به گزارش خبرگزاری مهر زهرا سجادی معاون امور زنان و خانواده مرکز امور زنان ریاست جمهوری گفت: " گر ما برای رفاه قیام کردیم ،انقلاب اسلامی ما هدفش کسب رفاه نبود و ما باید به فکر سربلندی کشورمان باشیم."

درروزهای اخیر وبا شدت گرفتن تحریمهای بین المللی برعلیه جمهوری اسلامی وبحرانهای فزایندۀ اقتصادی نظام بویژه درعرصه های اقتصادی، این قبیل اظهارات نیز از سوی مسئولان ودست اندرکاران نظام افزایش یافته است.

دراظهارات مشابهی مرتضی آقاتهرانی٬ دبیرکل «جبهه پایداری» گفت : «عزت نفس و سلامت جامعه در ایستادگی است، نه پر کردن شکم.». 

مسئولان درجمهوری اسلامی پس از آنکه انکار وجود مشکل ومعضل پاسخگوی وضعیت بقرنج کنونی نبود، این بار ودررویکردی جدید به جای حل مسأله دراندیشۀ حذف صورت مسأله افتاده اند. سخن دوباره از اهداف انقلاب وطرح مباحتی همانند اینکه ما برای نان انقلاب نکردیم یکی از مهمترین حربه های جریان حاکم برای توجیه بی کفایتی ها ومسئولیت ناپذیری های خود است.

به گواهی تاریخ، وعدۀ رفاه وبهبود معیشت ووضعیت اقتصادی مردمان، همواره یکی از موارد پررنگ حاضر درتمامی سخنرانیها واظهارات آیت الله خمینی بنیانگذار ومؤسس جمهوری اسلامی بود واو چه درمرحلۀ پیش از پیروزی انقلاب بهمن 57 وچه بعد از آن همواره برپایی حکومت عدل اسلامی برای تأمین رفاه دنیوی مردم تأکید می نمود. دراین نوشتار به طور فشرده به نمونه هایی چند از این دست اظهارات ایشان خواهم پرداخت.

در روزهای آغازین مبارزه با نظام شاهنشاهی پهلوی ودرپیام خود به جمعی از متدنین تهران درمخالفت با رفراندوم انقلاب سفید شاه، آیت الله خمینی اظهار می دارد:

" اينان اگر براى ملت مى‏خواهند كارى انجام دهند چرا به برنامه اسلام و كارشناسان اسلامى رجوع نكرده‏ و نمى‏كنند تا با اجراى آن براى همه طبقات زندگى مرفه تأمين شود و در دنيا و در آخرت سعادتمند باشند؟! چرا صندوق تعاونى درست مى‏كنند كه حاصل دسترنج زارع را ببرند؟! با تأسيس اين چنين صندوق تعاونى، بازار ايران بكلى از دست مى‏رود و بازرگانان و كشاورزان به خاك سياه مى‏نشينند؛ و در نتيجه ساير طبقات نيز به همين روز مبتلا مى‏شوند. اگر ملت ايران تسليم احكام اسلام شوند و از دولتها بخواهند برنامه مالى اسلام را با نظر علماى اسلام اجرا كنند، تمام ملت در رفاه و آسايش زندگى خواهند كرد." (صحيفه امام    ج‏1    137 )

وی دراین پیام آشکارا مسائل ومشکلات اقتصادی موجود درنظام گذشته را یکی از محورهای نقد خود قرار داده وبا ترسیم نظام ایده آل مورد نظر خود، رفاه وتأمین معیشت اقتصادی را از مهمترین دستاوردهای موعود این نظام تصویر می کند.

درپیامی دیگر تحت عنوان "نجف را بیدار کنید..." آیت الله خمینی پس از انتقادی نسبتاً مشروح ومفصل از حوزۀ نجف وسکوت آن دربرابر برگزاری جشنهای دوهزار وپانصد سالۀ شاهنشاهی، با نتقاد از هزینه های سرسام آور برگزاری چنین جشنهایی وآثار سوء آن برزندگی ومعیشت مردم، اظهار می دارد:

"...گفتند ما جشن 2500 ساله را مى‏خواهيم چه كنيم؟! جشن را آنها بايد بگيرند كه زندگى دارند، آنها بايد بگيرند كه يك حكومتى دارند كه در تحت نظر آن حكومت در رفاه هستند، در پناه هستند." (صحيفه امام    ج‏2    367 )

درپیامی دیگر بمناسبت عید سعید فطر، آیت الله خمینی، تأمین مادیات بشر را از اهداف "شریفۀ" اسلام برمی شمارد وتلویحاً وعدۀ تأمین مادیات مردم را درنظام ایده آل مورد نظر خود می دهد:

"عيد سعيد فطر را به عموم مسلمين و دانشجويان داخل و خارج كشور و عموم جوانان مسلمان- ايدهم اللَّه تعالى- تبريك مى‏گويم. مبارك باد بر شما افراد روشنفكر و متدين كه در راه اهداف شريفه اسلام، كه ضامن رفاه عموم و تأمين معنويات و ماديات بشر است، فداكارى مى‏كنيد." (صحيفه امام    ج‏3    170)

 

حكومت اسلامى يك نظام عادلانه است؛ يك نظام بهتر از اين نظام حال. اين براى اينكه منهاى دزديها، منهاى چپاولها، منهاى غلطرويها، منهاى زورگوييها [است‏]. زورگويى نبايد باشد؛ چپاول نبايد باشد؛ مال ملت را نبايد ببرند و بخورند؛ بايد مردم همه در رفاه باشند؛ بايد فقرا را برايشان فكر كرد؛ بايد اين زاغه‏نشينهاى بيچاره‏اى كه هيچ ندارند، هيچ ندارند، بايد براى اينها فكر كرد؛ نه همه براى آن بالا و آن اشراف، براى اشراف؛ هم حكومتها براى اشراف كار مى‏كنند. نه، حكومت مال همه است، براى همه بايد كار بكنند. براى ضعفا بايد بيشتر كار بكنند تا اينها را برسانند به آن حدها. اين تبليغات اينها را گوش نكنيد.(صحيفه امام    ج‏4    201    لزوم تعديل سرمايه‏ها در نظام عادلانه اسلام .....  ص : 201)

اظهارات وسخنان آیت الله خمینی دراین زمینه به همین اندازه وبه این چند مورد محدود وبسنده نمی شود. وی دراظهاراتی دیگر، بر محور اقتصاد تأکید می ورزد وتحت عنوان " لزوم تعدیل سرمایه ها درنظام عادلانۀ اسلام" چنین بیان می دارد:

"...چپاول نبايد باشد؛ مال ملت را نبايد ببرند و بخورند؛ بايد مردم همه در رفاه باشند؛ بايد فقرا را برايشان فكر كرد؛ بايد اين زاغه‏نشينهاى بيچاره‏اى كه هيچ ندارند، هيچ ندارند، بايد براى اينها فكر كرد؛ نه همه براى آن بالا و آن اشراف، براى اشراف؛ هم حكومتها براى اشراف كار مى‏كنند. نه، حكومت مال همه است، براى همه بايد كار بكنند. براى ضعفا بايد بيشتر كار بكنند تا اينها را برسانند به آن حدها...." (صحيفه امام    ج‏4    201)

همچنانکه آیت الله خمینی درماههای نزدیک به پیروزی انقلاب دربهمن 57 درگفتگو با مجلات، روزنامه ونشریات معتبر خارجی از اهرم اقتصاد ورفاه ومعیشت وشکاف طبقاتی موجود دررژیم پهلوی به بهترین نحو بهره می گیرد وبا طرح وعده های اصلاح اقتصادی تلاش می کند تا طبقات پایین دست جامعه را با انقلاب خود همراه نماید. وی دراین مرحله صراحتاً وعدۀ بهبود وضعیت توده های مردم را می دهد ودرمصاحبه با روزنامۀ آلمانی دنیای سوم، اظهار می دارد:

"...با رفتن شاه ترميم خرابيها ممكن خواهد بود. كشاورزى كه بكلى از بين رفته است اصلاح مى‏گردد. درآمد حاصله از نفت كه حيف و ميل و صرف هزينه‏هاى زائد و مضر شده است، به مصرف رفاه حال مردم فقير خودمان خواهد رسيد. توزيع ثروت و درآمدها بر اساس عدالت اسلامى، وضع توده‏هاى مردم ما را بهبود خواهد بخشيد." (صحيفه امام    ج‏4    505)

همچنانکه دراین نقل قولها از آیت الله خمینی به روشنی دیده می شود، وی از بهبود وضعیت اقتصادی مردم وتأمین معیشت ورفاه آنان درکنار ارائۀ ضمانتهایی همچون برقراری آزادی، بدون روشن ساختن مراد خود از این آزادی مزعوم، برای جذب حداکثر هواداران حرکت وجنبش انقلابی خود بهره می جوید.

برخلاف وعده های سیاسی واجتماعی آیت الله خمینی که حدود وثغور ان چندان واضح وروشن نبود، وعده های اقتصادی آیت الله خمینی آنچنانکه دراظهارات گذشته دیده شد، آنچنان آشکارا نظام اقتصادی موعود خود را ترسیم می کند که امروز انکار آن بمانند انکار آفتاب درروشنایی روز است.

البته وعده های رفاه وآبادانی آیت الله خمینی به دوران پیش از انقلاب محدود نمی شود. دردوران پس از استقرار جمهوری اسلامی نیز وی از این مسأله برای حذف مخالفان سیاسی خود بهره برد. درنوشتار آینده به این مسأله ونقل قولهایی از آیت الله خمینی دراین باب خواهم پرداخت.