برای آن دسته مذهبیون که حمایت ویا سکوت خود دربرابر حاکمیت کنونی ولایت مطلقۀ فقیه درایران را تحت عناوینی همچون یگانه دولت شیعه جهان وغیره توجیه می کنند، باید این پرسش را پیش نهاد که این حکومت تا کنون چه دستاوردی برای مذهب شیعه داشته است؟ البته دستاورد یا دستاوردهایی که شیعیان خود وبدون وجود حاکمیت کنونی مدعی تشیع دربه کف آوردن آنها ناتوان وناکام بوده وبه برکت نظام ولایت فقیه توانسته باشند بدان دست یابند.

پاسخ به این پرسش برای اذهان بیطرف ومستقل بسیار سرراست وآشکار است؛ هیچ! شیعیان هیچ منفعتی را از بابت برپایی رژیم استبداد مذهبی حاکم پس از انقلاب 1357 بدست نیاورده اند، بلکه حتی مصالح شیعه دربسیاری موارد با خطر مواجه شده وبلکه از لحاظ برخورداری از حقوق شهروندی درکشورهایی که شیعیان درآنها دراقلیت هستند، با عقب گردی محصوص روبرو بوده است.

از اینها که بگذریم، حکومت کنونی نه تنها درتأمین منافع ملی کشور نیز ناکام مانده است، بلکه از زاویۀ مذهبی وبواسطۀ سیاستهای مداخله جویانۀ خود، وضعیت شیعه درمنطقۀ خاورمیانه با چالشهای جدی روبرو نموده است.

اگر یکی از مظاهر اقتدار واعمال نقوذ هرحکومت، حمایت از ارزشها وپارادایمهای فکری خود درخارج از مرزهای حقوقی وقانونی خود دانسته شود که معمولاً نیز چنین است، نظام جمهوری به اصطلاح اسلامی، دردستیابی به این هدف به طرز فاحشی ناکام مانده است. سیاستهای منطقه ای رژیم ولایت مطلقۀ فقیه آنچنان تنش زا وبحران آفرین بوده است که حتی بروضعیت شیعیان دیگر نقاط جهان نیز تأثیر سوء نهاده وتمامی تلاشهای شیعیان را دیگر نقاط جهان بخصوص درمنطقۀ خاورمیانه را با دشواری های بنیادین روبرو کرده است.

درمصر، حتی پس از صعود به اصطلاح اسلامگرایان همچنان شیعیان مصر عامداً به ایران پیوند داده می شوند واز ابتدایی ترین حقوق مذهبی خود نیز محروم اند. دربحرین نیز اعتراضات سیاسی شیعیان بواسطۀ دخالتهای ایران، بطور کلی به ایران ارتباط داده شده وتحت این عنوان اعتراضات به خاک وخون کشیده می شود.

اما نمونۀ آشکارتر این ناکامی های تأثیر گرفته از سیاستهای رژیم ولایت فقیه را می توان درناکام ماندن تلاشهای شیعیان برای بازسازی مراقد ائمۀ بقیع دانست. مناقشه ای که زمینه های حل وفصل آن ودرنهایت بازسازی فراهم آمده بود، ناگهان پس از استقرار نظام استبداد مذهبی دربهمن ماه 57 آنچنان تحت تاثیر تنش زایی ها وبحران آفرینی های نظام ولایت مطلقۀ فقیه قرار گرفت که بهانۀ برهم زدن توافقات اولیه برای بازسازی بقیع توسط طرف عربستانی را فراهم آورد.

ازطرف دیگر تمامیت خواهی رژیم تهران وپای فشاری برای ثبت افتخار بازسازی بقیع به نام خود سبب شده است که رژیم ولایت فقیه بطور آشکار وپنهان تمامی تلاشهای مستقل برای بازسازی این مشاهد مشرفه را عقیم وناکام بگذارد.

درچنین شرایطی ضرورت استقلال شیعیان اعم از نهادهای مذهبی شیعه از قبیل حوزه های علمیه ونیز جریانها، احزاب ودسته جات شیعی از سیاستهای بحران زای جمهوری اسلامی وتلاش برای تفهیم این مطلب به طرفهای مؤثر خارجی هرچه بیشتر احساس می شود.