انسانیت این روزها، لحظات پراضطرابی را سپری می کند. اوقاتی سرشار از دوگانه های بیم وامید، صبر وانتظار وفقر وضعف. زمانهایی که هراندازه به پایانشان نزدیکتر می شویم، چشمان منتظرمان را بیشتر وبیشتر درپی خود می کشند!
دوگانه هایی که هرگاه وجود بشریت را فراگرفته اند وشعله برخرمن جانهای عاشق کشیده اند، بارش رحمت الهی را به باریدن گرفته اند ودرهای رحمت الهی گشوده شده است تا این جانشین پروردگار برروی زمین را از سرگشتگی دربیابانهای پرسراب این فریبا جهانِ ما، برهانند. در یکی از این لحظات سرنوشت ساز، دریکی از تاریک ترین لحظات تاریخ، آنگاه که بشریت شبی خفته درخوابی آشفته را سپری می کرد، ناگاه پژواک آن ندای رحمت الهی، در سراسر جهان طنین انداز شد، وخواب خدیجه علیها السلام تعبیر شد.
آری! این جبرئیل پیام آور وحی الهی بود که محمد صلی الله علیه وآله وسلم او را می دید، وصدایش را می شنید که می گفت : " بخوان به نام پروردگارت ....".
رحمت عالمیان، به پیامبری برانگیخته شده بود، تا بندها وزنجیرهایی را که بشر، خود به دست وپایش بسته بود، وا کند، پیام آور مهرولطف الهی باشد برای جهانیانِ خسته از جنگ وجور وجهل! مکارم اخلاق را تتمیم کند وتجلی صفت رحمانیت الهی برروی زمین باشد، ونقطۀ پایانی برتمامی رسالتهای پیشین. واپسین فرصت بشریت برای تغییر تاریخی سراسر اضطراب وپیوستن به جرگۀ رهیافتگان به منزلگاه قرب واطمینان الهی.
چه دشوار رسالتی بر دوش محمد صلی الله علیه وآله وسلم نهاده شد. رسالتی که تحقق عینی فرج الهی بود دراوج استیصال ونومیدی! رسالتی که بردوش گرفتن اش هم سنگ تحمل یکجای تمامی مرارتها وتلخی های بود که تمامی پیامبران پیشین، درراه ابلاغ پیام خدواند برروی زمین، متحمل شدند.
اما گویی محمد صلی الله علیه وآله وسلم دربند زمان ومکان نیست وامانت تبلیغ رسالت را نسل به نسل در فرزندانش به ودیعه نهاده است تا امروز نیز بشریت درجهان خسته از ستم بی عدالتی چشم انتظار آن موعود الهی از نسل محمد صلی الله علیه وآله وسلم است، تاتحقق عینی آنچه محمد صلی الله علیه وآله وسلم را وعده داد بود را درسایۀ دستان پرتوان مهدی اش عجل الله تعالی فرجه الشریف، نظاره کند!
به امید دیدن آن روز.
مبعث شریف نبوی برشما مبارک.