال جزای نقدی و خلع لباس به همراه آورد.
نزديکان او دليل واقعی صدور حکم سنگين برای اين روحانی وبلاگ‌نويس را عضويت در گروه «مُتقن» - مدرسين مشهد، تهران، قم و نجف- و صدور بيانيه های اين گروه در حمايت از جنش اعتراضی مردم ايران و نزديکی او با بيت آيت الله حسينعلی منتظری عنوان می کنند.
حجت الاسلام هنرور شجاعی به بيماری صرع شديد، بيماری متناوبی که با تشنج همراه است، به طوری که گاهی دو تا سه بار در روز حملات شديد صرع به او دست می دهد، مبتلاست و همين بيماری تحمل شرايط زندان را برای او دشوارتر ساخته است.
محمدصادق هنرورشجاعی، در اعتراض به بی توجهی مسوولان زندان به وضعيت جسمی و روحی اش اعتصاب غذا کرد تا آنکه پس از يک سال تحمل زندان با مرخصی کوتاهی برای درمان بيماری هايش موافقت شد، او در روزهای مرخصی چند روزه اش با تعدادی از مراجع و آيات عظام در قم از جمله آيت الله صادق شيرازی، آيت الله اسدالله بيات زنجانی و صادق روحانی ديدار کرد.
مرخصی اعطاشده به هنرور شجاعی آنقدر نبود که دوران نقاهت او طی شود و او يک روز پس از آنژيوگرافی مجبور به بازگشت به زندان شد، هنرور شجاعی در بازگشت به زندان با نوشتن نامه ای سرگشاده در باب غيرقانونی بودن دادگاه ويژه روحانيت نوشت.
او در نامه خود تاکيد کرده بود که « کاری نکنيد که لب بگشايم و بگويم که چه شد و چه نشد تا به اين بيماری ها گرفتار شدم و نگويم که بهداری اوين با من چه کرد و نکرد! اما اشکالی ندارد بگويم که پرونده پزشکی ام در بهداری اوين را مفقود کرده اند تا الآن در پزشکی قانونی به مشکل بخورم…که نامه زده بودن به بند ويژه روحانيت که فلانی هيچ گونه بيماری ندارد و ديگر به هيچ وجه او را به بهداری نياوريد… و آيا بگويم که در شب سکته ام بر من چه گذشت و چه کردند؟ نه، نمی گويم… »

*منبع: رادیو فردا

** مقالات ومصاحبه های مندرج درسایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.